تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها

یاسمین منصوری

تفاوت توکن و کوین : چهار تفاوت اساسی این دو مفهوم در رمز نگاری

در دنیای ارزهای رمز پایه، ممکن است با مفاهیم توکن و کوین رو به رو شده باشید، اما ندانید که چه تفاوتی میان این دو مفهوم وجود دارد. به همین خاطر در این مقاله قصد داریم تا تفاوت میان توکن و کوین را با بیان 4 تفاوت اساسی این دو مفهوم، در دنیای ارزهای رمز نگاری شده، بیان نماییم. البته پیشتر مفهوم توکن را به صورت کامل در مقاله ای جداگانه بررسی کرده ایم، که در صورت علاقه مندی، می توانید به این مطلب مراجعه نمایید.

• 1. تفاوت کوین و توکن در تعاریف
• 2. تفاوت در نحوه ایجاد
• 3. تفاوت کوین و توکن در هدف
• 4. نمونه ای از کوین ها و توکن ها

تفاوت کوین و توکن در تعاریف

کوین دیجیتال یک دارایی است که بومی بلاک چین خود می باشد. برای مثال بیت کوین، لایت کوین و اتریوم، هر یک در بلاک چین خود قرار دارند. تراکنش های کوین های دیجیتال را می توان از فردی به فرد دیگر انجام داد، در حالی که تمام کوین ها به عنوان داده هایی بر روی یک دیتابیس یا پایگاه داده غول پیکر قرار دارند، که تمامی تراکنش ها در آن قابلیت ردیابی شدن را دارند.

توکن ها معمولا به عنوان کوین های دیجیتالی شناخته می شوند که در بلاک چین های موجود، ایجاد می گردند. برای مثال، توکن هایی که در پلتفرم اتریوم ساخته می شوند را توکن های ERC20 می نامند.

تفاوت در نحوه ایجاد

کوین های دیجیتال به عنوان پول مجازی استفاده می شوند، که می توان از آن ها برای انتقال، به عنوان ذخیره ارزش و یک واحد حساب استفاده نمود. برای مثال، بیت کوین هیچ مصرف دیگری به غیر از استفاده به عنوان سیستم پرداخت و ذخیره ارزش ندارد، و نمی توان آن را برای دست یابی به میزان بیشتری از آن نگه داری کرد.

گرچه برخی دیگر از کوین های دیجیتال همچون نئو، دش و اتر، ویژگی های دیگری به غیر از استفاده برای انتقالات و به عنوان دارایی دارند.

• اتر به عنوان منبع انرژی برای ارز رمز پایه مادر خود، یعنی اتریوم، استفاده می شود، که در آن می توان توکن ها را ایجاد کرد. در زمان هایی که اتر هزینه استخراج را تامین می کند و به کامپیوتری که تراکنش ها را در شبکه تایید می کند هزینه می پردازد، مجبور به ارسال توکن می باشد.
• نئو برای به دست آوردن سود سهام که با نام GAS شناخته می شود، نگه داری می گردد. در نئو حتی می توان توکن هایی را ایجاد کرد. هنگامی که شما یک توکن در شبکه نئو ارسال می کنید، باید هزینه را به صورت GAS پرداخت نمایید.
• دارندگان دش، می توانند در مورد مسائل مهم در شبکه دش رای دهند. اگر دارای تعداد کافی از توکن های دش باشید، می توانید تصمیم به ارتقا یا عدم ارتقا بگیرید. حق رای به دارندگان دش اجازه می دهد که در این پروژه توان اظهار نظر داشته باشند.

در زمینه توکن ها اما باید به خاطر داشته باشید که هزینه ها باید برای تمامی تراکنش ها در بلاک چین پرداخت شود، و تنها در زمان ایجاد توکن این اتفاق نمی افتد؛ دقیقا همان طور که تراکنش کوین ها نیازمند هزینه ای برای ایمن کردن شبکه می باشد.

تفاوت کوین و توکن در هدف

توکن ها ایجاد شده اند تا با اپلیکیشن های غیر متمرکز (dApps) مورد استفاده قرار گیرند. هنگامی که توسعه دهندگان، توکن هایی را ایجاد می کنند، در مورد تعداد واحد های ساخته شده و مکان ارسال توکن های جدید تصمیم گیری می کنند. غالبا، آن ها هزینه ای را به ارز رمز پایه بومی، برای بلاک چینی که توکن را برای آن می سازند، پرداخت می کنند.

برای مثال، Musicoin از توکن های رمز نگاری شده است، که به کاربران اجازه دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم موزیکوین رو می دهد. همچنین، بایننس دارای توکن Bnb خود می باشد، که در صورتی که کاربران از آن برای انجام تراکنش ها استفاده کنند، شامل 50 درصد تخفیف می شوند. WePower یا WPR نیز مثال خوبی از توکنی است که نشانگر برق می باشد. این توکن به کاربران اجازه می دهد تا به خرید و فروش برق در بلاک چین بپردازند.

نمونه ای از کوین ها و توکن ها

تمامی کوین ها در سایت coinmarketcap لیست شده اند، همچون بیت کوین، بیت کوین کش، لایت کوین و غیره، از سوی دیگر، توکن های ERC20 را می توان نمونه ای از توکن ها دانست.

از توکن ها در جهت تعامل با dApps (اپلیکیشن های غیر متمرکز)، که در بلاک چین های مختلف همچون Civic ساخته شده اند، استفاده می شود.

اگر شما به تعطیلات می روید و Civic شریک شما در این سفر باشد، یک کد QR برای تایید مسافر به شما ارسال خواهد کرد. با استفاده از این اپلیکیشن، می توانید جزئیات را به صورت مستقیم از اپلیکیشن موبایلی خود به شرکت بفرستید.

توکن ارز دیجیتال چیست؟ – تفاوت کوین و توکن به زبان ساده

دنیای ارزهای دیجتال پر از اصطلاحات ریز و درشتیه که آشنایی با اونها برای فعالیت بهتر و موثر‌تر توی این فضا، ضروریه! کوین و توکن، از جمله کلمه‌هایی هستن که ممکنه بارها اسمشون به گوشتون خورد باشه! اما ندونید که دقیقا منظور از کوین یا توکن چیه؟! این دوتا چه تفاوت‌هایی با هم دارن و خرید کدوم سود بیشتری داره؟!

در حقیقت کوین و توکن، دو نوع متفاوت از ارزهای دیجیتال یا همون رمزارزها هستن. قبل از اینکه بخوایم دقیق‌تر درمورد این دوتا اصطلاح صحبت کنیم؛ بهتره اول خیلی خلاصه بگیم که اصلا رمزارز یعنی چی!

رمزارز یه نوع پول دیجیتالیه که هیچ ما به ازای فیزیکی نداره و معاملات اون به صورت سایبری و آنلاین انجام میشه. امنیت این مدل معاملات از طریق فناوری رمزنگاری تامین میشه و اطلاعات و فرآیندهای مربوط به خرید و فروش اونها، توسط تکنولوژی بلاک‌چین و به صورت غیر‌متمرکز مدیریت میشه.

حالا بریم تا با این دو دسته معروف از رمزارزها و انواعشون، بیشتر آشنا بشیم:

کوین (coin) چیست؟

کوین‌ها رمزارزهایی هستن که بر اساس هدف خاصی طراحی شدن! و به صورت تخصصی یک بلاک‌چین مستقل و گسترده برای خودشون دارن. بیشتر اوقات، از کوین‌ها به عنوان یک واسطه و ارز دیجیتال؛ برای خرید و فروش، سرمایه‌گذاری و به طور کلی انجام معاملات دیجیتالی استفاده میشه.

بیت کوین جزو اولین و قدرتمندترین کوین‌هایه که به عنوان یک وسیله حفظ ارزش، محبوبیت زیادی پیدا کرده. از زمان ظهور بیت کوین تا به الان، این کوین شگفت انگیز، همواره پیشگام بازار ارزهای دیجیتاله! البته امروزه میبینیم که بلاک‌چین‌های بزرگ و قدرتمندی طراحی شدن! و کوین مخصوص به خودشون رو منتشر و از اون پشتیبانی میکنن! از جمله اونها میتونیم به اتریوم، لایت‌کوین یا چین‌لینک اشاره کنیم…

رشد این گروه از کوین‌های نو‌ظهور؛ باعث شد تا دسته‌بندی جدیدی توی دنیای ارزهای دیجیتال شکل بگیره و اصطلاحی با عنوان آلت کوین رو به وجود بیاره!

آلت کوین (altcoin) چیست؟

خیلی ساده بخوایم بگیم هر کوینی به غیر از بیت کوین، آلت کوین به حساب میاد.

ملاک این دسته‌بندی بیشتر بر این اساسه که بیت کوین اصلی‌ترین رمزارز بازاره و تغییرات قیمتی اون، تاثیر زیادی روی سایر کوین‌های فعال در بازار میزاره.

توکن (token) چیست؟

توکن‌ها رمزارزهایی هستن که بلاک‌چین اختصاصی ندارن و به کمک قرارداهای هوشمند میتونن روی بلاک‌چین‌‌های از قبل ساخته شده، طراحی و اجرا بشن. هدف اصلی از طراحی اونها راحت کردن فرآیند عضویت، استفاده از خدمات و همچینین انجام مبادلات، داخل اکوسیستم یک بلاک‌چینه.

البته به مرور زمان و با بیشتر شدن اطلاعات و تجربه‌ها در رابطه با فناوری بلاک‌چین و موارد استفاده از اون، توکن‌ها با کاربردهای متنوعی، در پروژه‌های متفاوتی طراحی میشن و مورد استفاده قرار میگیرن.

با راه‌اندازی پروژه‌های جدید، جنبه‌های ناشناخته‌‍ای از عملکرد توکن‌ها کشف میشه!

در ادامه، انواع مختلف توکن‌های ارز دیجیتال رو با هم بررسی میکنیم.

کوین و توکن هر دو میتونن نوعی واسطه برای پرداخت‌های دیجیتالی و یا وسیله‌ای برای حفظ ارزش باشن!

انواع توکن‌های ارز دیجیتال

توکن‌های نرم افزاری

توکن‌های نرم افزاری طراحی میشن تا با استفاده از زیر ساخت‌های بلاک‌چین، زمینه اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز رو فراهم کنن و ارائه خدمات و مدیریت در پروژه‌های غیرمتمرکز رو راحت‌تر میکنن.

توکن‌های امنیتی

این توکن‌ها در نتیجه نگرانی‌سیستم‌های مالی متمرکز به وجود اومدن و در دنیای فیزیکی، توسط دارایی‌هایی مثل اوراق بهادار پشتیبانی میشن و ارزش اونها با ارزش سرمایه ‌پشتیبانشون برابری میکنه. این مدل توکن‌، نشون‌دهنده مالکیت اشخاصه، که به صورت دیجیتالی ارائه میشه!

توکن‌های معاملاتی

کارکرد اصلی این دسته؛ خرید و فروش کالا و خدمات و راحتی انجام معاملات دیجیتالیه! و میشه گفت که کارکرد مشابهی با بیشتر کوین‌‌های ارز دیجیتال موجود در بازار دارن.

توکن‌های کمکی

گاهی برای مشارکت در پروژه‌های غیرمتمرکز و دسترسی به خدمات یک بلاک‌چین؛ نیاز به خرید یک نوع حق عضویت داریم و این پرداخت باید به وسیله توکن‌های خاص اون شبکه، که به این منظور طراحی شدن، صورت بگیره!

توکن‌های دولتی

از این مدل توکن‌ها برای غیرمتمرکز سازی برخی فعالیت‌های دولتی، مثل سیستم‌های رای‌گیری استفاده میشه.

سرمایه‌گذاری روی توکن ارز دیجیتال – تفاوت کوین و توکن

همونطوری که گفته شد هم توکن‌ها و هم کوین‌ها میتونن به عنوان یک نوع دارایی دیجیتال مورد معامله قرار بگیرن. سوال خیلی از تریدرهای تازه‌وارد اینکه سرمایه‌گذاری روی کدوم یک از این دسته‌ها به صرفه‌تره؟!

به طور کلی میشه گفت که سرمایه‌گذاری روی کوین‌های با سابقه‌ای مثل بیت‌کوین و اتریوم ریسک کمتر و در بلند مدت، سود‌ دهی قابل‌توجهی داره! اما در عین حال نمیشه گفت که توکن‌های متعددی که هر روزه وارد بازار میشن، پتانسیل رشد و سودآوری ندارن! اما برای سرمایه‌گذاری روی اونها باید خیلی دقیق و با حوصله تحقیق کرد و از معتبر بودن پروژه پشتیبان اونها مطمئن شد و بعد اقدام به خرید کرد.

خلاصه که…

تفاوت اصلی بین کوین و توکن در اینکه؛ کوین‌ها، بلاک‌چین مستقل خودشون رو دارن! اما توکن‌ها، روی بلاک‌چین‌های میزبان طراحی و اجرا میشن!

توکن چیست؟

یاسمین منصوری

اگر در دنیای ارزهای دیجیتال حتی برای مدت زمان کوتاهی بوده باشید، حتماً نام توکن به گوش‌تان خورده است و کنجکاو شده‌اید که بدانید این اصطلاح به چه معنی است. کلمه‌ی توکن در لغت به هرگونه کالای تأییدشده و قابل مبادله مانند ارز، حواله‌ی طلا، آیتم‌های بازی کامپیوتری و غیره گفته می‌شود؛ ولی در دنیای ارزهای دیجیتال،‌این مسئله متفاوت است. پس با ما باشید تا در این مقاله مفهوم، کارایی و انواع توکن‌ را برای شما شرح بدهیم.

مفهوم توکن

در دنیای ارزهای دیجیتال به رمز ارزهایی «توکن» (Token) گفته می‌شود که «بلاک چین» (Blockchain) و شبکه‌ی مختص به خود را نداشته باشند و از بلاک چین‌های دیگر مانند اتریوم و بیت کوین برای انتقالات خود استفاده کنند. به عبارت ساده‌تر توکن در دنیای ارزهای دیجیتال، به ارزی گفته می‌شود که اکثر مواقع بر پایه‌ی یک بلاک چین دیگر ساخته شده است. مثل توکن‌های چین لینک، کامپوند، آوه، اوالانچ و صدها ارز دیگر که روی بلاک چین اتریوم نوشته شده‌اند. البته ارزهایی هم مثل ترون (TRON) و بند (Band Protocol) وجود دارند که در ابتدا یک توکن اتریومی محسوب می‌شدند؛ ولی در ادامه بلاک چین مستقل خود را راه‌اندازی کردند و حالا یک ارز دیجیتال مستقل به‌شمار می‌روند.

به زبانی دیگر و برای درک بهتر، می‌توان این‌طور گفت که در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات، برای مشکلات مختلف راه‌حل‌های متفاوتی ارائه می‌شود. یکی از راه‌حل‌هایی که استفاده از آن به طور قابل توجهی در حال رشد بوده، به‌کارگیری ابزارهای امنیتی (Secure Module) است. طبق گزارش‌های اخیر به‌کارگیری توکن‌های هوشمند، به عنوان نسل جدیدی از ابزارهای امنیتی تبدیل به ابزاری فراگیر شده است، زیرا این توکن‌ها قیمت‌های پایین و قابل پرداخت دارند. در ادامه با عملکرد توکن آشنا خواهید شد.

توکن چگونه کار می‌ کند؟

حالا که تا حدی با مفهوم توکن آشنا شدید، بد نیست کمی هم در مورد عملکرد این نوع ارز اطلاعات داشته باشید. توکن‌ها در واقع دو کاربرد اساسی در دنیای کریپتوها دارند. اول این که حداقل نیازمندی هر توکن به همراه داشتن یک مشخصه‌ی منحصربه‌فرد ذاتی است که در حافظه ذخیره خواهد شد. این حافظه قابل دستکاری نبوده و به بیان بهتر می‌توان گفت که به گونه‌ای طراحی شده است که به‌صورت «متن‌باز» (Open source) برای سایر کاربردهایی که توسط فروشندگان توکن و سازمان‌های دیگر ارائه می‌شود، در تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها دسترس نیست.

دومین نحوه‌ی به‌کارگیری توکن این است که کمترین نیازمندی در این نوع ارز، اتصال به رسانه‌هایی مشابه شبکه‌های موبایل برای پیام کوتاه و صدا خواهد بود که تنها لازم است تا در شماره موبایل یا تلفن ثبت شده باشد. البته این موضوع را برای بالا بردن سطح اطلاعات شما بیان کردیم چرا که این سیستم در ایران کاربرد زیادی ندارد. در ادامه در رابطه با انواع توکن و عملکرد آن‌ها بیشتر بخوانید.

انواع توکن

توکن‌های بهادار Security tokens: با این توکن‌ها نه تنها می‌توان محصولات و خدمات را خریداری نمود بلکه با نگه داشتن این نوع توکن می‌توان سرمایه‌‌گذاری خوبی کرده و سود نیز برد. همین ویژگی باعث شده است تا بعضی از فعالان بازار و همچنین کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا (SEC) این نوع توکن را به عنوان نوعی اوراق بهادار طبقه‌بندی کنند.

توکن‌های کاربردی Utility tokens: می‌توان ادعا کرد که ابداع اتریوم، باعث به وجود آمدن توکن‌های کاربردی شد. برخلاف توکن‌های ارزی، این نوع از توکن‌ها به صاحبان خود این اجازه را می‌دهند که به یک محصول یا سرویس خاص دسترسی داشته باشند. توکن‌های کاربردی در واقع چندکاره هستند، به طور معمول بر روی یک بلاک چین مانند اتریوم ساخته می‌شوند و می‌توانند در همان شبکه مورد استفاده قرار بگیرند.

توکن‌های ارزی Currency tokens: همانطور که از نام این نوع توکن به‌خوبی مشخص است، از توکن‌های ارزی به عنوان یک راه برای پرداخت و ذخیره‌ی ارز استفاده می‌شود. پس در نتیجه کاربرد این توکن‌ها دقیقاً مانند سایر ارزهای دیجیتال، به‌طور مثال بیت کوین است.

توکن‌های سودده Divided tokens: به‌جز توکن‌های ارزی می‌توان گفت که مابقی توکن‌ها نوعی قرارداد سرمایه‌گذاری درآمد انفعالی هستند. این درآمد می‌تواند به اشکال و انواع مختلف وجود داشته باشد. مثلاً کسب سود از راه نگهداری توکن، سرمایه‌گذاری و یا انجام عملیات استخراج و غیره.

برخی از سازمان‌ها، درآمدشان را با توزیع سود بین دارندگان توکن تقسیم می‌کنند. همچنین، بلاک چین‌هایی وجود دارند که ویژگی‌های مشابه پرداخت سود دارند و همین باعث می‌شود ارز آن‌ها مشابه یک توکن سودده باشد.

مانند سهام اوراق بهادار، توکن‌های دارای قابلیت سوددهی می‌توانند امتیاز رأی به همراه داشته باشند. ولی برخلاف سهام، نگهداری از توکن‌های سودده صرفاً حق امتیار کسب درآمد انفعالی را به دارنده می‌دهد و دارنده‌ی توکن در اصل هیچ نوع مالکیتی در سازمان مربوطه نخواهد داشت.

پروتکل اثبات سهام یا «اثبات کار» (Proof of Work) که مفهوم آن‌ را می‌توان نگهداری و ذخیره‌ی توکن دانست، می‌تواند نوعی مفهوم سوددهی هم داشته باشد و دارندگان توکن در یک کیف پولِ از پیش مشخص شده، به تناسب زمانی که توکن را نگه داشته‌اند، می‌توانند مقداری دریافتی داشته باشند.

پرداختی‌ها به دارندگان توکن می‌تواند به‌طور مرتب هفتگی یا ماهانه و براساس سطوح مختلف مالکیت در آن توکن باشد. برای مثال افرادی که از مقادیر زیاد توکن نگهداری می‌کنند را در نظر بگیرید، این افراد زودتر از افرادی که توکن کمتری دارند سود خود را دریافت می‌کنند.

توکن‌های جایزه Reward tokens: این توکن‌ها را می‌توان معادل با «امتیاز وفاداری» (Loyalty point) یا به عنوان راهی برای پرداخت جایزه دانست.

توکن‌های دارایی Asset tokens: این نوع توکن به عنوان نماینده‌ی دیجیتال یک دارایی در یک پلتفرم یا سازمان شناخته می‌شود. مثلاً امکان دارد یک توکن، نماینده و نشان‌دهنده‌ی مقدار مشخصی از املاک یا دارایی فیزیکی مثل طلا باشد.

توکن‌های سهمی Asset tokens: این توکن‌ها عملاً به عنوان یک مفهوم تئوری وجود دارند. توکن‌های سهمی به دارندگان خود، مالکیت سهام منتشرکننده‌ی آن توکن را می‌دهند (به‌ طور مثال چیزی شبیه به سهام یک شرکت).

نقاط ضعف توکن

توکن‌های ارزهای دیجیتال نیز مانند هر فناوری دیگری، در کنار مزایا و کاربردهای خود، معایب مختص به خودشان را نیز دارند. اگر به دنبال کسب اطلاعات در رابطه با این مبحث هستید، بهتر است معایب توکن‌ها را نیز بدانید. ساده‌ترین مورد آسیب‌پذیری در فناوری‌هایی که شامل رمز هستند مانند توکن، گم شدن کلید خصوصی یا رمز عبور است. توکن‌های غیرمتصل و توکن‌هایی که از Out of Band استفاده می‌کنند، در مقابل حملات هکرها بسیار آسیب‌پذیر هستند. در این نوع حمله، افراد کلاهبردار به عنوان یک عنصر میانی بین کاربر (توکن) و سیستم اصلی (سیستم احراز هویت) قرار خواهند گرفت. در نتیجه مقدار توکن‌ها را از کاربر گرفته و خودشان آن را به سیستم احراز هویت تحویل می‌دهند و با جعل کردن هویت کاربر توکن‌های وی را می‌دزدند. به زبان ساده‌تر می‌توان گفت که از لحاظ امنیتی توکن‌های شما همیشه در وضعیت ایمن قرار ندارند و باید حواس‌تان را جمع کنید.

اگر میزان توکن‌های وارد شده توسط هکر درست باشد، احراز هویت با موفقیت انجام می‌گیرد و فرد کلاهبردار به آن دسترسی خواهد داشت. در سال ۲۰۰۶ سیتی بانک Citibank اعلام کرد که کاربران سخت‌افزاهایی که بر پایه‌ی توکن کار می‌کردند، قربانی حملات سایبری توسط افراد اوکراینی بودند. در سال‌های اخیر برخی از متخصصان با توجه به طولانی بودن پروسه‌ی استفاده از دستگاه رمزیاب، استفاده از رمزهای یک بار مصرف را برای افزایش امنیت بانک‌ها توصیه می‌کنند.

چگونه می توان توکن ایجاد کرد؟

ایجاد توکن کار چندان پیچیده‌ای نیست و هرکسی که کمی در زمینه‌ی برنامه‌نویسی تجربه داشته باشد، می‌تواند برخی از کوین‌های بومی را به بلاک چینی که توکن در آن ایجاد می‌شود منتقل کرده و با این کار به‌راحتی توکن تخصصی ایجاد خواهد شد. به ‌طور مثال اگر توکن مورد نظر خود را در پلتفرم اتریوم پیاده‌‌سازی کنید، باید مقداری از کوین‌های اتریوم یا همان اتر را خرج کرده تا استخراج‌کننده‌های شبکه، اعتبار معامله‌ی توکن شما را تأیید کنند. شما می‌توانید به‌راحتی روی بلاک چین اتریوم توکن‌های خود را ایجاد کنید. در این قسمت به زبان ساده نحوه‌ی ساخت توکن روی بلاک چین اتریوم را به شما آموزش خواهیم داد. این توکن‌ها روی شبکه‌ی آزمایشی ساخته می‌شوند چرا که برای ساخت توکن روی شبکه‌ی اصلی لازم است مقداری اتریوم پرداخت کنید. توجه داشته باشید که برای این کار حتماً لازم است که مرورگر گوگل کروم را به کار بگیرید.

قدم اول این است که شما باید یک حساب متامسک (metamask) ایجاد کنید. وارد سایت متامسک شده و طبق راهنمای سایت مراحل را در پیش بگیرید تا زمانی که افزونه‌ی گوگل کروم به مرورگرتان اضافه شود. پس در مرحله‌ی اول لازم است حساب کاربری و رمز عبور ایجاد کنید.

در قدم بعدی پیش از آنکه وارد بحث ایجاد توکن شویم، باید مواردی را به خاطر بسپارید که در زیر آمده است. نام توکن خود را انتخاب کنید. به ‌طور مثال این نام می‌تواند Irancharttoken باشد. بعد نمادی برای توکن خود برگزینید. مثلاً IRCH نماد توکن شما خواهد بود. ارقام اعشار توکن نیز فراموش نشود. برای مثال بیت کوین ۱۴ رقم اعشار دارد. این گزینه نشان می‌دهد که هر یک کوین را می‌توان تا چند رقم اعشار نشان داد. مثلا شما می‌توانید یک رقم اعشار برای توکن خود در نظر بگیرید. البته باید تعداد توکن‌های در حال گردش را نیز در نظر بگیرید، مثلاً ممکن است ۱۰۰ هزار توکن در گردش باشد. پس باید با در نظر گرفتن توکن‌های موجود اعشار خود را انتخاب کنید. اگر می خواهید بدانید تفاوت کوین و توکن در چیست می توانید کلیک کرده و مقاله مورد نظر را مطالعه نمایید.

در نتیجه در ساخت توکن چهار مرحله‌ی مهم وجود دارد که باید آن‌ها را در نظر بگیرید:

• نام توکن
• نماد توکن
• ارقام اعشاری توکن (این گزینه بیان می‌کند که هر کوین را تا چند رقم اعشار می‌توان نشان داد.)
• تعداد توکن‌های در گردش

همان‌طور که بالاتر ذکر شد، ساختن توکن مقداری هزینه‌ی اولیه لازم دارد؛ پس پیشنهاد ما به شما این است که برای جلوگیری از اشتباه و از دست رفتن سرمایه‌تان، روی شبکه‌ی اتریوم توکن آزمایشی بسازید که اگرچه این توکن‌ها هیچ‌گونه ارزش مالی ندارند، ساخت آن‌ها رایگان بوده و فقط برای آزمایش و تمرین مناسب هستند. به منظور ساخت توکن آزمایشی لازم است وارد سایت متامسک (metamask) شده و گزینه‌ی Main Ethereum Network را به Ropston Test Network تبدیل نمایید. حال که اطلاعات کافی را در اختیار دارید، می‌توانید اقدام به ایجاد توکن مورد نظر خود روی بلاک چین اتریوم کنید.

سخن پایانی

در دنیای ارزهای دیجیتال، توکن به معنی یک چیز خاص نیست و در واقع به بسیاری از موارد اشاره دارد. همچنین در رابطه با تفاوت کوین و توکن باید گفت که کوین‌ها نوعی ارز هستند که برای خرید و فروش استفاده می‌شوند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند ولی توکن‌ها می‌توانند نوعی سهام بوده یا برای دسترسی به محصول یا خدماتی خاص استفاده شوند و بسیاری کاربردهای دیگر که توکن‌ها را منحصر به فرد می‌کند. شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین بخرید اما برعکس این موضوع ممکن نیست. کوین‌ها به‌صورت مستقل عمل می‌کنند ولی توکن‌ها حتماً باید بر پایه‌ی یک پروژه‌ی دیگر به کار برده شوند.

تفاوت کوین Coin و توکن Token (این دو مفهوم را باهم اشتباه نگیرید)

در دنیای ارزهای رمزنگاری اصطلاحات بسیاری وجود دارد. ممکن است سرمایه گذاران جدید تمایز بین دسته های مختلف را متوجه نشوند. در این مقاله قصد داریم به موضوعی بپردازیم که غالباً افراد در مورد آن اشتباه می کنند و آن فرق بین کوین (Coin) و توکن (Token) است. گاهی اوقات مردم به اشتباه از اصطلاح کوین یا سکه برای آنچه در اصل توکن نامیده می شود و از اصطلاح توکن برای آنچه که کوین نام دارد استفاده می کنند. برخی از افراد هم از هر دو اسم برای تمام دارایی های دیجیتال موجود استفاده می کنند.

با این حال تفاوت های بسیار زیادی بین کوین های (سکه های) رمزنگاری شده و توکن های رمز نگاری شده وجود دارند. بنابراین مهم است که شما هر اصطلاح را در جای درست خود به کار ببرید. ما در ادامه به تفاوت بین توکن و سکه در دنیای رمزارزها می پردازیم همچنین برخی از مهم ترین پروژه ها را در هر دسته بررسی می کنیم و سعی می کنیم شرح دهیم که چگونه برخی از پروژه های رمزنگاری از توکن های دیجیتالی به سکه های دیجیتالی مهاجرت می کنند.

معنی فارسی کوین، سکه و معنی توکن، نشانه می باشد ولی ما به این دلیل که در دنیای رمزارزها اصطلاح انگلیسی آن ها رایج است از همان کلمه کوین و توکن استفاده می کنیم.

در پایان این راهنما، شما می توانید تشخیص دهید که دارایی های دیجیتالیتان توکن است یا کوین. پس بیایید بدون مقدمه چینی بیشتر شروع کنیم.

تفاوت کوین (Coin) و توکن (Token) در چیست؟

یک تفاوت اساسی وجود دارد که باعث دسته بندی کوین ها در مقابل توکن ها می شود.

اصطلاح کوین بطور کلی به هر رمزارزی گفته می شود که دارای بلاک چین مستقل و جداگانه است. در مقابل آن اصطلاح توکن به هر رمزارزی گفته می شود که بر روی یک بلاک چین دیگر ساخته شده باشد و دارای بلاک چین اختصاصی نمی باشد. توکن ها بلاک چین اختصاصی خود را ندارند بلکه به یک بلاک تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها چین دیگر وابسته هستند و بروی آن به وجود می آیند. توکن ها نیز درست مانند سکه ها در بازار قابل معامله هستند.

برای درک بهتر موضوع بیایید به مثالی بپردازیم:

در اصل سکه ها نمایانگر یک شخص است که یک ساختمان برای زندگی کردن در آن می سازد، این شخص سازنده و مالک این ساختمان است.

توکن نیز نمایانگر شخصی است که یک خانه در یک ساختمان برای زندگی کردن در آن اجاره می کند.

معمولاً ساخت یک کوین به مراتب پیچیده تر و زمان بر است.

بعنوان مثال بیت کوین (BTC)، اتر (ETH)، ایاس (EOS)، نئو (NOE) چند نمونه از کوین های بازار رمزارزها هستند که داری بلاک چین اختصاصی می باشند. در مقابل ارز بت (BAT) یک توکن است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده است.

نمونه ای از پروژه های مهم کوین ها و توکن ها

بیت کوین می تواند بهترین مثال برای یک کوین باشد. بیت کوین نه تنها اولین رمزارز در جهان است بلکه اولین بلاک چین جهان هم است. از زمان راه اندازی آن در سال ۲۰۰۹، تعدادی از بلاک چین های جدید پدیدار شدند. از آنجا که کد بیت کوین open source یا منبع باز است. تعدادی از پروژه ها با کپی کردن کد آن و تغییر چند مؤلفه فنی اقدام به راه اندازی بلاک چین های کاملاً جدید کردند. بعنوان مثال چارلی لی با این رویکرد، لایت کوین را ایجاد کرد.

ارز تتر نیز یک مثال از توکن های موفق است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده و هدفش ایجاد یک رمزارز ثابت (Stablecoin) با پشتوانه دلار است. بطور کلی ۹۰ درصد از توکن های بازار بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده اند شما می توانید در سایت etherscan.io لیست توکن های اتریوم را مشاهده کنید.

اما چگونه می شود تشخیص داد که یک رمزارز کوین است یا توکن؟

در نگاه اول به نظر می رسد که نام یک پروژه راهی مؤثر برای تمایز است. بعنوان مثال، در بیت کوین و لایت کوین، کلمه کوین بر روی اسم آن است یا ارز Basic Attention Token) BAT) که کلمه توکن بخشی از اسم آن است. اما این نمی تواند راه درستی باشد بعنوان مثال ارز بایننس کوین (BNB) از کلمه کوین در نام آن استفاده شده است اما در حقیقت یک توکن بلاک چین اتریوم است. یکی از راه های یافتن اینکه یک رمزارز توکن است یا کوین، بررسی وب سایت پروژه است. لازم به ذکر است که گاهی حتی خود تیم های پروژه نیز این اصطلاحات را بطور متقابل استفاده می کنند. بهترین راه برای تشخیص این موضوع مراجعه به سایت coinmarketcap.com است. این یک وبسایت مرجع است که در آن لیست ارزهای معتبر بازار را می توانید مشاهده کنید، بر روی هر ارز که کلیک کنید می توانید جزئیات آن را بررسی کنید.

تفاوت بین توکن اوراق بهادار و توکن کاربردی

SEC (کمسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده) و FINMA (نظارت بر بازارهای مالی سؤییس) توکن ها را به دو دسته گسترده، توکن های اوراق بهادار (Security Tokens) و توکن های کاربردی (Utility Tokens) تقسیم کرده اند.

خرید توکن های اوراق بهادار به عنوان یک سرمایه گذاری تلقی می شود، به بیانی دیگر شخصی که آن ها را خریداری می کند با انتظار سود کردن بر روی آن توکن سرمایه گذاری می کند. بنابراین آن ها مشمول مقررات مربوط به اوراق بهادار فدرال هستند. از طرف دیگر توکن های کاربردی ابزاری برای دسترسی به خدمات یا محصولات یک پروژه هستند.

هارد فورک و تشکیل یک بلاک چین جدید

واقعیت این است که همیشه همه اعضای تیم های یک رمزارز با بلاک چین مستقل در همه موضوعات باهم موافق نیستند. گاهی اوقات این اختلاف نظرها باعث می شود توسعه دهندگان به دو گروه تقسیم شوند و یک گروه برای پیاده سازی اهداف خود یک انشعاب یا فورک در زنجیره اصلی ایجاد کند این به این معنی است که از یک جایی به بعد زنجیره بلاک ها به دو قسمت تقسیم می شود. گروهی در زنجیره قدیمی باقی می مانند و گروهی در زنجیره به وجود آمده حاصل از فورک.

از آنجا به بعد این دو بلاک چین بصورت مجزا از هم به کار خود ادامه می دهند. این فورک یا انشعاب در زنجیره را هارد فورک بحث برانگیز می گویند. برای زنجیره به وجود آمده یک کوین جدید نیز به وجود می آید. به عنوان مثال بیت کوین کش یک فورک به وجود آمده از بلاک چین بیت کوین است که به دلیل اختلاف توسعه دهندگان بر سر سایز بلاک به وجود آمده است. اکنون هر دو بلاک چین بصورت مجزا و با کوین های متفاوت در بازار رمزارزها مشغول به کارند. نماد سکه بیت کوین کش BCH است.

حرکت از توکن به سمت کوین

بسیاری از پروژه های بلاک چین در طول ICO های خود (عرضه اولیه رمزارز) با هدف ایجاد بلاک چین اختصاصی خود در آینده، در ابتدا یک توکن را بر روی یک بلاک چین دیگر صادر می کنند. روند جمع آوری پول از طریق ICO نیازی به یک پروژه که از قبل دارای یک زنجیره مستقل باشد، ندارد. برای تیم پروژه جمع آوری سرمایه با توزیع و فروش توکن ها از طریق یک بلاک چین موجود از قبل، آسان تر است. این مشکلات فنی احتمالی را کاهش می دهد و کل روند توزیع توکن ها یا ICO را ساده تر می کند.

بطور معمول، تیم پروژه قبل از انتشار شبکه بلاک چین اصلی و در دسترس عموم، آزمایشات و تست هایی از بلاک چین های خود را راه اندازی می کنند. هنگامی که یک تیم پروژه آماده راه اندازی شبکه اصلی خود باشد، معمولاً مبادله سکه ای (Coin Swap) را انجام می دهند. این همچنین مبادله توکن (Token Swap) نیز شناخته می شود. در طی این رویداد، کاربران قادرند توکن های دیجیتالی خود را به کوین های دیجیتالی که قابل استفاده در بلاک چین جدید و مستقل هستند، مبادله کنند. در سال ۲۰۱۸ ترون (Tron) و ایاس (EOS) این فرآیند را به اتمام رساندند.

سرمایه گذاران باید به این نکته توجه داشته باشند که مبادله کوین ها بصورت دستی و خودکار انجام می شود. بعنوان مثال، بسیاری از صرافی ها مانند بایننس داری یک ویژگی هستند که بصورت خودکار توکن های دیجیتال به کوین های دیجیتال تبدیل می شود. سرمایه گذارانی که وجوه خود را در کیف پول دیجیتال ذخیره می کنند، ممکن است لازم باشد برای دریافت سکه های جدید چند مرحله را بصورت دستی انجام دهند.

نتیجه گیری

توکن ها و سکه های دیجیتالی هر دو برای بازار ارزهای دیجیتال مهم هستند. در حالی که واقعاً تنها یک تفاوت اصلی بین این دو دسته رمزارز وجود دارد، دانستن تفاوت بین کوین های رمزنگاری در مقابل توکن های رمزنگاری برای درک اهداف تیم های مختلف پروژه مهم است. داشتن این دانش فنی می تواند به نوبه خود به سرمایه گذاران کمک کند تا ارزهای رمزپایه موجود را بهتر ارزیابی کنند.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ شاید خود شما مرتکب این اشتباه شده باشید که توکن را به‌جای کوین به کار ببرید و یا بالعکس. در این مقاله قصد داریم مفهوم کوین و توکن را مورد بررسی قرار بدهیم و تفاوت آنها را با یکدیگر مقایسه کنیم. آیا توکن و کوین هر دو وابسته به بلاک‌چین هستند؟ در ادامه همراه ما باشید تا تمامی این ابهامات برای شما رفع شود.

توکن (Token) چیست؟

یکی از انواع رمزارزهای دیجیتال در بازار کریپتوکارنسی، توکن (Token) نام دارد و بدون اینکه به بلاک‌چینی نیاز داشته باشد، می‌تواند روی بلاک‌چین‌های ارزهای دیجیتالی دیگر به وجود بیاید؛ در نتیجه ساخت توکن از سادگی بیشتری نسبت به تولید کوین برخوردار است چراکه لازم به کدنویسی جدید و تغییر کد نیست. برای مثال روی پلتفرم اتریوم (ETH)، توکن‌های ERC-20 ساخته می‌شوند که به این توکن تتر اتریوم می‌گویند.

توکن (Token) چیست؟

به ‌نوعی می‌توان گفت توکن‌ها سرمایه‌های دیجیتالی هستند که قابلیت استفاده به‌عنوان یک روش پرداخت (در پروژه خاصی) هستند که کارکردهایی شبیه به کوین‌ها دارند. در ادامه مقاله قصد داریم تفاوت توکن و کوین را بررسی کنیم.

برای ساخت توکن باید از یک الگوی استاندارد مانند پلتفرم اتریوم (Ethereum) استفاده کنید زیرا این شبکه مبتنی بر بلاک‌چین می‌باشد و به همه افراد این اجازه را می‌دهد که با پیمودن چند مرحله توکن دلخواه خود را ایجاد کنند. پلتفرم اتریوم به‌عنوان اولین پلتفرمی شناخته می‌شود که مسیر ساخت توکن را آسان‌تر کرده است.

توکن‌های می‌توانند در پروژه‌های خاصی مورداستفاده قرار بگیرند و یا ممکن است بیانگر سهم یک مؤسسه و شرکت باشند. البته در برخی اپلیکیشن‌ها نیز مورداستفاده قرار می‌گیرند. اما از کجا باید متوجه شویم که رمزارز موردنظر ما توکن است یا کوین؟ برای تشخیص این مورد شما می‌توانید در این سایت “coinmarketcap.com “مشخصات توکن یا کوین موردنظر را مشاهده کنید.

انواع توکن

توکن‌ها در انواع مختلفی در دنیا وجود دارند که در ادامه به برخی از این توکن‌ها اشاره می‌کنیم و ویژگی هرکدام را برای شما بازگو می‌کنیم.

توکن‌های سهمی (Equity tokens)

توکن‌های سهمی بیشتر به‌عنوان یک فرضیه و یک تئوری وجود دارند. این نوع از توکن‌ها مالکیت سهام منتشرکننده توکن موردنظر را به دارندگان آن توکن می‌دهند. می‌توان گفت چیزی شبیه به سهام شرکت است.

توکن‌های ارزی (Currency tokens)

از این نوع توکن می‌توان به‌عنوان سایر رمزارزهای دیجیتالی مانند بیت ‌کوین، اتریوم، لایت کوین و … استفاده کرد و از آنها به‌عنوان روش پرداخت و ذخیره ارزش استفاده می‌شود.

توکن‌های سودده (dividend tokens)

تمام توکن‌ها البته به‌غیراز توکن‌های ارزی، نوعی قرارداد سرمایه‌گذاری به همراه پتانسیل درآمد منفعلی هستند. این نوع درآمد می‌تواند در انواع و اقسام مختلف وجود داشته باشد. برای اینکه بهتر متوجه شوید به مثالی اشاره می‌کنیم. فرض کنید شما از استخری استخراج می‌کنید و در عوض به شما پاداشی داده می‌شود و یا با نگهداری توکن، می‌توانید سود مشخص شده را کسب کنید و…

توکن‌های دارایی (Asset tokens)

این نوع از توکن‌ها به‌عنوان نماینده دیجیتالی برای یک دارایی در پلتفرم یا سازمان خاصی شناخته می‌شوند. برای مثال می‌توان گفت که یک توکن نماینده دارایی فیزیکی مثل دلار است و یا نماینده‌ای برای دارایی یک شرکت می‌باشد.

توکن‌های کاربردی (Utility tokens)

به کمک پلتفرم اتریوم، توکن‌های کاربردی به وجود آمدند و معمولاً روی بلاک‌چین آن و در همان شبکه قابل استفاده هستند. این توکن‌ها برعکس توکن‌های ارزی کار می‌کنند؛ یعنی به افرادی که دارندگان این نوع از توکن‌ها هستند، مجوز دسترسی به یک محصول و یا یک سرویس به‌خصوص داده می‌شود.

توکن‌های جایزه (Reward tokens)

این نوع توکن‌ها به‌عنوان امتیاز وفاداری (loyalty points) یا پرداخت جایزه، به شما تعلق می‌گیرد.

توکن‌های بهادار (Securities tokens)

یا این نوع از توکن‌ها امکان خرید محصولات و خدمات را دارید؛ البته علاوه بر خرید می‌توانید این توکن‌ها را ذخیره نگهداری کنید و منتظر بمانید تا شاید سودی شامل حالتان شود. این ویژگی توکن‌های بهادار مسبب شده تا افراد فعال در بازار و همین‌طور کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا (SEC)، این توکن‌ها را به‌عنوان اوراق بهادار در طبقه‌بندی خود قرار دهد.

کوین (Coin) چیست؟

در بالا توکن را تعریف کردیم و هم‌اکنون به سراغ کوین می‌رویم. کوین در اصل پولی دیجیتالی است که با بهره‌گیری از تکنیک‌های رمزگذاری ایجاد شده است. حتماً تابه‌حال نام بیت‌کوین را شنیده‌اید. بیت‌کوین از مشهورترین نمونه‌های کوین است که کوین در بازار ارزها معادل دیجیتالی پول می‌باشد.

هر ارزی غیر از بیت‌کوین آلت کوین محسوب می‌شود و تراکنش‌های این رمزارزها در بلاک‌چین ذخیره می‌شوند که این زنجیره اطلاعات بین شرکت‌کنندگان در شبکه بلاک‌چین، به اشتراک گذاشته می‌شوند. برخی از سکه‌ها روی پروتکل اصلی بیت‌کوین هستند و از آن استفاده می‌کنند مانند بیت‌کوین کش. سایر ارزها روی بلاک‌چین فعالیت می‌کنند؛ برای مثال ریپل.

در نظر داشته باشید که کریپتو‌ها (رمزارزها) وظیفه‌ای فراتر از پول ندارند. کوین‌ها (Coin) ویژگی‌های مشابهی با پول دارند که در این قسمت به آنها اشاره می‌کنیم:

کوین‌ها همانند پول قابل تعویض، قابل تقسیم، قابلیت انتقال، قابل پذیرش هستند و عرضه فراوانی ندارند بلکه در تعدادی محدود تولید شده که ماندگار هستند.

اصلی‌ترین مشخصه‌های کوین‌ها دو عامل زیر هستند:

1- به هرکسی مجوز داده می‌شود که به شبکه ملحق شود و در آن شرکت کند (متصل به بلاک‌چین عمومی)

2- امکان دریافت، ارسال و ماینینگ (استخراج) دارند.

کاربردهای کوین

معاملات مالی

شما با داشتن مقداری از این کوین‌ها (رمزارزها) می‌توانید معاملات خود را انجام دهید و امکان خرید یک کالا را دارید به‌طوری‌که در ازای پول ما کوین خرج می‌کنید و برعکس، قصد دارید کالایی را بفروشید که هم‌اکنون شرکت ماشین‌سازی تسلا شروع به فروش ماشین‌های خود کرده است که می‌توان با بیت‌کوین، ماشین موردنظر را خریداری کرد.

ذخیره ارزش دارایی

با استفاده از ارزهای دیجیتال می‌توانید آن‌ها را در کیف پول‌های دیجیتالی ذخیره کنید و مقداری از آن را برای معاملات در نظر بگیرید و باقی‌مانده کوین‌ها را به‌عنوان سرمایه وارد بازار نکنید و در همان شبکه ارزهای دیجیتال بلااستفاده بگذارید؛ با بالارفتن و اوج گرفتن ارزش این کوین‌ها می‌توانید سودی کلان به دست بیاورید و نباید فراموش کرد که این عملکرد خواستار توانایی تحلیل و بررسی است که شما باید تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال را فرا بگیرید تا احیاناً به‌جای سود، ضرر نکنید.

تفاوت توکن و کوین

همان‌طور که در مطالب قبلی اشاره کردیم، کوین‌ها بلاک‌چین‌های اختصاصی دارند اما توکن‌ها می‌توانند روی بلاک‌چین‌ها به کار خود ادامه دهند و دارای شبکه (بلاک‌چین) خصوصی نیستند و توکن‌ها نماینده‌ای از یک تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها دارایی هستند درصورتی‌که کوین پلتفرم مختص به خود دارد.

تفاوت توکن و کوین

دومین تفاوت کوین و توکن این است که کوین به‌خودی‌خود دارایی دیجیتال محسوب شده اما توکن نماینده آن است که اجازه دارد در همان شبکه کار کند. مانند توکن‌های تتر اتریوم که با نام ERC-20 نمایش داده می‌شوند و روی شبکه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده و قابل استفاده هستند.

در این مقاله تفاوت بین کوین و توکن را بررسی کردیم و به کاربردها و انواع آنها اشاره کردیم و به این نتیجه می‌رسیم که هر چه دیرتر وارد دنیای کریپتوکارنسی شویم، متضرر خواهیم بود. برای خرید و فروش ارزهای دیجیتالی می‌توانید از صرافی‌ها کمک بگیرید و برای در جریان گرفتن قیمت ارزها روی قیمت ارزهای دیجیتال کلیک کنید.