ارزش زمانی پول چیست؟

بیت تورنت (BTT) چیست؟ چه آینده‌ای دارد؟ تاریخچه، مزایا و …

بیت تورنت سال‌هاست که در دنیای اینترنت و رسانه حضور دارد اما از زمان حضور ارز دیجیتال بیت تورنت (BTT) مدت زمانی نمی‌گذرد اما خب در همین زمان کم هم توانسته است که نشانه‌های امیدبخشی از یک آینده روشن را نشان دهد. در این مقاله از صرافی آنلاین رمزینکس به معرفی ارز دیجیتال بیت تورنت، بررسی مزایا و معایب آن و همچنین تحلیل فاندامنتال آن پرداخته شده است. در آخر هم قیمت بیت تورنت تا سال ۲۰۲۵ پیش بینی شده است تا قبل از خرید بیت تورنت دید بهتری نسبت به این ارز دیجیتال داشته باشید. پرسش‌های خود را در بخش نظرات می‌توانید با ما در میان بگذارید.

بیت تورنت چیست؟

بیت تورنت در اوایل سال ۲۰۰۰ با راه‌اندازی نرم‌افزاری که اشتراک فایل‌ها را از طریق شبکه همتا به همتا میسر می‌کرد توجه بسیاری از علاقه‌مندان به موسیقی و فیلم را به خود جلب کرد.

در این نرم‌افزار کاربران به جای دانلود کردن فایل‌ها از یک سرور واحد یا آپلود کردن به آن به شبکه‌ای از کامپیوترها می‌پیوستند که با اجرای یک نرم‌افزار کاربران را قادر می‌کرد تا فایل‌ها و داده‌ها را با یکدیگر مبادله کنند.

اما در سال‌های بعد بیت تورنت در پولی کردن و کسب درآمد از سرویس پرطرفدار خود با مشکل روبرو شد. در نتیجه شبکه بیت تورنت در سال ۲۰۱۹ توسط بنیاد ترون، سازنده بلاک‌چین ترون خریداری شد. سپس مالکیت جدید این شبکه یک توکن دیجیتال بیت تورنت (BTT) را با هدف کمک به توسعه پروتکل شبکه و تشویق مشارکت‌کنندگان در شبکه معرفی کرد. بریا اطلاعات بیشتر در خصوص پروژه ترون میتوانید به مقاله «ترون چیست؟» مراجعه کنید.

تیم توسعه بیت تورنت امیدوار است به کمک توکن بیت تورنت انگیزه کاربران برای تبادل فایل‌ها از طریق تورنت کردن را افزایش داده و مسائلی همچون سرعت پایین دانلود و کاهش دسترسی به فایل‌ها با گذشت زمان را حل کند.

از این رو، کسانی که فایلی را درخواست می‌کنند یا می‌خواهند سرعت دانلودشان افزایش پیدا کند کوین توکن بیت تورنت را خریداری و مصرف می‌کنند، در حالی که ارائه دهندگان در ازای به اشتراک گذاشتن فایل‌ها بر روی شبکه توکن بیت تورنت دریافت کرده و می‌توانند آن را بفروشند. در ویدیو زیر به معرفی کامل بیت تورنت پرداخته شده است.

چه کسی بیت تورنت را ایجاد کرد؟

بیت تورنت در ابتدا توسط دو توسعه دهنده به نام‌های برد کوهن و دیوید هریسون در سال ۲۰۰۱ راه‌اندازی شد. بنیاد ترون که توسط جاستین سان اداره می‌شود بنیاد بیت تورنت را در سال ۲۰۱۸ خریداری کرد.

توکن بیت تورنت (BTT) یک توکن از نوع TRC-10 است و در لانچ‌پد بایننس معرفی شد.

بیت تورنت یک شبکه اشتراک فایل همتا به همتا است. توکن بیت تورنت پس از خریداری شدن بنیاد بیت تورنت توسط بنیاد ترون به شبکه بیت تورنت اضافه شد. پروژه‌ای که منجر به معرفی توکن‌های بیت تورنت در شبکه بیت تورنت شد با نام پروژه اطلس شناخته می‌شود.

توکن بیت تورنت پس از خریداری شدن در سال ۲۰۱۹ توسط تیم بیت تورنت از طریق عرضه اولیه کوین (ICO) به صورت عمومی معرفی شد. در این فروش ۶ درصد از کل عرضه توکن بیت تورنت معادل تقریباً ۷/۲ میلیون دلار به فروش رسید.

بیت تورنت علاوه بر فروش توکن، توکن‌هایی را به بنیاد ترون، بنیاد بیت تورنت، ایر دراپ‌ها، مشارکت‌ها و اکوسیستم بیت تورنت اختصاص داده است.

بنیاد بیت تورنت در وایت پیپر خود اعلام کرده است که ۱۰۰ میلیون کاربر فعال دارد. این بنیاد همچنین ادعا کرده است که بزرگ‌ترین پروتکل غیرمتمرکز در جهان است که در این زمینه از بیت کوین پیشی گرفته است. در ویدیوی زیر داستان ادغام بیت تورنت در بلاکچین ترون تشریح شده است.

بیت تورنت چه مشکلی را حل می‌کند؟

اینترنت بر اساس معماری غیرمتمرکز ساخته شده است و هیچ مرجع مرکزی بر آن نظارت نمی‌کند. در سوی دیگر، سیستم‌های موازی کاربران همزمان با یکدیگر کار می‌کنند. در دسامبر ۱۹۹۵ تعداد کاربران اینترنت ۱۶ میلیون نفر بود.

تعداد کاربران با رشد بیش از ۲۰ برابری در سال ۲۰۲۰ به ۳۶۰ میلیون نفر افزایش یافت. در حال حاضر بیش از ۴/۷ میلیارد کاربر در سراسر جهان از اینترنت استفاده می‌کنند. از سال گذشته، هر روز در مجموع ۹۰۰۰۰۰ کاربر جدید به کاربران روزانه اینترنت اضافه شده است.

چنین افزایش چشمگیری در تعداد کاربران می‌تواند منجر به کاهش سرعت اینترنت و ضررهای میلیارد دلاری در درآمد جهانی شود.

بیت تورنت با تکیه بر معماری غیرمتمرکز اینترنت روشی کارآمد برای به اشتراک گذاری فایل‌ها ارائه کرده است. این روش یکی از مقرون به صرفه‌ترین گزینه‌ها برای ناشرانی است که می‌خواهند فایل‌های بزرگ خود را به اشتراک بگذارند.

کاربران نیز از مزیت این شبکه بیت تورنت بهره‌مند می‌شود زیرا ناشران محتوا می‌توانند فایل‌های زیادی را با هزینه بسیار کمتری در فضای اینترنت آپلود کنند. کاهش هزینه آپلود و به اشتراک‌گذاری محتوا منجر به کاهش قیمت محتوا می‌شود. در نتیجه کاربران هزینه کمتری برای دریافت محتوا پرداخت خواهند کرد.

بیت تورنت چگونه کار می‌کند؟

قبل از بحث در مورد نحوه کار بیت تورنت بهتر است با برخی از اصطلاحات فنی و فرایندهای مربوط به سیستم بیت تورنت آشنا شویم. در شبکه بیت تورنت، به اشتراک گذاری فایل‌ها با غریبه‌ها به عنوان سید کردن (seeding) شناخته می‌شود، در حالی که فایلی که کاربر به اشتراک می‌گذارد تورنت (Torrent) نام دارد.

تمام کامپیوترهایی که قسمتی از یک فایل خاص را میزبانی می‌کنند به طور کلی به عنوان گروه یا دسته (swarm) شناخته می‌شوند. هر کسی که پس از دانلود کردن یک فایل بدون مشارکت در فرآیند سید کردن از سیستم تورنت خارج شود به عنوان لیچر یا زالو (leecher) و این فعالیت لیچ کردن نامیده می‌شود که یک فعالیت خودخواهانه در شبکه بیت تورنت محسوب می‌شود.

پاداش دادن به کاربران برای سید کردن از سال ۲۰۱۹ با معرفی پروژه بیت تورنت اسپید آغاز شد. کاربران شرکت کننده در فعالیت سید کردن به عنوان پاداش توکن‌های بیت تورنت دریافت می‌کردند.

پاداش دهی به کاربران در مقابل سید کردن و ذخیره‌سازی فایل‌های خود در شبکه بیت تورنت باعث ایجاد یک اثر شبکه‌ای شد که استقبال کاربران بیشتر از سید کردن و ذخیره کردن فایل‌ها در شبکه بیت تورنت را به همراه داشت. در نتیجه جامعه کاربران بیت تورنت می‌توانست فایل‌های بزرگ را به سرعت دانلود کند.

توکن بیت تورنتی که کاربران از بیت تورنت دریافت می‌کنند دارای ارزش بازار است و کاربرانی که می‌خواهد در ازای سید کردن ارز فیات دریافت کنند می‌توانند توکن‌های بیت تورنت را در صرافی‌های دیجیتال مانند بایننس به ارز فیات تبدیل کنند.

به عنوان مثال، اگر یک آژانس خلاق تولید محتوای ویدیویی بخواهد از بیت تورنت برای توزیع فیلم‌های خود استفاده کند فایل ویدیویی خود را به صورت تورنت روی کامپیوتر خود آپلود می‌کند. از آنجا که این فایل در ابتدا در کامپیوتر آژانس خلاق ذخیره شده است، این کامپیوتر به همراه فایل کامل و تقسیم نشده به عنوان سید (seed) شناخته می‌شود.

حالا توزیع فایل در بخش‌ها یا قطعات کوچک اتفاق می‌افتد. هرکسی که بخواهد فایل را دانلود کند می‌تواند از طریق کلاینت بیت تورنت این کار را انجام دهد. کاربران برای دانلود فایل از طریق کلاینت بیت تورنت درخواست سید کردن می‌کنند.

آنها پس از درخواست فایل آن را در بخش‌های جداگانه، که از بخش اول فایل ویدیویی آغاز می‌شود، دریافت می‌کنند. کاربران فایل‌های باقیمانده ذخیره شده در کامپیوترهای دیگر را در یک مدت زمان مشخص دریافت می‌کنند. بسته به محبوبیت فایل، دانلود در چند دقیقه یا چند ساعت با موفقیت انجام می‌شود.

معماری بیت تورنت

در حالی که تبادل فایل‌های بیت تورنت توسط نرم‌افزار این شبکه میسر می‌شود، شبکه برای نگه داشتن سابقه‌ای از تمام تراکنش‌های توکن بیت تورنت متکی به بلاک‌چین ترون است.

هنگامی‌که یک متقاضی و ارائه دهندگان خدمات به یک توافق برسند یک کانال پرداخت در ترون ایجاد می‌شود تا پرداخت‌های خرد مورد نیاز برای هر ارائه دهنده، بر اساس قسمتی از فایلی که به اشتراک گذاشته‌اند، از طریق آن انجام شود. پس از نهایی شدن خدمات، این پرداخت‌های خرد متعاقباً دسته‌بندی، تسویه و در بلاک‌چین ترون ثبت می‌شوند.

برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) در بیت تورنت

شبکه بیت تورنت همچنین از مجموعه قراردادهای هوشمند ترون برای ایجاد انواع برنامه‌های غیرمتمرکز (dapps) به منظور افزایش خدمات خود استفاده می‌کند.

بیت تورنت اسپید (BitTorrent Speed) یکی از مهم‌ترین این برنامه‌ها است که درخواست کنندگان از طریق آن می‌توانند به منظور افزایش سرعت دانلود با پرداخت توکن بیت تورنت پهنای باند ارائه دهنده را خریداری کنند.

یکی دیگر از محبوب‌ترین برنامه‌ها، سیستم ذخیره فایل بیت تورنت (BTFS) است؛ این سیستم یک پروتکل ذخیره‌سازی فایل بوده و هدف آن حل کردن مشکل هزینه و بحث اعتماد موجود در سیستم‌های ذخیره‌سازی متمرکز است. سیستم BTFS مشابه سایر پلتفرم‌های ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز مانند فایل کوین (Filecoin)، سیا کوین (Siacoin) و استورج (Storj) کار می‌کند که هر یک از آنها دارای توانایی‌های فنی مختلفی هستند.

چرا ارز دیجیتال بیت تورنت ارزش دارد؟

توکن بیت تورنت به عنوان رمز ارز مورد نیاز برای دسترسی به ویژگی‌های شبکه بیت تورنت عمل می‌کند و هدف اصلی آن تبدیل شدن به مشخصه اصلی اکوسیستم بیت تورنت است.

به عنوان مثال، توکن بیت تورنت تنها روش پرداختی است که درخواست کنندگان فایل می‌توانند پس از توافق با ارائه‌دهندگان فایل آن را خرج کنند.

علاوه بر این، درخواست کنندگان با خرید و خرج کردن توکن بیت تورنت توانایی خرید اولویت دسترسی به دانلود فایل‌ها و همچنین خرید خدمات محاسباتی برای افزایش سرعت دانلود را به دست آورند.

کاربران ممکن است بیت تورنت را به دلیل امکان به اشتراک گذاری فایل‌ها به روشی رایگان و کارآمد جذاب بدانند. بیت تورنت همچنین ممکن است توجه توسعه دهندگانی را که به دنبال راه‌اندازی برنامه‌های جدید به اشتراک گذاری فایل در یک بستر دارای پایگاه کاربری قوی هستند به خود جلب کند.

در نهایت سرمایه‌گذاران می‌توانند توکن بیت تورنت را به سبد سرمایه‌گذاری خود اضافه کنند؛ این در صورتی است که آنها معتقد باشند که بالاخره روزی بازار روش به اشتراک گذاری همتا به همتا، که در آن مشارکت‌کنندگان می‌توانند راحت‌تر به منابع بلااستفاده دسترسی پیدا کرده و از اشتراک آنها کسب درآمد کنند، روی خواهد ارزش زمانی پول چیست؟ آورد.

پراکندگی ارز دیجیتال بیت تورنت

تعداد کل توکن‌های بیت تورنت ۹۹۰ میلیارد واحد است. در زمان نوشتن مقاله، میزان عرضه توکن‌های بیت تورنت ۶۵۹۹۵۲۶۲۵۰۰۰ است.

۲۰ درصد از کل توکن‌های بیت تورنت متعلق به بنیاد ترون است، ۱۹ درصد به بنیاد بیت تورنت و تیم آن اختصاص داده شده است، و ۱۹/۹ درصد از این منابع به اکوسیستم بیت تورنت اختصاص یافته است.

۱۰/۱ درصد از توکن‌های بیت تورنت از طریق ایر دراپ ترتیب داده شده توسط ترون ۱۰ درصد آن از طریق ایر دراپ شبکه بیت تورنت در میان افراد توزیع شده است. سهم فروش عمومی از توکن بیت تورنت ۱۷ درصد است و ۴ درصد از این منابع به توکن‌های مشارکتی اختصاص یافته است.

از کجا ارز دیجیتال بیت تورنت بخریم؟

ارز دیجیتال بیت تورنت بر اساس بررسی‌های فاندامنتال و همچنین تحلیل‌های ارائه شده از آن، می‌تواند آینده‌ای روشن داشته باشد. خرید بیت تورنت در داخل ایران از طریق صرافی رمزینکس ممکن است. صرافی آنلاین و معتبر رمزینکس یک بازار معاملاتی همتا به همتا است که کاربران در این بازار به طور مستقیم با یکدیگر وارد معامله می‌شوند و دیگر خبری از واسطه نیست.

بهترین کیف پول بیت تورنت چیست؟

اگر می‌خواهید یک سرمایه‌گذاری بزرگ روی بیت تورنت انجام دهید یا اگر می‌خواهید این رمز ارز را برای مدت طولانی هولد کنید کیف پول سخت‌افزاری بهترین گزینه برای ذخیره توکن بیت تورنت است. کیف پول‌های سخت‌افزاری دارایی‌های دیجیتال شما را به صورت آفلاین و سرد ذخیره می‌کنند.

در این روش دارایی‌های سرمایه‌گذار از تهدیدات آنلاین درامان خواهد بود. بیت تورنت کیف پول مخصوص به خود را ندارد اما برای ذخیره توکن بیت تورنت می‌توانید از کیف پول‌های سازگار با رمز ارز ترون استفاده کنید.

در زیر با فهرستی از کیف پول‌های سازگار با ترون که وب سایت رسمی ترون معرفی کرده است آشنا می‌شوید.

• ترون لینک (TronLink)
• آیم توکن (imToken)
• کیف پول هیوبی (Huobi)
• کوبو والت (Cobo Wallet)
• بیت‌پای والت (Bitpie Wallet)
• مث والت (Math Wallet)
• توکن پاکت (TokenPocket)
• کلِوِر (Klever)
• ویژن (Vision)
• اتمیک والت (Atomic Wallet)

نحوه استخراج توکن بیت تورنت

پروتکل بیت تورنت مبتنی بر الگوریتم اثبات سهام محول شده (Delegated Proof-of-Stake) است. بنابراین توکن بیت تورنت را نمی‌توان به روش سنتی مانند بیت کوین استخراج کرد.

همانطور که قبلاً گفته شد کاربران به وسیله توکن بیت تورنت می‌توانند هزینه دانلود فایل‌های بزرگ را داده و برای دانلود سریع‌تر پهنای باند بیشتری را خریداری کنند. این کار باعث می‌شود تا کامپیوترهای میزبان فایل‌ها انگیزه بیشتری برای در دسترس قرار دادن فایل‌ها در شبکه داشته و کاربران بتوانند فایل‌ها را سریع‌تر دانلود کنند.

نحوه عملکرد سیستم به صورت زیر است:

به تمام کاربرانی که نسخه کامل فایل‌های ذخیره شده (سیدها) در کامپیوترهای خود را به اشتراک می‌گذارند پاداشی به صورت توکن بیت تورنت داده می‌شود.

این بدان معناست که دریافت کردن توکن بیت تورنت به هیچ تجهیزات گران قیمتی نیاز ندارد و هر کاربری می‌تواند با استیک کردن توکن بیت تورنت و صرفاً در ازای ذخیره کردن فایل در کامپیوتر خود و به اشتراک گذاری آن با دیگران پاداش کسب کند. پس برای دریافت کردن توکن بیت تورنت کافی است فایل‌های زیادی را روی کامپیوترتان ذخیره و به اشتراک گذاری کنید.

مزایا و معایب توکن بیت تورنت

در زیر با مزایا و معایب توکن بیت تورنت آشنا خواهید شد:

مزایا

• کوین‌های توکن بیت تورنت به بهبود اکوسیستم بیت تورنت کمک می‌کنند.
• از پایگاه کاربری بسیار بزرگی برخوردار است.
• اضافه شدن قابلیت‌های جدید به شبکه بیت تورنت باعث می‌شود کاربران بتوانند از طریق به اشتراک گذاری فایل و سید کردن درآمد داشته باشند.
• به کاربران اجازه می‌دهد تا با صرف مقدار کمی از توکن‌های بیت تورنت فایل‌ها را با سرعت بیشتری دانلود کنند.

معایب

• هیچ چیز نمی‌تواند تضمین کند که توکن بیت تورنت باعث افزایش سرعت شبکه بیت تورنت می‌شود.
• بیشتر مشارکت در شبکه از طریق سرمایه‌گذاران رمز ارزها است و نه کاربران بیت تورنت. با این حال، این پروژه در دست توسعه است و تیم بیت تورنت امیدوار است بتواند پلی بین صنعت رمز ارزها و کاربران تورنت ایجاد کند.

اطلاعات فاندمنتال توکن بیت تورنت

در جداول زیر نیز اطلاعات بنیادین مهم ارز دیجیتال بیت تورنت به طور خلاصه آمده است.ارزش زمانی پول چیست؟

چرا پول بی‌ارزش می‌شود؟

پول یکی از مهمترین چیزهای زندگی هر انسان است. پول می‌تواند فقر، بیماری و بی‌خانمانی را از بین ببرد. پول می‌تواند با خود دوستی و منزلت به همراه داشته باشد و به طور کلی، همه افراد دوست دارند مقدار پول بیشتری بدست آورند زیرا پول زیاد می‌تواند باعث خودمختاری فرد و عدم نیاز به دیگران شود.

با این حال، پول، چیزی بیشتر از یک تکه کاغذ است. پول به تولید و بهره‌وری مرتبط است و با رشد میزان پول‌های چاپ شده، ما دیدگاه درست نسبت به پول را از دست داده‌ایم.

در زمان‌های بسیار دور که هنوز پول اختراع نشده بود، دنیا شامل قبایل و دسته‌های پراکنده‌ای بود که صاحبان زمین‌ها بر آن تسلط داشتند. صاحبان زمین، برده‌ها را به کار می‌گرفتند تا برای آنها غذا تولید کنند و در ازای آن، غذا، پناهگاه و حمایت صاحب زمین را بدست می‌آوردند.

بسیاری از محصولاتی که در دنیای آن زمان تولید می‌شد محصولات کشاورزی بود و معامله یا اصلا وجود نداشت (داخل جوامع) و یا اینکه از طریق مبادله کالا به کالا انجام می‌گرفت (مابین جوامع). از طرف دیگر بسیاری از کالاهای مبادله‌ای، فاسدشدنی بودند و نیاز بود به سرعت مصرف شوند.

با پیشرفت جوامع، به‌کارگیری انسان‌ها به شکل برده برچیده شد و افراد بیشتر و بیشتری توانستند شرکت‌ها و تشکیلات کسب و کاری خود را ایجاد کنند. فردگرایی در اقتصاد، باعث تشویق حس رقابت شد و تمایل به تخصص‌گرایی افزایش یافت.

با افزایش تنوع کالاهای در دسترس و تنوع تقاضا برای آنها، انجام معامله بدون وجود یک نوع واسطه، پیچیده شده بود.

در طول تاریخ، مردم از کالاهای مختلفی به عنوان یک ابزار برای مبادله استفاده کردند. برای اینکه یک کالا به عنوان واسطه استفاده شود، مردم می‌بایست به پایداری و ارزش آینده آن اعتماد و اطمینان می‌داشتند. زیرا وجود نوسان در قدرت خرید آن دارایی، می‌توانست روی میزان پاداشی که بابت کار دریافت می‌شد تاثیر بگذارد.

بنابراین طلا و فلزات گرانبها به عنوان یک کالا و دارایی برای مبادله تعیین شد (به شکل سکه و…)

معرفی این فلزات ارزشمند که برای مبادله به کار گرفته می‌شود یک مزیت دیگر نیز داشت، افراد و عوامل اقتصادی می‌توانستند خرج کردن را به تعویق بیندازند و با ذخیره درآمد فعلی، آنرا برای رویدادهای آتی و غیرمترقبه پس‌انداز کنند.

ابتدا طلا در جاهایی مانند زیر تخت‌خواب یا در مکان‌های دیگر مخفی می‌شد اما اشخاصی که شم کسب و کار داشتند این فرصت را غنیمت شمرده و به افراد پیشنهاد دادند طلا را در ازای کارمزد، در مکان‌هایی امن نگهداری کنند. (بانک‌ها به وجود آمد)

در بانک، طلاها برای مدتی بدون استفاده باقی می‌ماند ولی افرادی نیز بودند که در دوره‌های زمانی نیاز به طلا پیدا می‌کردند. بانکداران نیز خوشحال می‌شدند به وام‌گیرندگان در ازای دریافت کارمزد، طلا را بصورت وام ارائه دهند. اختلاف کارمزدی که از ذخیره‌کننده و وام‌گیرنده به دست می‌آمد، پاداش بانکداری بود که متحمل ریسک می‌شد و هزینه‌ها را مدیریت می‌کرد. اینگونه بود که بانک‌ها رشد کردند.

بانک‌ها پس از پذیرش کیسه‌های طلا از اشخاص، به آنها رسیدی می‌دانند که نشان‌گر مقدار طلای دریافت شده توسط بانک بود. با گذشت زمان و افزایش اعتماد، افراد این رسیدها را که ارزش آن برابر مقدار طلای نوشته شده روی آن بود به همدیگر می‌دادند و با آنها معامله می‌کردند.

بنابراین بخش عظیمی از طلاهایی که ذخیره شده بود، توسط صاحبان آنها از بانک دریافت نمی‌شد. بانکدارها یک فرصت کسب و کار جدید یافتند و به جای اینکه طلا را از صندوق‌های امن‌شان وام دهند، فقط رسید آنرا که نماینده مقدار مشخص شده طلا بود به وام‌گیرنده می‌دادند. در حالیکه که معادل فیزیکی آن (طلای پشتوانه رسید) در صندوق وجود نداشت.

با انجام اینکار توسط بانکدارها، طلا از قدرت خرید جدا شد. (یعنی طلا دیگر به عنوان پشتوانه اسکناس نبود)

قبلا از اینکه پول (همان رسیدهایی که نماینده مقداری طلا بود) بین مردم مبادله و دست به دست شود، قیمت طلا وابسته به نوسانات بود. هر زمان که مقدار طلا از معدن استخراج و به بازار وارد می‌شد، ارزش مقادر قبلی طلا کاهش می‌یافت. بنابراین همانند پول، ارزش طلا نیز براساس اعتماد بود.

بنابراین اگر طلا خواهان نداشت، می‌توانست قیمت آن به اندازه کاغذی که روی آن ارزش طلا نوشته می‌شود ارزان شود، پس مهم نیست ما طلا استفاده کنیم یا یک تکه کاغذ به عنوان پول، بلکه مهم این است که ما قدرت خرید طلا یا اسکناس را کاهش ندهیم (با تولید و چاپ بی‌رویه آنها، ارزش‌شان کم می‌شود)

تورم چه تاثیری در کاهش ارزش پول دارد؟

تورم در طول زمان، باعث کاهش ارزش زمانی پول (time value of money) می‌شود. مفهوم “ارزش زمانی پول” به زبان ساده یعنی اینکه مقدار پولی که شما الان در اختیار دارید، در آینده چقدر ارزش خواهد داشت. این مفهوم همچنین فرض می‌گیرد که شما پول‌تان را در جایی سرمایه‌گذاری نمی‌کنید و سود بانکی نیز به آن اضافه نمی‌شود. به عبارت دیگر مفهوم “time value of money” یعنی اینکه اگر شما امروز 100 هزارتومان در جیب‌تان دارید، در تاریخ مشخصی در آینده چقدر ارزش خواهد داشت.

تورم، قیمت کالاها و سرویس‌ها را در طول زمان افزایش می‌دهد و به طرزی قابل ملموس، میزان کالاها و سرویس‌هایی که می‌توانید در آینده با مقدار فعلی پول خریداری کنید را کم می‌کند. اگر حقوق و درآمد شما ثابت بماند و تورم باعث افزایش قیمت‌ها شود، شما باید درصد بیشتری از درآمدتان را برای خرید همان کالا و خدمات کنید.

بنابراین برای مثال، اگر قیمت فعلی 1 کیلو سیب 4000 تومان باشد، احتمال این وجود دارد که سال بعد، قیمت همین سیب به 5000 تومان برسد. این افزایش قیمت به طور ملموس، “ارزش زمانی پول” را کاهش می‌دهد زیرا شما باید برای خرید 1 کیلو سیب، 25 درصد بیشتر پرداخت کنید.

برای اینکه کاهش ارزش زمانی پول، اثر منفی روی قدرت خرید شما نگذارد، سودی که در سرمایه‌گذاری کسب می‌کنید یا درصد افزایش درآمد شما باید بیشتر از نرخ تورم باشد.

چرا پول بی‌ارزش می‌شود؟

9 دلیلی که ارزش پول کاهش پیدا می‌کند:

1 – تورم

تورم باعث کاهش ارزش پول می‌شود. اگر تورم بر یک بازار حکمفرما باشد، پول بهای خود را از دست می‌دهد. برای مثال، تورم زیادی که در برخی از کشورها مانند زیمباوه وجود دارد باعث شده ارزش پول این کشور به شدت سقوط کند و مردم در تلاش هستند تا پول این کشور را به سایر ارزها تبدیل کنند تا ارزش دارایی‌شان حفظ شود.

اما چه چیزی باعث تورم می‌شود؟

چاپ پول – البته چاپ پول همیشه دلیل تورم نیست. چاپ پول زمانی موجب تورم می‌شود که عرضه پول از مقدار رشد واقعی فراتر رود. رابطه بین چاپ پول و تورم، همیشه مستقیم نیست. عرضه پول فقط به انتشار اسکناس توسط دولت بستگی ندارد و ممکن است کشوری مانند آمریکا به طرز قابل ملاحظه‌ای پول چاپ و روانه بازار کند ولی به دلیل وجود سایر فاکتورها، تورم زیادی ایجاد نشود.

بدهی خارجی کشور – برای پرداخت بدهی‌های خارجی، دولت‌ها اغلب به چاپ پول روی می‌آورند که باعث تورم می‌شود. این عامل وجود تورم در زیمباوه بود. اما بدهی خارجی می‌تواند منجر به تورم نشود. مثلا ژاپن مقدار زیادی بدهی خارجی دارد ولی دارای تورم نیست.

2 – افزایش نقدینگی

افزایش نقدینگی و پول در جیب مردم به جای سرمایه‌گذاری در بخش تولید یا خدمات باعث شده رقم آن طی هفت سال اخیر از 60 هزار میلیارد تومان به بیش از 400 هزار میلیارد تومان برسد. این چالش مهم از اشتباه محاسباتی و غلط بودن سیاست‌های پولی- مالی بانک مرکزی و دولت نشأت می‌گیرد.

دولت‌های نهم و دهم به طرق گوناگون به نظرات کارشناسان اقتصاد و دلسوزان این حوزه توجه نکردند. حتی چندین نامه از طرف اساتید دانشگاه‌های مختلف کشور خطاب به رییس دولت ارسال شد اما مجموعه دولت بی‌توجه از کنار آنها عبور کرد و در کمال افسوس همان هشدارها اکنون گریبان اقتصاد کشور را می‌فشرد.

3 – اقتصاد نفتی

از دیگر مشکلات اقتصادی ما که منجر به تورم و افزایش نقدینگی شده، اقتصاد نفتی است. بیش از 80 درصد اقتصاد ایران تحت سیطره درآمدهای نفتی درآمده است. بیماری هلندی ناشی از درآمد نفتی به عنوان یک مشکل اساسی و دیرینه در اقتصاد ما مشهود است.

و از سال 1353 شمسی با افزایش قیمت سوخت فسیلی در اثر جنگ اعراب و تحریم‌های نفتی به عنوان یک ضایعه مزمن، اقتصاد ایران را تحت تاثیر قرار داده است.

4 – دخالت بیش از حد دولت در اقتصاد

در همه بخش‌های اقتصاد به عنوان یک وظیفه در آمده است. بخش خصوصی ایران به عنوان سرمایه‌گذار، در نتیجه این سیاست‌ها به‌شدت تضعیف شده و تولید ملی به دلیل واردات بی‌رویه کالاهای مصرفی ضربه خورده است.

5 – هدفمندی یارانه‌ها

در سال‌های اخیر طرح هدفمندی یارانه‌ها با پمپاژ پول در حساب شهروندان آن هم به صورت بی‌رویه و بی‌حساب و کتاب موجب افزایش نقدینگی و ضربه به تولید ملی شده است. دلیل آن هم مغفول ماندن سهم تولید در هدفمندی یارانه‌هاست که باعث شده تولیدگران دچار کاهش بازده شوند.

6 – بودجه دولت‌ها

دولت‌ها در اثر تصویب بودجه‌های سنواتی و افزایش بودجه، بودجه جاری بدنه را روزبه‌روز بزرگ‌تر کرده است تا جایی که شرکت‌ها و سازمان‌های وابسته به دولت دو سوم از بودجه قوه مجریه را به خود اختصاص داده‌اند.

7 – مشکلات بین‌المللی اقتصاد ایران

علاوه بر موارد فوق، مشکلات ناشی از تحریم‌ها ‌موجب اوج گرفتن بیش از حد و انتظار تورم، انتظارات تورمی و حتی تورم ناشی از رکود اقتصادی شده است. در نتیجه این رویدادها اقتصاد ایران، پول ملی بی‌ارزش شده و افزایش برابری دلار و سایر ارزهای خارجی در برابر ریال خسارات جبران‌ناپذیری به پول ملی وارد کرد.

8 – از بین رفتن اعتماد

اگر در یک اقتصاد و حوزه مالی، اعتماد از بین برود، مردم و سرمایه‌گذاران ارز را از کشور خارج می‌کنند تا ریسک کاهش ارزش دارایی را متحمل نشوند. به همین دلیل، روند خروج سرمایه و افزایش نرخ ارز شدت می‌یابد. از بین رفتن اعتماد می‌تواند دلایل سیاسی یا اقتصادی داشته باشد.

9 – افزایش واردات

افزایش واردات به دلایل مختلف، می‌تواند منابع ارز خارجی را بیش از پیش کاهش دهد.

به نقل از خبرگزاری ایسنا:

چرا ارزش پول ملی کم است؟

یک اقتصاددان با بیان اینکه مهم‌ترین علت کاهش ارزش پول ملی از نظر فنی در تفاضل رشد نقدینگی با رشد اقتصادی است، گفت: کاهش درآمدهای ارزی و ریالی دولت در سه سال اخیر از یک طرف و هزینه‌های دولت در حمایت از طبقات محروم نیز از طرف دیگر دست به دست هم داده و نرخ تورم را به بالاترین حد ممکن رسانده است.

به گزارش ایسنا، سعید لیلاز درمورد موضوع کاهش ارزش پول ملی؛ حاصل تحریم‌ها یا ناکارآمدی مدیریتی مهم‌ترین علت کاهش ارزش پول ملی را از نظر فنی در تفاضل رشد نقدینگی با رشد اقتصادی دانست و گفت: مسئله اصلی در اقتصاد ایران افزایش نقدینگی و رشد پایین اقتصادی است.

وی کسری بودجه دولت و فساد در شبکه بانکی (ناترازی منابع بانکی) را به عنوان دو عامل رشد نقدینگی عنوان کرد و افزود: کاهش درآمدهای ارزی و ریالی دولت در سه سال اخیر از یک طرف و هزینه‌های دولت در حمایت از طبقات محروم نیز از طرف دیگر دست به دست هم داده و نرخ تورم را به بالاترین حد ممکن رسانده است.

این مدرس دانشگاه که در یک برنامه رادیویی سخن می گفت، نقش تحریم‌ها را نیز در کاهش رشد اقتصادی، کاهش ارزش پول ملی و افزایش تورم بسیار پررنگ دانست و گفت: نرخ تورم در سال‌های ۹۵ و ۹۶ تک رقمی بود اما از سال ۹۷ به بعد به دلیل کاهش شدید درآمدهای ارزی دولت ناشی از تحریم‌ها تورم افزایش یافت.

لیلاز خاطرنشان کرد: اقتصاد ایران قبل از شروع تحریم‌ها و کرونا از یک ناترازی وحشتناک مزمن تاریخی در حوزه تورم رنج می‌برد بطوریکه نرخ تورم ارزش زمانی پول چیست؟ از اوایل دهه ۵۰ تاکنون به جز دو سه سال، همیشه دو رقمی بوده که این هم ناشی از بار مالی تکفل دولت‌ها و استقراض از بانک مرکزی بوده است.

این اقتصاددان ناکارآمدی مدیریتی را نیز در این قضیه دخیل دانست و گفت: البته این ناکارآمدی را نمی‌توان فقط محصور در دولت دانست، چون وقتی قوه مقننه دائماً وظایف سنگینی را بر دوش دولت می‌گذارد بازتاب آن هم در حوزه نقدینگی نمایان می‌شود.

وی که اعتقاد چندانی هم به استقلال بانک مرکزی ندارد به دلایل آن اشاره و اظهارکرد: طبق قانون اساسی، تنها حوزه‌ای که دولت می‌تواند در آن دخالت کند اقتصاد است و اگر بانک مرکزی هم مستقل باشد عملاً نمی‌توان کاری انجام داد و دولت، دیگر کنترلی بر اقتصاد نخواهد داشت.

ارزش پول ملی و نرخ ارز مهم‌ترین مسائل اقتصادی

همچنین، ارسلان ظاهری، کارشناس اقتصاد راهبردی بحث ارزش پولی ملی و نرخ ارز را از مهم ترین مسائل اقتصاد ایران خواند و گفت: موضوع ارز همچون جراحی مغز و اعصاب یک موضوع کاملاً تخصصی بوده و نسخه پیچی برای آن نیز نیازمند تخصص ویژه است. از سال ۱۹۷۱ به بعد که نظام ارزی دنیا از حالت ثابت به شناور تغییر کرد کشورهای پیشرفته هم تعیین نرخ ارز را به بازار عمیق رقابتی که توان کشف نرخ داشته باشد سپردند.

کارشناس اقتصاد راهبردی حفظ ارزش پولی ملی را نیازمند اقتدار بانک مرکزی دانست و بیان کرد: علت رشد نقدینگی، کسری بودجه دولت نیست بلکه این بانک‌های خصوصی هستند که نقش اصلی را در رشد پایه پولی ایفا می کنند.

ظاهری در پاسخ به این سوال که اگر تحریم‌ها برداشته شوند ارزش پول ملی افزایش خواهد یافت یا خیر گفت: طراح تحریم‌ها علیه ایران به دنبال هوشمند کردن تحریم‌ها بود و الان هم اقتصاد ما حالت شرطی پیدا کرده است و مهم ترین مانع تولید نیز مه آلود بودن مسیر اقتصاد و رویکرد وابستگی به مذاکرات است.

این کارشناس اقتصاد راهبردی خاطرنشان کرد: محاسبات نشان می‌دهد که صادرکنندگان غیرنفتی فقط در سال ۱۳۹۸، حدود ۲۱۰ هزار میلیارد از محل جهش نرخ ارز، رانت ریالی بردند که این رقم در قالب تورم از جیب مردم رفته است.

محمدباقر ظهراب بیگی – کارشناس اقتصادی: راه احیای ارزش پول ملی چیست؟

الف- ارزش پول ملی موقعی اضافه می‌شود که ارز مورد نیاز برای واردات به جای درآمد ناشی از فروش نفت و فراورده‌های آن، از بخش تولیدات داخلی و سایر بخش‌های غیر نفتی تأمین شود. ایجاد و افزایش هر ساله نهادها و بخش‌های غیر مفید و ناکارآمد که از بودجه عمومی کشور ارتزاق می‌کنند، نتیجه درآمدهای دلارهای نفتی است. بدیهی است که زدن این شاخ و برگهای زائد در بودجه عمومی کشور حجم بودجه را تا یک سوم کاهش داده و نیاز دولت برای تأمین بودجه، و ورود دلارهای نفتی به بازار از طرفی و استقراض از بانک مرکزی از سوی دیگر، کاهش ارزش پول ملی را به حد زیادی تقلیل خواهد داد.

ب- کشور ما در شرایط فعلی برای نگهداشت یا ارتقای ارزش پول ملی دو راهکار مختلف در مقابل خود دارد؛ اول: تزریق و ادامه روند معیوب دلارهای نفتی به اقتصاد. دوم: قطع وابستگی به درآمدهای نفتی و تلاش برای تداوم تولید و تسلط بر بازار داخل و خارجی بوسیله کالا و خدمات ملی با هدف حذف تمرکز ویران کننده‌ای که در حال حاضر در سبد بخش صادراتی تجارت خارجی کشور وجود دارد. کسانی که خواهان حفظ ارزش پول ملی هستند باید ابتدا مشخص کنند که نگرانی آنان فقط نگه داشتن ارزش پول است یا دستیابی به این منظور از راه درست و عقلانی؟

ج- تصمیمات جزیره‌ای که هر از گاهی توسط وزارتخانه‌های مختلف بدون توجه به مصلحت عمومی کشور گرفته می‌شود، مانند افزایش چند برابری قیمت خودرو توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت که به صورت دومینو اسباب گرانی‌های وحشتناک روزهای اخیر را ایجاد کرده، از جمله نگرش بخشی وزارتخانه‌ها است که می‌بایست توسط رئیس دولت مهار و هدایت شود؛ البته در صورتی که اراده‌ای برای منظور وجود داشته باشد.

اگر سه راهکار اساسی برای حفظ ارزش پول ملی و حل معضلات اقتصاد نابسامان کشور وجود داشته باشد، همانا تولید است. هدفی که نابود کردن آن در دستور کار دشمنان خارجی کشور و مردم از یک سو و مدیران نالایق داخلی از سوی دیگر است.

منبع: خبرگزاری ایسنا

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

تعریف و روش محاسبه ارزش فعلی خالص سرمایه‌گذاری یا NPV

ارزش فعلی خالص (NPV یا NPW) تفاوت بین ارزش فعلی جریان های نقدی ورودی و ارزش فعلی جریان های نقدی خروجی طی یک دوره زمانی است. NPV در بودجه بندی سرمایه و برنامه ریزی سرمایه گذاری برای تحلیل سودآوری یک سرمایه گذاری یا پروژه پیش بینی شده استفاده می شود.

ارزش فعلی خالص (NPV یا NPW) یکی از روش‌های استاندارد ارزیابی طرح‌های اقتصادی است. در این روش، جریان نقدینگی خالص بر اساس زمان وقوع به نرخ روز تنزیل می‌شود. به این ترتیب در جریان نقدینگی، ارزش زمانی مبالغ ورودی و خروجی طرح نیز لحاظ می‌گردد.

مثال :جدول جریان نقدی خالص

سال	0 (سرمایه گذاری اولیه)	1	2	3	4	5
جریانات نقدی خالص NFV	۱۰۰۰۰۰-	۵۰۰۰۰-	75000	85000	110000	135000

ارقام جدول جریانات نقدینگی مربوط به سال های مختلف است که براساس عملکرد طرح و برای هر سال بصورت جداگانه پیش بینی می گردد و در واقع ارزش آتی یا FV می باشد. باوجود آنکه واحد این ارقام واحد پولی می باشد اما باتوجه به اینکه این ارقام در سال های مختلف بدست می آید و ارزش زمانی پول در سالهای مختلف متفاوت است،نمی توان آنها را بایکدیگر جمع نمود. برای محاسبه NPV رقم مربوط به هر سال را با استفاده از فرمول محاسبه ارزش فعلی، به ارزش روز تبدیل و با یکدیگر جمع نماییم. براین اساس فرمول محاسبه ارزش فعلی خالص بصورت زیر خواهد بود.

روش محاسبه ارزش آتی در سالهای مختلف به شکل زیر است :

n مجموع دوره ساخت و بهره برداری

PV_n ارزش فعلی دوره n برمنای دوره صفر

منظور از دوره صفر سال شروع سرمایه گذاری است.

(i,n) در فرمول متغیر مستقل می باشند. مقدار تعیین شده برای نرخ تنزیل وابسته به شرایط مکانی، زمانی و نوع صنعت مورد بررسی است. از دیدگاه دیگر می توان نرخ تنزیل را بعنوان حداقل نرخ مورد انتظار از سرمایه گذاری تعریف نمود که براساس آن ارزش های آتی هر سال طرح به ارزش فعلی تبدیل می شوند. هرچه درصد تخصیص داده شده به نرخ تنزیل افزایش یابد، نرخ مورد انتظار از سرمایه گذاری افزایش، ارزش فعلی جریانات نقدی سالهای آتی کمتر و در نتیجه شاخص NPV کوچکتر خواهد بود.

سال	0 (سرمایه گذاری اولیه)	1	2	3	4	5
جریانات نقدی خالص NFV	۱۰۰۰۰۰-	۵۰۰۰۰-	۷۵۰۰۰	۸۵۰۰۰	۱۱۰۰۰۰	۱۳۵۰۰۰
جریانات نقدی خالص تنزیل شده (PV) نرخ تنزیل 18% PVn =FVn/(۱+i) n	۱۰۰،۰۰۰- PV0	۴۲،۳۷۲,۸۸- PV1	۵۳،۸۶۳,۸۳ PV2	۵۱،۷۳۳,۶۲ PV3	۵۶،۷۳۶,۷۸ PV4	۵۹،۰۰۹,۷۴ PV5
جمع جریانات نقدی خالص تنزیل شده (ΣPV)	۱۰۰،۰۰۰- PV۰

با جمع جبری ارقام سالهای مختلف مربوط به ردیف جریانات نقدی تنزیل شده، شاخص NPV این طرح با فرض نرخ تنزیل 18% معادل ۷۸،۹۷۱,۱۰ خواهد شد که واحد آن برابر واحد پولی است که جریانات نقدی براساس آن پیش بینی شده است. یعنی اگر واحد ارقام مندرج در جدول براساس میلیون ریال باشد واحد مربوط به شاخص NPV محاسبه شده نیز براساس میلیون ریال خواهد بود.

در محاسبه شاخص NPV در واقع سرمایه گذاری در طرح با سرمایه گذاری در یک بازار با نرخ سود سالانه i که همان نرخ تنزیل می باشد و به نوعی حداقل نرخ مورد انتظار از سرمایه گذاری است، مقایسه می گردد. بر این اساس در صورتیکه رقم محاسبه شده برای این شاخص در یک طرح خاص و براساس نرخ تنزیل تعیین شده، منفی گردد این طرح دارای نرخ سود سالانه کمتر از i می باشد و لذا توجیه پذیر ارزش زمانی پول چیست؟ نخواهد بود و درصورتیکه این رقم صفر و یا مثبت گردد نشانگر آن است که طرح دارای نرخ بازدهی حداقل معادل نرخ تنزیل (نرخ مورد انتظار از سرمایه گذاری) می باشد. چنانچه مشاهده می گردد تعیین نرخ تنزیل مناسب جهت محاسبه شاخص NPV و تصمیم گیری در خصوص توجیه پذیری طرح براساس آن بسیار حائز اهمیت می باشد.

بی ارزش ترین پول دنیا برای چه کشوری است؟

کاهش ارزش پول در کشورهای مختلف یک موضوع متداول است و تنها به سیاست و اقتصاد مربوط نمی‌شود. این که مادربزرگ شما به شما بگوید چه چیزی قبلاً می‌توانست با درآمدش خریداری کند، یا اینکه شما در مورد ارزان بودن اجاره خانه در شش ماه گذشته به دوست خود بگویید، موضوعی همه‌گیر است و ممکن است کل جامعه را در بر بگیرد و حتی روی درآمد مشاغل نیز تأثیر بگذارند.

یکی از اصلی‌ترین موارد در کاهش ارز پول یک کشور می‌تواند میزان تورم آن باشد. اینکه چقدر قدرت خرید افراد در جامعه بالا برود و کاهش پیدا کند و حتی میان افراد شکاف حقوق به وجود آید، می‌تواند ارزش پول ملی کشورها را تعیین کند. با تمام این حرف‌ها، بی ارزش ترین پول دنیا کدام است؟ در ادامه این مقاله بی ارزش ترین پول‌های دنیا را بیان خواهیم کرد. قبل از آن می‌توانید درباره شهرهایی که بالاترین میزان دستمزد در ایران را دارند بخوانید.

۱. بولیوار ونزوئلا

۱ دلار آمریکا = ۱،۵۵۲،۵۴۰ بولیوار ونزوئلا

۱ یورو = ۱،۸۷۸،۷۹۳ بولیوار ونزوئلا

دومین ارز ارزان در جهان بولیوار ونزوئلا است. این کشور به دلیل همه گیری کرونا به طور قابل توجهی از تورم رنج می‌برد، بنابراین ارزش آن در سال ۲۰۲۰ بسیار کاهش پیدا کرد. این ارز همچنین به عنوان اولین ارز پرتورم در جهان شناخته می‌شود.

حذف صفرها از بولیوار، واحد پولی ونزوئلا در تاریخ ۲۰ آگوست ۲۰۱۸ انجام شد. دلیل اصلی آن تورم بیش از حد ۸۳۰،۰۰۰٪ بود که روز به روز نیز افزایش می‌یافت.

قبل از حذف صفرها، هر ۱ دلار آمریکا ۲۴۸،۴۸۷ بولیوار ونزوئلا ارزش داشت. اسکناس‌های جدید یک بولیوار جای اسکناس‌هاس قدیم را گرفته‌اند که روی آنها ۱۰۰،۰۰۰ نوشته می‌شد.

رمزنگاری روی ارز با مشخصه‌ی “پترو” توسط دولت ونزوئلا برای “مبارزه با دلار آمریکا” ایجاد شد. اما این کار تنها باعث شد که افزایش نرخ تورم سرعت بگیرد، زیرا دولت ونزوئلا نرخ ارز دلار را مطابق میل خود تعیین می‌کند.

۲. ریال ایران

۱ دلار آمریکا = ۲۲۹،۵۰۰ ریال ایران (نرخ تبدیل دلار آمریکا به ریال ایران – نرخ بازار سیاه).

۱ دلار آمریکا = ۴۱۹۰۸ ریال ایران (نرخ تبدیل دلار آمریکا به ریال ایران – نرخ رسمی).

۱ یورو = ۲۷۷،۵۰۰ ریال ایران (نرخ تبدیل یورو به ریال ایران – نرخ بازار سیاه).

۱ یورو = ۵۰،۷۱۸ ریال ایران (نرخ تبدیل یورو به ریال ایران).

امروزه ارزان‌ترین و بی ارزش‌ترین پول جهان ریال ایران است. شروع کاهش ارزش پول ایران از زمان جنگ ایران و عراق و تحریم‌های اقتصادی به دلیل برنامه هسته‌ای آغاز شد. دولت همچنین دسترسی شهروندان خود به ارز خارجی را محدود کرد که منجر به افزایش چشمگیر بازار سیاه ارز در ایران شد. همه اینها به اقتصاد آسیب رسانده و ارزش پول ملی را تقریباً ۴۰۰٪ کاهش داده است.

در سال ۲۰۱۵، دولت ایران با امضای توافق هسته‌ای با آمریکا، فرانسه، انگلیس، چین، روسیه و آلمان برای کاهش تحریم‌ها موافقت کرد. این توافق وضعیت را بهبود بخشید و پول ملی ایران را به ثبات رساند.

با این حال، در سال ۲۰۱۸ آمریکا ادعا کرد که ایران برنامه هسته‌ای خود را ادامه می‌دهد و به همین خاطر، تحریم‌ها شدیدتر شد و دسترسی کشور به بازارهای کالاهای جهانی را محدود کرد. ایران دیگر نمی‌توانست نفت خود را صادر کند که سالانه حدود ۶۹ درصد درآمد ایران از صادرات نفت بود. تمام این موارد و تحریم باعث به وجود آمدن کسری بودجه شد و این تحریم‌ها، سایر صنایع از جمله پتروشیمی و متالورژی را نیز تحت تأثیر قرار داد.

تا ماه می سال ۲۰۲۰، که ایران با تورم چشمگیر روبرو شد و واحد پول آن ۶۰۰٪ کاهش یافت. به همین دلیل دولت تصمیم گرفت ریال را به تومان تغییر دهد و چهار صفر را از واحد پولی ملی کم کند، یعنی ۱۰،۰۰۰ ریال قدیمی به ۱ تومان تبدیل می‌شود.

۳. دونگ ویتنام

۱ دلار آمریکا = ۲۳،۰۰۲دونگ ویتنام

۱ یورو = ۲۷،۸۶۰دونگ ویتنام

دونگ ویتنام سومین واحد پولی بی ارزش در جهان به شمار می‌آید.

ویتنام هنوز در مسیر سخت خود از یک اقتصاد متمرکز به یک اقتصاد بازار محور است و در نتیجه، امروزه ارز این کشور بسیار با کاهش ارزش مواجه شده است. در حال حاضر، دونگ مقام دوم را در لیست “فقیرترین ارزها” را به خود اختصاص داده است.

با این حال، کارشناسان اصرار دارند که دولت ویتنام راه درستی را طی می‌کند و ممکن است به زودی خود را به همسایگان ارزش زمانی پول چیست؟ آسیایی نزدیک خود برساند.

۴. روپیه اندونزی

۱ دلار آمریکا = ۱۴،۰۳۲ روپیه اندونزی

۱ یورو = ۱۶،۹۷۸ روپیه اندونزی

با توجه به ارزش کم اسکناس‌های سبک قدیم اندونزی، با فرمان ریاست جمهوری در ۵ سپتامبر ۲۰۱۶، هفت اسکناس جدید در قالب‌های مختلف از ۱ هزار تا ۱۰۰ هزار روپیه معرفی و صادر شد.

اندونزی یک کشور با ثبات اقتصادی و کاملاً پیشرفته در جنوب شرقی آسیا است. با این حال، ارزش پول ملی آنها بسیار کم است. مقامات نظارتی در این کشور همه اقدامات را برای تقویت پول ملی انجام می‌دهند، اما تمام تلاش‌های آنها فقط به تغییرات ناچیز منجر شد.

۵. سوم ازبکستان

۱ دلار آمریکا = ۱۰،۴۸۳ سوم ازبکستان

۱ یورو = ۱۲،۶۸۷ سوم ازبکستان

با حکم رئیس جمهور ازبکستان، سوم ازبکستان به شکل مدرن و با نسبت ۱ سوم ازبکستان برابر با ۱۰۰۰ سوم-کوپن از اول جولای ۱۹۹۴ در بازار این کشور به گردش درآمد.

در نتیجه آزادسازی سیاست‌های پولی آنها از ۵ سپتامبر ۲۰۱۷، نرخ ارز سوم در برابر دلار آمریکا کاهش یافت و آن را به این لیست وارد کرد.

۶. فرانک گینه

۱ دلار آمریکا= ۱۰،۲۳۴ فرانک گینه

۱ یورو = ۱۲،۳۸۴ فرانک گینه

نرخ تورم بالا، فقر در حال افزایش و گانگسترهای مرفه، ارزش فرانک گینه – ارز این کشور آفریقایی را کاهش داده است و آن را به یکی از پر تورم‌ترین ارزها دنیا تبدیل کرده است.

با توجه به آنچه در طبیعت این کشور وجود دارد مانند طلا، الماس و آلومینیوم، ارز این کشور باید یکی از ارزشمندترین ارزها باشد، که متأسفانه نیست.

۷. لئون سیرالئون

۱ دلار آمریکا = ۱۰،۲۱۳ لئون سیرالئون

۱ یورو = ۱۲،۳۶۰ لئون سیرالئون

سیرالئون یک کشور آفریقایی بسیار فقیر است، که تحت آزمون‌های بسیاری قرار گرفته است که باعث کاهش ارزش پول ملی آنها شده است. اخیراً جنگی در آنجا رخ داده و ویروس کشنده ابولا نیز بر این کاهش ارز پول مالی آنها تأثیر بسیاری گذاشته است.

۸. کیپ لائوس

۱ دلار آمریکا = ۹،۳۲۲ کیپ لائوس

۱ یورو = ۱۱،۲۸۱ کیپ لائوس

کیپ لائوس تنها ارز موجود در این لیست است که ارزش آن کاهش نیافته، اما در اصل با نرخ بسیاری پایینی منتشر می‌شود. علاوه بر این، از زمان انتشار کیپ لائوس در سال ۱۹۵۲، این ارز در برابر دلار آمریکا تقویت شد و همچنان نیز در حال افزایش ارز خود در برابر ارز آمریکا است.

البته، این یک دلیل ثانویه نیز دارد. به دلیل ارزش کم کیپ، اقتصاد لائوس تا حدی به “دلار” وابسته شده است، به این معنی که قیمت‌ها اغلب به دلار داده می‌شوند و مردم معمولا ملزم به پرداخت دلار هستند.

۹. گوارانی پاراگوئه

۱ دلار آمریکا = ۶،۸۷۴ گوارانی پاراگوئه

۱ یورو = ۸،۳۲۲ گوارانی پاراگوئه

پاراگوئه دومین کشور فقیر آمریکای جنوبی است. این کشور با ترکیبی از تورم، فساد، کیفیت پایین آموزش، تعداد بسیار زیاد مردم فقیر، بیکاری بالا و غیره دچار یک رکود اقتصادی فاجعه بار شده است.

پاراگوئه پنبه و دانه سویا صادر می‌کند، اما این به سختی می‌تواند نیازهای اقتصادی مردم این کشور را تأمین کند.

۱۰. ریل کامبوج

۱ دلار آمریکا = ۴،۰۵۵ ریل کامبوج

۱ یورو = ۴۹۰۸ ریل کامبوج

رده دهم بی ارزش ترین پول دنیا را ریل کامبوج دارد. ریل کامبوج واحد پول این کشور سلطنتی در جنوب شرقی آسیا است.

این واحد پولی در سال ۱۹۹۵ به عنوان جایگزین Piaster واحد پول هندوچین صادر شد. در اصل ریل نرخ تبدیل به دلار پایینی داشت و به همین خاطر در میان مردم این کشور که مجبور به استفاده از ارزهای خارجی بودند، چندان محبوبیتی نداشت.

بسیاری از کامبوجی‌ها ترجیح می‌دهند اکنون از دلار آمریکا برای داد و ستدهای و پرداختی‌های خود استفاده کنند، که همین کار باعث شده که این ارز بیشتر و بیشتر ارزش خود را از دست بدهد.

چرا ارزها با کاهش ارزش مواجه می‌شوند؟

در بیشتر موارد، ارزش پول به دلیل رکود اقتصادی در داخل آن کشور کاهش می‌یابد. رکود اقتصادی و همچنین کاهش ارزش پول ملی کشورهای مختلف باعث می‌شود نرخ تورم رشد کند و همچنین قدرت خرید مردم آن کشور نیز کاهش پیدا کند.

رکورد اقتصادی می‌تواند بر اثر عوامل مختلفی مانند اقدامات جنگی، کاهش تولید ناخالص داخلی، کاهش قیمت کالاهایی که قسمت عمده‌ای از صادرات را تشکیل می‌دهند، کاهش قدرت خرید، بی ثباتی سیاسی در داخل کشور و غیره باشد.

کاهش ارزش پول اغلب با سیاست پولی بد و غیراصولی و همچنین تصمیمات نادرست در کنترل مشکلات مالی (سیستم بانکداری مرکزی) مرتبط باشد.

در این مقاله شما را با بی ارزش ترین پول های دنیا آشنا کردیم. با توجه به آنچه در مورد این ارزها رخ داده است، ممکن است مردم و کارمندان در این کشورها در برابر قانون کار پرداختی کمی داشته باشند و حتی آن دریافتی برای خرج آنها کفایت نکند. نظر شما درباره بی ارزش ترین پول دنیا چیست و فکر می‌کنید که آیا رتبه اول برای ریال درست می‌باشد؟

پول چیست؛ نگاهی به تاریخچه این موجود دوست‌داشتنی

آیا واقعا پول باعث گردش زمین است؟ بسیاری از مردم جهان با وجود اینکه هر روز با خودشان پول زیادی به همراه دارند، ولی دقیقا نمی‌دانند پول چیست. افراد بسیار معدودی هستند که دقیقا می‌دانند پول چیست و کارکرد آن به چه صورت است. مقاله زیر را بخوانید تا با ماهیت این موجود دوست‌داشتنی آشنا شوید.

به طور مختصر، پول هر چیزی است که بتوان چنین عناوینی را به آن نسبت داد:

• ذخیره‌ی ارزش: یعنی می‌توان آن را ذخیره کرده و برای بعد استفاده نمود و فرایند خرید را در طول زمان هموار کرد.
• واحد حساب: یعنی ایجاد یک پایه‌ مشترک برای قیمت‌ها.
• واسط تبادل: یعنی چیزی که می‌توان از آن برای خرید و فروش استفاده کرد.

شاید راحت‌ترین راه فکر کردن درباره‌ی نقشی که پول ایفا می‌کند این است که تصور کنیم اگر پول نبود، چه اتفاقی می‌افتاد. اگر پولی وجود نداشت، اقتصاد ما به یک اقتصاد مبادله‌ی کالا با کالا تنزل پیدا می‌کرد. اگر کسی می‌خواست چیزی بخرد باید کالای خود را با کالای شخصی دیگر معاوضه می‌کرد. مثلا، کسی که در تعمیر اتومبیل تخصص داشت و می‌خواست مواد غذایی بخرد، باید نزد کشاورزی می‌رفت که مواد غذایی مورد نظر او را داشته باشد و از طرف دیگر اتومبیلش خراب شده باشد. اما اگر اتومبیل کشاورز خراب نباشد چه؟ یا چه می‌شد اگر کشاورز تنها به مکانیک چند تخم‌مرغ بیشتر از مصرف معمول او می‌داد؟ همین پیدا کردن فردی که برای داد وستد به تخصص فردی دیگر نیاز داشته باشد بسیار دشوار است. در این صورت ممکن بود مردم پیش از آنکه فرد مناسبی را برای مبادله پیدا کنند، از گرسنگی می‌مردند.

اما با وجود پول، دیگر نیازی به یافتن فرد خاصی نیست. شما فقط به بازاری نیاز دارید که خدمات و محصولات مورد نیاز‌تان را عرضه می‌کنند. در این بازار، شما با فرد صاحب محصول، مبادله‌ی کالا به کالا نمی‌کنید. در عوض، محصولات و خدمات خود را با استفاده از یک واسط تبادل که پول است، رد وبدل می‌کنید. سپس می‌توانید از آن پول برای خرید نیازهای خود از دیگرانی که همان واسط تبادل را قبول دارند، استفاده کنید. در این شرایط، با افزایش میزان تخصص‌ها، تولیدات بیشتر شده و تقاضا برای تراکنش و مبادله افزایش می‌یافت و در نتیجه نیاز به پول بیشتر پیدا می‌شد.

پول بیشتر

پول چیست ؟ به طور کلی، پول چیزی است که در طول زمان ارزش خود را حفظ می‌کند، می‌توان آن را به سادگی برحسب قیمت ترجمه کرد و از طرفی مورد قبول همگان است. در گذشته از چیزهای مختلفی به عنوان پول استفاده می‌شد مثل پوسته‌ی صدف، جو، فلفل، طلا و نقره.

در ابتدا، ارزش پول به واسطه‌ی کاربردهای دیگر آن و هزینه‌های جایگزینی آن مشخص می‌شد. مثلا، شما می‌توانستید جو را بخورید یا از فلفل به عنوان طعم‌دهنده استفاده کنید. ارزشی که برای مصرف این مواد قائل می‌شدید، کف ارزش آن را تعیین می‌نمود. هر کسی می‌توانست جوی بیشتر بکارد، اما رشد آن زمان می‌برد، بنابراین با خوردن جو ذخیره‌ی پولی کاهش پیدا می‌کرد. از طرف دیگر، فرض کنید بسیاری بخواهند توت فرنگی را به عنوان پول استفاده کنند، اما با فاسد شدن آن پول زیادی را از دست خواهند داد. بسیار دشوار است که بتوان توت‌فرنگی را تا یک ماه ذخیره کرد، چه برسد به یک سال و تقریبا امکان تبادل بیشتر میان افراد تقریبا غیرممکن است. همچنین، یک مشکل دیگر بخش‌پذیری است؛ هر چیزی که ارزش دارد را نمی‌توان تقسیم کرد، همچنین استانداردسازی هر واحد آن نیز کاری بسیار دشوار است. مثلا، ارزش یک سبد توت فرنگی که با کالاهای مختلف سنجیده شده را نمی‌توان به سادگی تعیین کرد و ثابت نمود. نه تنها توت فرنگی بلکه خیلی چیزهای دیگر نمی‌توانند نقش پول را به درستی بازی کنند.

اما فلزات ارزشمند به نظر تمامی مشخصه‌های مورد انتظار از پول را دارا هستند: واحد حساب باثبات، ذخیره‌ی ارزشی بادوام و واسط تبادل مناسب. به دست آوردن این فلزات دشوار است. منابع آنها محدود و متناهی است. با گذشت زمان از بین نمی‌روند. به راحتی به سکه‌های استاندارد‌شده قابل‌تقسیم هستند و با تقسیم شدن به واحدهای کوچک‌تر ارزش خود را از دست نمی‌دهند. به طور خلاصه، دوام، محدودیت منابع، هزینه‌ی بالای جایگزینی و قابل‌حمل بودن از ویژگی‌هایی است که فلزات ارزشمند را جذاب‌تر از سایر کالاها برای ایفای نقش پول می‌نماید.

تا چند سال گذشته، طلا و نقره پول رایج مورد استفاده‌ی مردم بود. طلا و نقره سنگین هستند در نتیجه با گذشت زمان به جای حمل فلز و مبادله‌ی آن با کالا، مردم فلزات گرانبهای خود را در بانک پس‌انداز می‌کردند و بانک با صدور برگه‌ای مالکیت صاحب طلا یا نقره را مشخص می‌کرد. هرکسی هر وقت لازم می‌شد می‌توانست با در دست داشتن این برگه‌های مورد تایید بانک، طلا و نقره‌ی خود را از بانک برداشت کند. در نهایت، بعدها ارتباط برگه‌ی اظهاریه‌ی مالکیت فلزات ارزشمند از خود فلزات قطع شد. با از بین رفتن این ارتباط، پول بدون پشتوانه متولد شد. پول بدون پشتوانه از نظر مادی بی‌ارزش بود اما به این علت ارزشمند بود که کل مردم بر سر نسبت دادن ارزش به آن توافق پیدا نمودند. به طور مختصر، این نوع پول توانست به کار بیاید زیرا مردم چنین باوری داشتند. با تکامل وسایل مبادله، منابع آن نیز تکامل یافت و از افراد در مبادله‌ی کالا به کالا، تا پذیرش جمعی در زمانی که جو و پوسته‌ی صدف پول محسوب می‌شدند و تا دولت‌ها در زمان حاضر پیش رفت.

اگرچه استفاده از سکه‌های استاندارد یا اسکناس‌های کاغذی کار تعیین قیمت کالاها و خدمات را آسان‌تر نمود، اما میزان پول موجود در سیستم نیز نقش مهمی در تعیین قیمت‌ها بازی کرد. برای مثال، کشاورز گندم حداقل دو دلیل برای نگه داشتن پول خود دارد: استفاده در تراکنش‌ها (اسکناس) و ذخیره‌ی موقت برای نیازهای آینده (ذخیره‌ی احتیاطی). فرض کنید زمستان در راه است و کشاورز می‌خواهد به ذخیره‌ی پول خود برای مخارج آینده اضافه کند. اگر کشاورز برای یافتن افرادی که پول کافی برای خرید گندم دارند، با مشکل مواجه شود ممکن است حاضر شود با سکه‌ و اسکناس کمتری محصولات خود را بفروشد. و نتیجه این می‌شود که قیمت گندم پایین بیاید چرا که تامین پول به شدت دشوار شده است. یک علت دیگر ممکن است این باشد که طلای کافی برای ضرب پول جدید وجود ندارد. به پایین آمدن کلیه‌ی قیمت‌ها تورم منفی می‌گویند. از طرف دیگر، اگر پول بسیار زیادی در گردش باشد اما تقاضای کالا تغییر نکند، ارزش پول سقوط می‌کند. به این پدیده تورم می‌گویند و در این شرایط برای خریدن یک مقدار مشخص کالا یا خدمات باید پول بیشتری پرداخت. در تعادل نگه داشتن عرضه و تقاضای پول کار بسیار دشواری است.

تولید پول

پول بدون پشتوانه کارایی بیشتری از فلزات باارزش دارد. تامین آن به مقدار فلزات باارزش موجود وابسته نیست. اما همین به پیچیدگی موضوع می‌افزاید: دقیقا به علت اینکه میزان محدودی فلزات باارزش وجود دارد، در میزان صدور برگه‌ها نیز محدودیت وجود داشت. اگر طلا یا نقره‌ی کافی برای پشتیبانی از پول وجود ندارد، دولت‌ها چطور می‌دانند که چقدر پول باید چاپ کنند؟ این همان معضلی است که دولت‌ها با آن مواجه هستند. از سوی دیگر، مسئولین همیشه مایل به چاپ پول هستند زیرا دولت‌ها می‌توانند بیشتر خرید کنند، افراد بیشتری استخدام کنند، دستمزد بیشتری بپردازند و سطح محبوبیت خود را افزایش دهند. از طرف دیگر، چاپ بیش از حد پول باعث بالا رفتن قیمت‌ها می‌شود. اگر مردم احساس کنند که قیمت‌ها رو به افزایش است، قیمت محصولات خود را خیلی سریع‌تر بالا می‌برند. اگر دولت در جهت رفع این انتظارات واکنشی نشان ندهد، اعتماد به پول رفته رفته کاهش می‌یابد و در نهایت ممکن است بی‌ارزش شود. این اتفاق دقیقا در زمان وقوع ابرتورم رخ می‌دهد. برای از بین بردن وسوسه‌ی چاپ پول، امروزه بسیاری از شرکت‌ها وظیفه تصمیم‌گیری در این مورد را بر عهده نهاد مستقل بانک مرکزی گذاشته‌اند. بانک مرکزی موظف است دستور چاپ پول را با توجه به ارزیابی‌ نیازهای اقتصادی صادر کند و از انتقال منابع مالی به دولت برای تامین بودجه‌ی مخارج خود جلوگیری کند. چاپ پول به اشتباه مصطلح شده است زیرا امروزه پول‌ها بیشتر به شکل سپرده‌های بانکی هستند تا اسکناس کاغذی.

باوری که می‌تواند کم‌رنگ شود

کشورهایی که در مسیر تورم شدید قرار گرفته‌اند این تجربه را داشته‌اند که ارزش پول‌شان چقدر به باور مردم وابسته است. در دهه‌ی ۱۹۸۰، مردم بعضی از کشورهای آمریکای لاتین مثل آرژانتین و برزیل، آهسته آهسته اعتماد خود را به واحد پول ملی‌شان از دست دادند چرا که تورم به سرعت ارزش پول را کاهش می‌داد. بنابراین، آنها شروع به استفاده از یک واحد پول باثبات‌تر، یعنی دلار، به عنوان واحد پول غیررسمی نمودند. این پدیده را دلاریزه‌سازی غیررسمی می‌نامند. در نتیجه‌ی این پدیده، دولت انحصار خود در صدور پول را از دست می‌دهد. بازگرداندن کشور از این وضعیت به حالت عادی کاری به شدت دشوار است.

برخی دولت‌ها از سیاست‌هایی برای بازگردان اعتماد عمومی به واحد پول ملی استفاده کرده‌اند که بیشتر مبتنی بر بخش ارزش زمانی پول چیست؟ اعتقادی کارکرد پول است. مثلا در ترکیه در سال ۲۰۰۵، دولت با حذف ۶ صفر از واحد پول خود یعنی لیره، مجددا آن را احیا کرد. و یک شبه ۱،۰۰۰،۰۰۰ لیره به ۱ لیره تبدیل شد. از سوی دیگر، برزیل در سال ۱۹۹۴، واحد پول جدیدی به نام رئال معرفی کرد. در هر دو کشور، شهروندان با این موضوع کنار آمدند، همین نشان می‌دهد هر وقت که مردم یک واحد پولی جدید یا یک شیوه‌ی جدید اسم‌گذاری را بپذیرند، آن واحد رسما مقبولیت پیدا خواهد کرد.