آپشن قرارداد اختیار

قرارداد آپشن یک نوع شرط بندی بر سر قیمت آینده یک دارایی هم محسوب می شود

آموزش بازار آپشن | اختیار معامله

دوره آموزش بازار آپشن | آموزش قراردادهای اختیار معامله

کالج تی‌بورس | معامله‌گری به سبک جهانی

وجود ابزارهای مشتقه در هر بازاری همیشه برای معامله گران حرفه‌ای آن بازار از جذابیت بالایی برخوردار بوده است. یکی از آن ابزارهای مشتقه که قرار است با ما بیشتر آن را بشناسید، قراردادهای اختیار معامله یا اصطلاحاً آپشن است.

آپشن یا قراردادهای اختیار معامله یکی از ابزارهای مشتقه هر بازاری است که بر پایه‌یک دارایی پایه مانند سهام ایجادشده است. و درواقع ارزش آن از دارایی پایه تأثیر می‌گیرد. دلایل عمده‌ای وجود دارد که این بازار نوپا را در ایران برای معامله گران جذاب کرده است. یکی از آن دلایل این است که اگر دارایی پایه را سهم ایران‌خودرو در نظر بگیریم، در بازار اوراق بهادار شما فقط با رشد قیمت سهم ایران‌خودرو می‌توانید کسب سود کنید و عملاً ریزش آن برای شما کاملاً تهدید خواهد بود اما با شناخت معاملات آپشن می‌توانید از ریزش آن دارایی پایه نیز کسب سود کنید.

معرفی دوره آموزش بازار آپشن | مهندس بهروز باقری

آموزش صفر تا صد

6 جلسه آموزشی

24 ساعت آموزش

توضیحات دوره آموزش آپشن | آموزش قراردادهای اختیار معامله

وجود ابزارهای مشتقه در هر بازاری همیشه برای معامله گران حرفه‌ای آن بازار از جذابیت بالایی برخوردار بوده است. یکی از آن ابزارهای مشتقه که قرار است با ما بیشتر آن را بشناسید، قراردادهای اختیار معامله یا اصطلاحاً آپشن است.

آپشن یا قراردادهای اختیار معامله یکی از ابزارهای مشتقه هر بازاری است که بر پایه‌یک دارایی پایه مانند سهام ایجادشده است. و درواقع ارزش آن از دارایی پایه تأثیر می‌گیرد. دلایل عمده‌ای وجود دارد که این بازار نوپا را در ایران برای معامله گران جذاب کرده است. یکی از آن دلایل این است که اگر دارایی پایه را سهم ایران‌خودرو در نظر بگیریم، در بازار اوراق بهادار شما فقط با رشد قیمت سهم ایران‌خودرو می‌توانید کسب سود کنید و عملاً ریزش آن برای شما کاملاً تهدید خواهد بود اما با شناخت معاملات آپشن می‌توانید از ریزش آن دارایی پایه نیز کسب سود کنید.

ما همواره در کالج تی‌بورس به دنبال ساده‌سازی مطالب هستیم، در این دوره نیز با آموزش جامع قراردادهای اختیار معامله به شکلی ساده و کاربردی در تلاشیم تا امکان کسب سود از این بازار را برای شما فراهم کنیم. ضمناً تمام معامله گران فعال در بازار اوراق بهادار (سهام) می‌توانند در این بازار نیز فعالیت کنند.

از دیگر دلایل جذابیت این بازار این است که شما می‌توانید با استفاده از اهرم معاملاتی در قراردادهای خود ریسک را کنترل کنید، در کنار همه این دلایل پایین بودن هزینه‌های معاملاتی از دیگر نکات برجسته این بازار محسوب می‌شود.

آموزش بازار آپشن(اختیار خرید، اختیار فروش)

بخش اول: شناخت اصطلاحات و سازوکار انواع قرارداد آپشن
بخش دوم: تدوین استراتژی‌های معاملاتی
بخش سوم: مدیریت سرمایه و کنترل ریسک سبد

سرفصل‌های دوره آموزش آپشن | آموزش قراردادهای اختیار معامله

در کلاس های آموزش آپشن موارد زیر به شما آموزش داده خواهد شد تا بتوانید به راحتی معاملات خود را انجام دهید و از این بازار لذت ببرید.

اختیار معامله (آپشن) در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟

اختیار معامله یا آپشن (Option) به قرادادهایی گفته می شود که معامله‌گر مختار است دارایی خود را در زمان مشخصی به قیمت تصویب شده بخرد یا بفروشد.

اختیار معامله باعث می شود سرمایه گذاران سرمایۀ خود را در نوسانات بازار حفظ کرده و راه های انطباق پذیری با شرایط مختلف بازار را بیاموزند. از سوی دیگر اختیار معامله می تواند در شرایط مثبت بازار، سود فراوانی را به حساب معامله گر سرازیر کند.

با این تفاسیر، اگر شما نیز به دنبال راهی برای حفظ و افزایش سرمایۀ خود در بازارهای بزرگ سرمایه داری اعم از بورس و یا ارز دیجیتال هستید، بهتر است تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

اختیار معامله چیست و چه تفاوتی با قراردادهای آتی دارد؟

همانطور که از نام این قرار داد مشخص است، اختیار معامله به قراردادی گفته می شود که معامله گر مختار است دارایی مورد نظر خود را با قیمتی مشخص در زمانی مطلوب بخرد یا به فروش برساند.

میدانیم که شما هم با شنیدن این توضیح ، ممکن است ذهنتان سریع به سمت قراردادهای آتی کشیده شود؛ اما عجله نکنید! اختیار معامله تفاوت زیادی با قراردادهای آتی دارد.

بزرگترین تفاوت اختیار معامله با قرارداد آتی، صورت تسویه آن هاست.

درواقع برخلاف قراردادهای اتی که معامله گران موظف هستند معامله را در زمانی خاص با قیمتی تصویب شده معامله کنند، در قرارداد آپشن هیچ تعهدی در تسویه وجود ندارد.

درواقع به علت همین ویژگی عدم تعهد در تسویه است که در قرارداد اختیار معامله یا آپشن امکان تطبیق پذیری برای معامله گران ایجاد شده و روشی مناسب برای جلوگیری از ریسک های پرخطر در بازارهای سرمایه گذاری محسوب می شود. اما چگونه؟ .

اصولا قراردادهای اختیار معامله به دو صورت اجرا می شود: قرارداد اختیار خرید (Call) و قرارداد اختیار فروش (Put).

• قرارداد اختیار خرید یا call این امکان را معامله گر می دهد تا دارایی ای را در زمان مشخص با قیمتی که مدنظر دارد، خریداری کند.

• قرارداد اختیار فروش یا put نیز، امکان فروش دارایی را با قیمت دلخواه در زمان مناسب برای معامله کننده فراهم می کند.

هر قرارداد اختیار معامله از چند بخش تشکیل شده است :

1. نوع اختیار معامله : نوع اختیار معامله می تواند قرارداد خرید اختیار معامله باشد یا قرارداد فروش اختیار معامله.

2. زمان سررسید: همانطور که گفتیم در این قرارداد خریدار یا فروشندۀ قرارداد مشخص می کند که در زمانی مشخص این قرارداد اجرا شود. زمان سررسید درواقع همان تاریخ مصوب برای معامله است. که می تواند چند روز یا چند ماه بعد باشد.

3. قیمت اعمال: درواقع همان قیمتی است که شرط معامله خرید یا فروش در آینده است. به بیان دیگر، خریدار یا فروشنده مشروط بر اینکه قیمت یک سهام یا ارز به “قیمت اعمال” برسد، می توانند معامله را اجرا کنند.

4. قیمت اختیار: قیمتی است که معامله گر باید برای انجام اختیار معامله خرید یا اختیار معامله فروش به صرافی پرداخت کند.

حالا با دانستن تمامی اجزای یک قرارداد آپشن، بهتر است برای روشن شدن بحث به یک مثال توجه کنید:

فرض کنید شخصی اینطور تحلیل می کند که قیمت بیت کوین که در حال حاضر 15000 دلار است، تا حدود شش ماه دیگر به قیمت 17000 دلار برسد. با این تفاسیر او می تواند یک قرارداد اختیار خرید را با ویژگی های زیر اعمال کند:

مقدار: یک بیت کوین
زمان سررسید: 6 ماه دیگر ( 5 آپریل)
قیمت در حال حاضر: 15000 دلار
قیمت اعمال: 17000 دلار
قیمت اختیارمعامله ( وجه تضمینی به فروشنده برای خرید): 500 دلار

حالا بر طبق این قرارداد، معامله گر با دادن 500 دلار به صرافی، یک قرارداد اختیار را خریداری می کند. حالا اگر در تاریخ 5 آپریل قیمت بیت کوین به 17000 دلار رسید، او می تواند از فروشنده یک بیت کوین به مبلغ 15000 دلار خریداری کند.

با احتساب قیمت اختیار پرداختی که به صرافی بابت این معامله داده است (یعنی همان 500 دلار)، او به طور کلی حدود 1500 دلار سود کرده است. اما ممکن است در 5 آپریل قیمت بیت کوین به 17000 دلار نرسد. در این شرایط خریدار می تواند هیچوقت هیچ بیت کوینی را نخرد و معامله به طور کامل بهم بخورد.

درواقع هیچ تعهدی برای اجرای قرارداد از سوی خریدار اختیار معامله وجود ندارد و او می تواند در زمان سررسید معامله را بر حسب سود یا زیان خود انجام دهد یا به طور کلی بهم بزند.

البته این حق برای فروشنده وجود ندارد. یعنی اگر خریدار در زمان مقرر درخواست خرید کند، فروشنده نمی تواند از فروش دارایی به خریدار سرباز بزند. به همین علت، اختیار فروش ریسک بیشتری از اختیار خرید دارد و لازم است با احتیاط و آگاهی بیشتری به انجام آن پرداخت.

انواع اختیار معامله چیست؟

قرارداد اختیار معامله از لحاظ سبک اعمال به دو دسته تقسیم می شود:

1. قرارداد اختیار اروپایی
2. قرارداد اختیار آمریکایی

پیش از توضیح هر یک از این قرادادها، باید بگوییم که این قراردادها به هیچ عنوان محدود به منطقۀ جغرافیایی خاصی نیست و در تمامی دنیا کاربرد دارد. به عنوان مثال در بازار بورس ایران نوع قراردادها از نوع قرارداد اختیار اروپایی است. حالا برویم تا این دو نوع قرارداد را با هم بررسی کنیم:

قرارداد اختیار اروپایی

در قرارداد اختیار اروپایی، معامله گر تنها در زمان مقرر شده می تواند قرارداد را اجرا کند. در این حالت، اجرای هیچ معامله ای پیش از سر رسیدن موعد امکان پذیر نیست.

قرارداد اختیار آمریکایی

در قرارداد امریکایی، برخلاف قرارداد اروپایی؛ معامله گر می تواند هر زمانی که می خواهد به اجرای معامله بپردازد. ممکن است خریدار قراردادی را برای موعد سه ماه دیگر تعیین کند اما یک ماه بعد تصمیم به خرید بزند. در این شرایط او می تواند زودتر از موعد به اجرای قرارداد بپردازد.

کاربرد قراردادهای اختیار در بازارهای مالی چیست؟

قرارداد اختیار معامله کاربردهای فراوانی دارد. یکی از مهم ترین این کاربردها بالا بردن توان آپشن قرارداد اختیار تطبیق پذیری و ارتباط گیری سهامداران با سهام های سنتی است. درواقع اختیار معامله به معامله گران کمک می کند تا موقعیت سهام خود را بر طبق اتفاقات بازار تطبیق دهند.

ممکن است زمانی در بازار بورس قیمت سهامی به شدت در حال افت باشد و یا ارزش سرمایۀ معامله گر در بازار ارز دیجیتال در حال ریزش باشد. در این شرایط معامله گر باید بتواند با استفاده از قرارداد آپشن از ضررهای هنگفت به سرمایۀ خود جلوگیری کند.

به نوعی این قراردادها یک پوشش ریسک برای دارایی هایی محسوب می شوند که هم اکنون آن ها را داریم. از سوی دیگر، با بالا رفتن قیمت و ارزش یک سهام یا ارز، قرارداد آپشن می تواند سود زیادی را به معامله کننده بدهد.

قرارداد آپشن یک نوع شرط بندی بر سر قیمت آینده یک دارایی هم محسوب می شود

برای درک بهتر، بیایید با هم به یک مثال توجه کنیم:

شخصی را تصور کنید که صد سهم از سهامی به ارزش پانصد دلار را خریداری می کند. او خوشبین است و پیش بینی می کند که قیمت این سهام تا سه ماه دیگر دوبرابر شده و به هزار دلارافزایش پیدا می کند. اما از آنجایی که در بازار هیچ چیز قطعی نیست، ممکن است این روند افزایش قیمت صعودی نباشد و اتفاقا به صورت نزولی طی شود.

در این شرایط، شخص معامله گر، با استفاده از قرارداد اختیار فروش، دارایی خود را با قیمتی کمتر از قیمت اصلی سهام ( مثلا 450 دلار) با قیمت اختیار 50 دلار در اختیار فروش می گذارد. در این شرایط اگر حتی قیمت سهام او افت کرد و به مبلغ سیصد دلار رسید، وی اختیار فروش را فعال کرده و دارایی خودش را با مبلغ 450 دلار به فروش می رساند.

در این شرایط او توانسته از قرارداد اختیار فروش به عنوان پوشش ریسک استفاده کند و از ضرر بسیار به دارایی خود جلوگیری کند.

از سوی دیگر اگر پیش بینی شخص معامله گر محقق شود و ارزش سهام با افزایش صعودی مواجه شود، او با اجرای معامله اختیار خرید، سهام را با مبلغی بسیار کمتر در حال حاضر معامله می کند و از این طریق به سود بالایی دست پیدا میکند.

قیمت اختیار یک معامله چگونه محاسبه می شود؟

قیمت اختیار یک معامله درواقع همان قیمتی است که به عنوان تضمین برای یک معامله پرداخت می شود. قیمت اختیار معامله ثابت نیست و بر اساس عرضه و تقاضای بازار مشخص می شود.آپشن قرارداد اختیار

مدل های مختلفی برای محاسبۀ قیمت اختیار معامله استفاده می شود. مهم ترین مدل برای محاسبۀ قیمت اختیار یک معامله مدل بلک و شولز و مدل چند جمله ای است. اما در نهایت، قیمت اختیار معامله با هر مدلی که محاسبه شود، از دو جز تشکیل شده است:

بیایید باهم بیشتر دربارۀ این دو جز صحبت کنیم :

قیمت ذاتی

برای مشخص کردن قیمت ذاتی، کافی است قیمت نقدی سهام یا دارایی را از قیمت اعمال اختیار معامله را کم کنیم. اگر قیمت به دست آمده عددی مثبت باشد نشان دهندۀ سود در معامله است. پس درواقع اختیار معامله یعنی اختیار خرید یا فروش تنها زمانی ارزش ذاتی دارد که در سود باشد و عدد آن مثبت باشد.

قیمت اعمال اختیار معامله – قیمت نقدی دارایی پایه =ارزش ذاتی قرارداد اختیار خرید

اگر در یک اختیار معاملۀ فروش، قیمت نقدی دارایی پایه از قیمت اعمال کمتر باشد، آن معامله قیمت ذاتی دارد و در سود است. پس برای محاسبۀ قیمت ذاتی یک قرارداد اختیار، قیمت نقدی را از قیمت اعمال اختیار کم میکنیم. عدد به دست آمده نشان دهندۀ قیمت ذاتی یک معامله است:

قیمت نقدی دارایی – قیمت اعمال اختیار = ارزش ذاتی قرارداد اختیار فروش

قیمت زمانی

اگر ارزش ذاتی یک معامله را از قیمت اختیار آن کم کنیم، قیمت زمانی یک معامله مشخص می شود. هر چقدر زمان بگذرد و موعد سررسید معامله نزدیک تر شود، قیمت زمانی هم به همان نسبت کاهش پیدا میکند. تا جایی که به هنگام سررسید معامله، قیمت ذاتی برابر با همان قیمت اختیار معامله می شود.

اگر در ابتدای معامله بخواهیم قیمت زمانی را محاسبه کنیم، کافی است فرمول زیر را اعمال کنیم:

قیمت ذاتی- قیمت اختیار معامله = قیمت زمانی معامله

چگونه یک قرارداد اختیار را معامله کنیم؟

کارگزاری ها و صرافی های بسیاری امکان اختیار معامله را برای معامله کنندگان خود مهیا کرده اند. شما نیز اگر قصد معاملۀ سهام خود با استفاده از قرارداد اختیار معامله را دارید بهتر است به یک کارگزاری خوب مراجعه کنید.

معامله آپشن ارز دیجیتال نیز در برخی از صرافی ها امکان پذیر است. به عنوان مثال صرافی هایی همچون IQ Option, Ledger X, Bakkt صرافی هایی هستند که امکان معامله اختیار بیت کوین را در اختیار معامله گران قرار می دهند.

به طور کلی باید گفت که قرارداد آپشن به دلیل پیچیدگی های بسیار زیادی که دارد می تواند همانگونه که باعث سودآوری زیاد شود، به همان اندازه باعث ضررهای بسیار به سرمایۀ افراد نابلد شود.

پس بهتر است پیش از اینکه مهارت کافی برای استفاده از این معامله را پیدا نکرده اید، بی گدار به آب نزنید و اقدام به معاملۀ اختیار نکنید!

برای مشاهده جدیدترین تحلیل ها، اخبار، مقالات و قیمت های لحظه ای ارز دیجیتال به وب سایت سیگنال مراجعه و یا اپلیکیشن سیگنال را دریافت نمایید.

معاملات آپشن (Option) یا اختیار معامله چیست؟

زمانی که در بازارهای مالی معاملات انجام می‌شود؛ شخص خریدار در قیمت تعیین شده ملزم به خرید و شخص فروشنده ملزم به فروش است. اما نوع دیگری از قرارداد وجود دارد که معامله‌گران حق خرید این قرارداد را می‌پردازند و معاملات آپشن باز می‌کنند. در این نوع معاملات شخص قادر است در قیمتی که تعیین کرده است سهام و یا ارز دیجیتال را بخرد یا بفروشد و هیچ تعهدی در قبال انجام عمل خریدوفروش ندارد. این نوع معاملات برای کاهش ریسک در یک بازار پرریسک استراتژی مناسبی به نظر می‌آید.

اگر دوست دارید راجع به این نوع معاملات اطلاعات بیشتری کسب کنید و طرز استفاده و انواع استراتژی‌های رایج در این نوع معامله را یاد بگیرید با ما همراه باشید؛ پس از مطالعه مقاله نیز درصورت علاقه‌مندی می‌توانید دوره آموزش ارز دیجیتال پارسیان بورس را بررسی کنید که آپشن قرارداد اختیار کاملا جامع بوده و صفر تا صد معامله در بازار کریپتوکارنسی را به شما آموزش خواهد داد!

معاملات آپشن چیست؟ نحوه کار آن‌ها چگونه است؟

در این بخش قصد داریم راجع به این موضوع که معاملات آپشن چیست صحبت کنیم و نحوه‌ی کار آن‌ها را بیان کنیم. درواقع این نوع معاملات که به اختیار خرید یا فروش نیز معروف هستند به معامله‌گر این امکان را می‌دهد بسته به نوع قراردادی که دارد با پرداخت پولی، حق اختیار خرید یا فروش یک سهام را در تاریخی معین داشته باشد. زمان رسیدن قرارداد او می‌تواند معامله را انجام داده یا انجام ندهد (بسته به نوع قرارداد این کار را می‌تواند قبل از رسیدن زمان قرارداد انجام دهد).

این نوع معاملات به دو نوع آمریکایی و اروپایی تقسیم‌بندی می‌شوند (این نوع تقسیم‌بندی ربطی به کشور امریکا و اروپا ندارد). تفاوت این دو نوع این است که در نوع اروپایی قرارداد آپشن فقط در روز معین شده به عمل می‌آید و شخص فقط در همان روز می‌تواند از اختیار خرید یا فروش خود استفاده کند. ولی در نوع امریکایی معامله‌گر می‌تواند حتی قبل از زمان تعیین شده قرارداد را لغو کند.

در این نوع معاملات آپشن یک خریدار و یک فروشنده معامله آپشن وجود دارد. خریدار معامله آپشن پولی در ازای حق اختیار خرید یا فروش به فروشنده معامله آپشن می‌پردازد. در ازای آن بسته به نوع قرارداد، در زمان یا قبل از سررسید قرارداد می‌تواند برخلاف نظر فروشنده از حق اختیار یا آپشن خود استفاده کند یا استفاده نکند. درواقع فروشنده در این نوع معاملات ریسک بیشتری نسبت به خریدار آن متحمل می‌شود. پس این نوع معاملات هم برای پوشش ضرر و یا برای سفته‌بازان کاربرد دارد.

انواع قراردادهای آپشن

قراردادهای آپشن به دو صورت خرید (call) و یا فروش (put) انجام می‌شوند. درواقع خریداران این نوع قراردادها پس از پرداخت کارمزد تعیین شده اختیار خرید و یا فروش را در زمان تعیین شده دارند.

اگر معامله‌گر معاملات آپشن خرید را خریداری کند در موقع مقرر می‌تواند سهم را خریداری کند برای مثال سهمی 50 دلار است معامله‌گر پیش‌بینی می‌کند سهم در یک هفته آینده صعودی خواهد بود. پس اختیار خرید را خریداری می‌کند. اگر در هفته آینده قیمت سهم 65 دلار شود معامله‌گر می‌تواند از اختیار خرید خود استفاده کرده و سهم را 50 دلار بخرد. اگر بر خلاف پیش‌بینی‌اش سهم نزولی باشد او می‌تواند از اختیار خود استفاده نکند و به اندازه کارمزد پرداختی ضرر می‌کند.

اگر معامله‌گر معامله اختیار فروش را خریداری کند در موقع مقرر می‌تواند سهم را بفروشد برای مثال سهمی 50 دلار است معامله‌گر پیش‌بینی می‌کند سهم در یک هفته آینده نزولی خواهد بود. پس اختیار فروش را خریداری می‌کند. اگر در هفته آینده قیمت سهم 35 دلار شود معامله‌گر می‌تواند از معاملات آپشن فروش خود استفاده کرده و سهم را 50 دلار بفروشد. اگر بر خلاف پیش‌بینی‌اش سهم صعودی باشد او می‌تواند از اختیار خود استفاده نکند و به اندازه کارمزد پرداختی ضرر می‌کند.

کاربردها و استراتژی‌های معاملات آپشن

از این نوع معاملات بیشتر برای کم کردن ریسک استفاده می‌شود. در برخی از مواقع معامله‌گران معامله‌هایی انجام می‌دهند که ریسک زیادی دارد که این کاهش ریسک به آنها کمک زیادی می‌کند. درواقع در ازای این کاهش ریسک مبلغی پرداخت می‌کنند و خود را از ضررهای زیاد بیمه می‌کنند. یکی از مواردی که معامله‌گران از معاملات آپشن استفاده می‌کنند پوشش ریسک یا هجینگ است که در ادامه بیشتر به آن می‌پردازیم.

برخی از معامله‌گران برای پوشش ریسک خود از این نوع معامله استفاده می‌کنند. معامله‌گری سهمی را خریداری می‌کند و ترس این را دارد که بازار برخلاف پیش‌بینی‌اش عمل کرده و جهت بازار برعکس شود. در این صورت او یک معامله آپشن برعکس پیش‌بینی که انجام داده باز می‌کند. در این صورت اگر بازار برخلاف روندی که مد نظرش بود پیش رفت با کمک اختیار از معامله آپشن ضرر خود را جبران می‌کند. اگر روند بازار طبق پیش‌بینی او پیش رفت آنگاه میزانی از سود خود را برای باز کردن معامله آپشن از دست داده است.

انواع معاملات خریدوفروش آپشن‌ها

خریدن آپشن کال یا خرید

معاملات آپشن خرید به دارنده این امکان را می‌دهد که یک اوراق بهادار را با قیمت اعلام شده تا تاریخ انقضا به قیمت تعیین شده خریداری کند. دارنده در صورت عدم تمایل به خرید دارایی، تعهدی به خرید دارایی ندارد. ریسک خریدار پول اولیه‌ای که برای خرید آپشن پرداخته است محدود می‌شود. نوسانات سهام تأثیری بر روی ندارد.

خریدارانی باید این آپشن را انتخاب کنند که نسبت به یک سهم خوش‌بین هستند و معتقدند که قیمت سهام قبل از تاریخ انقضای اختیار، از قیمت تعیین شده بالاتر می‌رود. اگر چشم‌انداز صعودی سرمایه‌گذار محقق شود و قیمت بالاتر از قیمت تعیینی افزایش یابد، سرمایه‌گذار می‌تواند از اختیار استفاده کند. در نتیجه سهام را با قیمت تعیین شده که پایین‌تر است خریداری کند و بلافاصله سهام را به قیمت فعلی بازار برای کسب سود بفروشد.

فروش آپشن کال یا خرید

فروش معاملات آپشن خرید به نوشتن قرارداد نیز (writing a contract) معروف است. فروشنده حق اختیار را دریافت می‌کند. به عبارت دیگر، خریدار کارمزد حق اختیار را به فروشنده در ازای دریافت یک اختیار خرید می‌پردازد. حداکثر سود از فروش حق اختیار زمانی است که موعد سررسید فرا می‌رسد. سرمایه‌گذاری که یک اختیار خرید را می‌فروشد، معتقد است بازار نزولی است و قیمت سهام پایه کاهش می‌یابد یا در مدت‌زمان سررسید قرارداد اختیار، نسبتاً نزدیک به قیمت معاملاتی تعیین شده باقی می‌ماند.

اگر قیمت سهم بازار در زمان انقضا برابر یا کمتر از قیمت تعیین شده باشد این گزینه برای خریدار بی‌ارزش به‌حساب آمده و منقضی می‌شود. فروشنده گزینه حق اختیار را به‌عنوان سود خود به جیب می‌زند. خریدار از این اختیار استفاده نمی‌کند؛ زیرا خریدار سهام را با قیمت بالاتر یا برابر با قیمت رایج در بازار خریداری نمی‌کند.

قرارداد آپشن و هرآنچه در این مورد باید بدانید

قرارداد آپشن یا اختیار معامله، از ابزارهای بازار مشتقه ( Derivative Market )، می باشد، این قراردادها ابزار جدیدی هستند که روی دارایی های پایه مانند سهام منعقد می گردند. اختیار معاملات حقی است که شما با پرداخت یک مبلغ برای خودتان رزرو می کنید. دلایل متعددی وجود دارد که این بازار را برای معامله گران ایرانی محبوب نموده است، یکی از دلایل محبوبیت بازار آپشن در بین ایرانیان، کسب سود از ریزش قیمت سهام می باشد. در حالت معمول، ارزش سهام شما با رشد قیمت افزایش می یابد و میزان سود شما بیشتر می شود، اما اگر قیمت سهام افت کند، به دنبال آن میزان زیان شما در معامله نیز لحاظ می شود. این در حالی است که شما با شناخت قرارداد معاملات آپشن می توانید حتی از ریزش دارایی خود نیز کسب سود نمایید. این بازار مناسب تمام معامله گرانی است که به دنبال سرمایه گذاری هایی فراتر از بازار سهام، اوراق بدهی و . هستند. این بازار گزینه های متنوعی در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد، از سوی دیگر ریسک معاملات در این بازار بالا می باشد. ممکن است تصور کنید که ورود به دنیای اختیار معامله کار معامله گران حرفه ای است، این فرضیه کاملاً غلط است، هر معامله گری با هر سطحی از دانش، می تواند با آموزش بازار آپشن، وارد این عرصه شده و موفق عمل نماید. اگر شما هم به دنبال آشنایی با این مبحث هستید تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

قرارداد آپشن چیست؟

قرارداد آپشن ( Options Contract )، توافقی است که به معامله گر این امکان را می دهد که دارایی خود را با قیمت از پیش تعیین شده و در موعد مقرر، بخرد یا بفروشد. این قراردادها در ایران با نام اختیار معامله (اختیار خرید، اختیار فروش) شناخته شده اند. از بازار آپشن در بیت کوین، سکه، بورس، سهام و بازارهای جهانی استفاده می شود . این قراردادها از شاخص‌های اقتصادی به وجود آمده‌اند و مناسب کاهش ریسک در معاملات بر اساس حدس و گمان می باشند.

انواع معاملات آپشن

آموزش بازار آپشن را با توضیح دو اصطلاح مهم این حوزه، آغاز می کنیم. اختیار خرید و اختیار فروش.

اختیار خرید چیست؟

اختیار خرید یا (Call Option) ، به زبان ساده، ودیعه ای است که برای هدف خاصی در آینده در نظر گرفته می شود. برای مثال شما می خواهید حق خرید زمینی را در منطقه ای در آینده داشته باشید، فقط در صورتی خواهان استفاده از این حق هستید که مجوزهای لازم از جانب شهرداری صادر شده باشد. شما می توانید حق خرید زمینی را به قیمت 500میلیون تومان از صاحب زمین در هر مقطعی در سه سال آینده خریداری کنید. لازم به ذکر است که صاحب زمین این اختیار را رایگان واگذار نمی کند، بلکه در قبال این حق، اصطلاحاً اجرت این کار را دریافت می کند. در این مثال ممکن است شما به صاحب زمین حدوداً 12 میلیون تومان پرداخت نمایید. به مبلغی که شما پرداخت می‌کنید قیمت اعمال یا Strike Price می‌گویند. با خرید این حق، بعد از 2 سال که مجوزهای آن منطقه صادر شد و قیمت زمین های آن ناحیه افزایش یافت، فارغ از افزایش قیمت، چون شما دوسال پیش حق خرید یک قطعه زمین را خریده اید، می توانید تنها با پرداخت 500 میلیون تومان صاحب اصلی آن زمین شوید. ولی در صورتی که بعد از 4 سال، مجوزهای لازم از جانب شهرداری برای آن زمین ها صادر شد، یعنی یک سال بعد از انقضای قرارداد، اجرتی که پرداخت کرده ایدرا از دست داده اید و اکنون شما با پرداخت قیمت واقعی زمین در بازار آزاد می توانید صاحب زمین شوید.

اختیار فروش چیست؟

اختیار فروش یا ( Put Optio)، برعکس اختیار خرید است، و شما در این معامله صاحب حق فروش می شوید. برای مثال شما سهام دار سهم اپل هستید و نگرانید در دو سال آینده دچار رکود قیمت شود. شما می خواهید اطمینان داشته باشید که در صورت نزول بازار، ارزش دارایی شما بیش از ده درصد کم نشود. اگر سهام اپل در حال حاضر با ارزش ۲۵۰۰ دلار خرید و فروش می‌شود، شما می‌تواند قرارداد حق فروش را خریداری کنید که به شما این حق را می‌دهد که سهم را در هر زمانی در دو سال آینده به قیمت ۲۲۵۰ دلار بفروشید. اگر ظرف ۶ ماه بازار ۲۰ درصد سقوط کند، شما توانسته اید ۲۵۰ امتیاز به‌دست بیاورید، زیرا سهمی که دو هزار دلار قیمت داشته را با قیمت دو هزار و ۲۵۰ دلار فروخته اید. حتی اگر قیمت آن سهم به صفر برسد شما فقط همان ده درصد را ضرر کرده اید. به صورت کلی می توان گقت که اختیار فروش مانند بیمه کردن سرمایه می باشد

نحوه ی کار معاملات آپشن

معاملات آپشن را می توانید از طریق کارگزاری ها و به کمک حساب آنلاین انجام دهید. قبل از معامله توجه به: میزان سرمایه، بازه ی زمانی برای سرمایه گذاری و تحولات قیمتی که پیش بینی شده برای دارایی های پایه، الزامی است. در صورتی که احساس کردید قیمت دارایی اصلی، قبل از تاریخ انقضا کاهش می یابد، می توانید از فروش اختیار خرید استفاده کنید و بالعکس. گزینه هایی که بر اساس سهام و به عنوان اختیار سهام شناخته می شوند، معمولا یک راهنمای خوب برای معامله گران تازه وارد در حوزه ی اختیار معاملات است.

روش تعیین قیمت در معاملات آپشن

تعیین قیمت در معاملات آپشن به دو اصل بستگی دارد: ارزش ذاتی و ارزش زمانی. ارزش ذاتی نشان دهنده ی پتانسیل سود آپشن بر اساس تفاوت بین قیمت اعمال و قیمت فعلی دارایی است، و ارزش زمانی برای برآورد قیمت آپشن را می‌توان با استفاده از مدل‌های مختلف محاسبه کرد . قیمت سهام، قیمت اعمال و تاریخ انقضا معمولاً در قیمت‌گذاری آپشن‌ها موثر می باشند. قیمت سهام و قیمت اعمال بر ارزش ذاتی تاثیر می‌گذارد، تاریخ انقضا می‌تواند بر ارزش زمانی تاثیر بگذارد.

مزایا و معایب معاملات آپشن

معاملات آپشن مانند سایر استراتژی های سرمایه گذاری مزایا و معایبی دارد که دانستن این نکات برای جلوگیری از اشتباهات در دنیای معامله گری، ضروری است.

نقدشوندگی بالای معاملات آپشن نسبت به سایر حوزه های سرمایه گذاری، مزیت بسیار مهمی است، به گونه ای که می توان با مبالغ کمتر هم شروع به سرمایه گذاری نمود.

اختیار معامله ابزاری است برای تنوع در سبد سرمایه گذاری و هم چنین سپری است برای جلوگیری از ضررهای مالی، که در ادامه منجر به کسب سود بیشتر برای معامله گر خواهد داشت.

اختیار معامله می تواند بسیار پر ریسک تر از خرید سهام، اوراق قرضه و .. باشد. پیش بینی روند قیمت در سهام کار آسانی نیست و اگر تحلیل درست در دست نباشد، ممکن است اوراق بهادار اشتباهی را خریداری نمایید. به صورت کلی اگر ریسک پذیر باشید می توانید از خطرات این قراردادها در امان باشید.

قرارداد اختیار معامله

قرارداد اختیار معامله سهام؛ نقطه عطف بازار سرمایه

قراردادهای اختیار معامله از جمله ابزارهای نوین مالی است که اخیراً به بازار سرمایه راه یافته است. براساس این قرارداد، دو طرف توافق می‌کنند که در آینده معامله‌ای انجام دهند. در این معامله، خریدار “اختیار معامله”، در ازای پرداخت مبلغ معینی، حق خرید یا فروش دارایی مندرج در قرارداد را در زمانی مشخص با قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده را به دست می‌آورد. از طرف دیگر، فروشنده قرارداد اختیار معامله، در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ معینی هنگام عقد قرارداد، براساس مفاد قرارداد، آماده اجراء تعهدات قرارداد (خرید یا فروش دارایی پایه) مذکور است. چنان‌که از تعریف قرارداد اختیار معامله پیداست، دارنده قرارداد (خریدار) در اعمال حق خود مختار است و به عبارت دیگر، هیچ تعهد و الزامی ندارد و در صورت صرف‌نظر وی از اجرای قرارداد، مبلغی را که در ازای این حق، پرداخته است را از دست می‌دهد. از طرف دیگر؛ فروشنده در صورت تمایل خریدار، مجبور به اجرای قرارداد است.

قرارداد اختیار معامله سهم

1. اختیار خرید: قراردادی است که طبق آن خریدار، اختیار (نه اجبار) دارد که دارایی پایه مورد نظر را در زمان مشخصی از آینده با قیمت اعمال مشخص خریداری کند.
2. اختیار فروش: قراردادی است که طبق آن خریدار، اختیار (نه اجبار) دارد که دارایی پایه مورد نظر را در سررسید قرارداد با قیمت اعمال مشخص بفروشد.

قیمت اعمال، یک قیمت تفاهم شده بین خریدار و فروشنده اختیار است. سررسید قرارداد نیز تاریخ تفاهم شده آتی در قرارداد خواهد بود. دارایی پایه را می‌توان سهام، دارایی فیزیکی، ارزهای قابل معامله و سایر مواردی در نظر گرفت که قرارداد اختیار معامله بر روی آن تعریف می­شود.

• بر خلاف سمت خریدار، فروشنده اختیار در صورت اعمال قرارداد از سوی خریدار، موظف به فروش یا خرید دارایی پایه خواهد بود و اختیاری در این بین ندارد.
• با توجه به نکات ذکرشده، چهار حالت کلی برای طرفین معامله اختیار می­توان متصور شد: خریدار اختیار خرید / فروش، فروشنده اختیار خرید / فروش. خریدار اختیار خرید/فروش اختیار انجام معامله و فروشنده اختیار خرید/فروش موظف به فروش/خرید دارایی پایه (در صورت اعمال سمت خریدار) خواهد بود.

تجربه جهانی و ایران

تجربه جهانی مرتبط با ابزار اختیار به اوایل قرن 18 در اروپا و آمریکا برمی­گردد؛ اما مبادله رسمی در قالب اختیار معامله سهام، ابتدا در سال 1975 در بورس سهام آمریکا (AMEX) و بورس فیلادلفیا (PHLX) راه‌اندازی شد. بورس شیکاگو (CBOT) در 1973 یک بورس انحصاری برای اختیار معاملات روی سهام تشکیل داد.

هم‌اکنون در ایران قراردادهای اختیار بر روی سهام تعدادی از شرکت­های بزرگ و تاثیرگذار بورس طراحی و قابل انجام است؛ از جمله بانک ملت، فولاد خوزستان، فولاد مبارکه، گل گهر، مپنا، نفت و گاز پارسیان، ایران‌خودرو، فولاد خوزستان، ملی مس، پالایشگاه اصفهان و پالایشگاه بندرعباس.

شخص خریدار اختیار باید به میزان اندازه قرارداد ضرب در قیمت پرداختی (پرمیوم) اختیار در حساب کارگزاری وجه داشته باشد (بیشترین ریسک سمت خریدار، زیان به مبلغ پرمیوم است.)

شخص فروشنده اختیار با توجه به اینکه در معرض ریسک قرار دارد، مبلغی تحت عنوان پرمیوم پرداختی سمت خریدار را دریافت می‌کند. همچنین باید وجه مشخصی با توجه به ضرایب تصویب شده توسط سازمان بورس اوراق بهادار در حساب وی مسدود شود تا تضمین کافی برای اعمال خریدار وجود داشته باشد.

در صورتی که قیمت بازار دارایی پایه از نرخ توافقی قرارداد پیشی گیرد، اختیار خرید معامله با ارزش می‌شود. با توجه به این نکته، سه حالت کلی برای هر قرارداد اختیار وجود دارد:

در صورتی که ارزش دارایی پایه کمتر، برابر یا بیشتر از قیمت اعمال توافق شده باشد، اختیار خرید معامله را به ترتیب بی‌ارزش، به ارزش و با ارزش می­دانند. این تقسیم‌بندی برای اختیار خرید است و برای اختیار فروش، دقیقاً به عکس این شرایط صادق است.

کاربردهای اختیار معامله

اختیار معامله معمولاً برای سه دسته از سرمایه‌گذاران مناسب است:

1. پوشش‌دهندگان ریسک: اشخاصی که مالک، تولیدکننده یا مصرف‌کننده دارایی پایه هستند، برای قرار گرفتن در منطقه امن، می‌توانند وارد قرارداد اختیار معامله می­شوند. به‌عنوان‌مثال؛ مصرف‌کننده صنعتی یک ماده اولیه که بازار آن ماده، دارای نوسان قیمتی بالایی است، می‌تواند وارد سمت خرید اختیار خرید آن ماده اولیه شود و هزینه مواد اولیه خود در آینده را تثبیت نماید. سمت فروش برای طیف وسیع‌تری از دارایی­ها قابل تعریف است. مثلاً فردی که مالک سهام یک شرکت می‌باشد و معتقد به روند رو به کاهش قیمت سهام است، می‌تواند اختیار فروش آن سهام را خریداری کرده و از ریسک افت قیمت دارایی خود اجتناب کند.
2. سفته بازان و استفاده از اهرم در معاملات: هدف سفته‌باز، کسب سود از تحرکات دارایی پایه است. در صورتی که سرمایه­گذار به بهتر (بدتر) شدن شرایط معامله یک دارایی پایه اعتقاد داشته باشد، به جای خرید (فروش) دارایی می­تواند اقدام به خرید (فروش) اختیار معامله آن کند. مهم‌ترین نقطه قوت استفاده از قرارداد اختیار به جای سرمایه­گذاری مستقیم بر دارایی پایه را ­می‌توان استفاده از اهرم ایجاد شده در این بین دانست، چراکه پرمیوم پرداختی برای اختیار، عموماً در مقایسه آپشن قرارداد اختیار با قیمت دارایی پایین، درصد کمی است.
3. آربیتراژگر: هدف این دسته از معامله گران، کسب سود بدون ریسک از طریق ورود همزمان در دو بازار است. در واقع؛ به دلیل عدم دقت کافی در بازار معاملات سهام و تغییرات شدید مثبت و منفی قیمت سهام، فرصتی ایجاد می‌شود که شخص آربیتراژگر، قرارداد اختیار خرید با قیمت پایین‌تر را با پرمیوم پرداختی پایین خریداری می‌کند و قرارداد اختیار خرید با قیمت اعمال بالاتر را به پرمیوم دریافتی بالاتری می‌فروشد و به این روش کسب سود می‌کند. معمولاً در بازارهای کارآ، این نوع فرصت­ها در زمان کوتاهی از بین می­روند.

عموماً دو نوع آپشن در بازارها قابل دسترسی است

• آپشن اروپایی: این آپشن فقط در سررسید قرارداد قابل اعمال است و انعطاف و جذابیت کمتری دارد. آپشن‌های موجود در بازار سرمایه ایران، همگی از نوع اروپایی هستند.
• آپشن آمریکایی: در هر زمان از انعقاد قرارداد تا سررسید توسط خریدار قابل اعمال است.

اعمال قرارداد اختیار، در صورتی انجام می‌شود که شخص خریدار اختیار از به اجرا گذاشتن حق انتخاب خود کسب سود کند. به عنوان مثال؛ شخص خریدار اختیار خرید سهم الف به قیمت اعمال توافقی 200 تومان، در زمان سررسید با قیمت بازار 250 تومان دارایی آپشن قرارداد اختیار پایه مواجه شود. در این حالت شخص، حق خرید خود به قیمت 200 تومان را اعمال کرده و در بازار سهم را به قیمت 250 تومان فروخته و از این محل، سود 50 تومانی کسب می­کند. سود شخص در اصل پس از کسر پرمیوم پرداخت شده ابتدایی برای قرارداد اختیار خرید به‌دست خواهد آمد.

سمت فروش اختیار دو حالت کلی دارد:

1. حالت اول آن است که فروشنده اختیار خرید، دارایی پایه را نیز در تملک داشته باشد. به عنوان مثال؛ تولیدکننده مس را تصور کنید که مس تولیدی دارد و در زمانی که قیمت مس 6 هزار دلار است، اقدام به فروش قرارداد اختیار خرید مس به قیمت 6300 با پرمیوم 20 دلاری می­کند. در زمان سررسید، یا قیمت کمتر از 6 هزار و 300 دلار است اختیار اعمال نمی­شود و عایدی فروشنده 20 دلار خواهد بود؛ اما در حالت دوم، اگر قیمت بالای 6 هزار و 300 دلار برود، سمت خریدار حق خود را اعمال می­کند؛ در نتیجه با توجه با دارایی مس، هم تولیدات به قیمت بالاتری فروش رفته و هم 20 دلار پرمیوم دریافت شده است.
2. حالت دوم آن است که فروشنده اختیار خرید، دارایی پایه را در اختیار نداشته باشد. در این حالت، سود فروشنده محدود به پرمیوم دریافتی است؛ اما ضرر آن ممکن است، حتی به بی‌نهایت برسد. مثلاً زمانی را تصور کنید که دارایی پایه در زمان سررسید به دلیل کمیاب شدن، قیمت تصاعدی و صعودی پیدا کند و فروشنده با هر رشد قیمتی برای تامین و تحویل آن، هزینه (زیان) بیشتری را تجربه کند.

ارزش‌گذاری اختیار

عوامل مختلفی بر ارزش قرارداد اختیار اثرگذار است. به کمک مدل‌سازی و بررسی­های انجام گرفته، مدل معروف به “بلک-شولز” در قراردادهای اختیار بیشترین کاربرد را دارد. در مدل­های ارزش‌گذاری اختیار، عوامل زیر از دید سرمایه­گذاری بیشترین اهمیت را دارند:

1. زمان تا سررسید: هر چه زمان سررسید طولانی‌تر باشد، بر ارزش اختیار اثر مثبت دارد.
2. قیمت دارایی پایه: هرچه قیمت دارایی پایه در حال حاضر بالاتر باشد پرمیوم پرداختی برای اختیار خرید (فروش)، مبلغ بالاتر (کمتر) خواهد بود.
3. قیمت اعمال: هر چه قیمت اعمال برای یک اختیار خرید (فروش) بالاتر باشد، پرمیوم پرداختی برای اختیار پایین‌تر (بالاتر) است.
4. نوسان‌پذیری: تغییرات قیمتی دارایی پایه ارزش اختیار را بالا می‌برند. در نتیجه، رابطه نوسان‌پذیری با پرمیوم پرداختی در هر نوع اختیار مثبت است.
5. نرخ بهره بدون ریسک: این معیار را می­توان معادل با نرخ سود آپشن قرارداد اختیار بانکی یا اوراق خزانه دولت در بازار سرمایه دانست. مشخص است که هر چه نرخ بهره بدون ریسک بالاتر باشد، پرمیوم پرداختی برای اختیار خرید (فروش)، بالاتر (پایین‌تر) است.
6. سود نقدی یا عایدی بین دوره: هرچه دارایی پایه تا زمان سررسید، عایدی بیشتری داشته باشد، پرمیوم پرداختی برای اختیار خرید (فروش)، کمتر (بیشتر) خواهد بود.

مجموعه عوامل بالا با استفاده از روش “بلک-شولز” به نتیجه‌گیری درباره ارزش یک اختیار می‌رسد. به منظور سهولت کار می‌توان از ماشین‌حساب‌های در دسترس از جمله در درگاه اینترنتی بورس اوراق بهادار تهران استفاده کرد.

ارزشمند شدن اختیارها

در این بخش، تمرکز بر ارزشمند شدن قرارداد اختیار در سهام خواهد بود. معنی “با ارزش شدن” در قراردادهای اختیار، تنها برای سمت خریدار اختیار معنا خواهد داشت؛ زیرا عایدی سمت فروشنده تنها منحصر به پرمیوم دریافتی از سمت خریدار است و از طرف دیگر، حد بالای زیان خریدار اختیار، محدود به مبلغ پرداختی پرمیوم خواهد بود. با توجه به این توضیح، ریسک سمت فروشنده بسیار بیشتر از سمت خرید است؛ به‌خصوص در صورتی که فروش اختیار خرید، بدون پوشش ریسک (مالکیت دارایی پایه) انجام شده باشد که قیمت می­تواند تا بی‌نهایت رشد کند و ضرر فروشنده بی‌نهایت شود. با توجه به آپشن قرارداد اختیار توضیحات داده شده در قرارداد اختیار، سود اعمال خریدار برابر زیان اجرای تعهد از سمت فروشنده خواهد بود. در ادامه به مرور یک مثال در این باره می پردازیم:

تصور کنید که شخصی اختیار خرید سهم با قیمت فعلی 200 تومان را با قیمت اعمال 250 تومانی برای دو ماه دیگر با پرمیوم 5 تومان خریداری کرده است؛ در صورتی که قیمت سهم در دو ماه آینده 280 تومان شود، سمت خریدار حق خود را اعمال می­کند و سهم را به قیمت 250 تومان از طرف فروشنده قرارداد خریداری می‌کند و در بازار 280 تومان می­فروشد. در نتیجه؛ اختیار خرید 30 تومان (تفاضل 280 و 250) با ارزش بوده و سود کل خریدار 25 تومان (کسر 5 تومان از ارزش پرمیوم) بوده است.

گرچه اختیار قابل معامله در بازار سرمایه ایران، اروپایی است؛ اما لزوماً نیاز به نگهداری تا زمان سررسید و اعمال اختیار نیست. با توجه به مکانیزم تعریف نمادهای معاملات اختیار در بورس اوراق بهادار، امکان گرفتن موقعیت عکس اختیار اخذ شده و بستن موقعیت باز اختیار و در نتیجه شناسایی سود (زیان) ایجاد شده، محیا است. در صورتی که شخص، اختیار را با قیمت پایین‌تر خریداری کرده باشد و در بازار معاملاتی با قیمت بالاتر بفروشد، کسب سود می­کند.

اعمال یا تسویه نقدی

در صورتی که اختیار “با ارزش” باشد، اعمال یا تسویه اختیار در سررسید به دو روش نقدی یا فیزیکی انجام می‌شود. در روش فیزیکی؛ دارایی پایه مورد معامله تحویل داده می­شود، اما در روش تسویه نقدی، تنها مابه‌التفاوت قیمت روز دارایی پایه و قیمت توافقی قرارداد پرداخت خواهد شد. در زمان تسویه، قدرت تصمیم‌گیری در دست فروشنده اختیار خرید یا فروش است و تنها در صورتی که فروشنده تسویه نقدی را انتخاب کند، این روش انجام می­شود و در غیر این صورت اولویت با تحویل فیزیکی است. در بازار سرمایه ایران با توجه به سیستم سپرده‌گذاری مرکزی و محدودیت­های موجود، تنها زمانی بدون کسب تکلیف از فروشنده تسویه نقدی صورت می­گیرد که نماد دارایی پایه بسته باشد. سازمان بورس در تلاش برای رفع این مشکل است؛ چراکه ممکن است، بنا بر اطلاعات بسیار مثبت نماد، یک سهم بسته شده باشد؛ اما پس از بازگشایی، قیمت رشد قابل توجهی داشته باشد؛ اما در شرایط فعلی، تسویه نقدی بر طبق قیمت سهم در زمان بسته بودن انجام می­گیرد و در این بین سود خریدار اختیار دستخوش تغییر میشود.

مشخصات قرارداد

با توجه به تعریف صورت گرفته؛ در حالت پایه، اندازه هر قرارداد اختیار معامله سهام شامل یک هزار سهم پایه است. در نتیجه؛ در زمانی که شخصی 5 قرارداد اختیار به پرمیوم 6 تومان خریداری می­کند در واقع، اقدام به خرید اختیار خرید 5 هزار سهم به قیمت کل 30 هزار تومان کرده است. البته این رقم قبل از اضافه کردن کارمزد معامله است. کارمزد معاملاتی اختیار بر اساس آخرین مصوبات، برابر 0.108 درصد از ارزش معاملاتی است که نسبت به کارمزد معاملات سهام، بسیار ناچیز است.

در زمان یک اتفاق مهم در شرکتی مانند تقسیم سود، سهام جایزه، سود تقسیمی و سایر موارد که منجر به تغییر تعداد سهام شرکت یا تعدیل قیمت آن در بازار می­شود، اندازه هر قرارداد و قیمت اعمال تغییر پیدا می­کند که روش تعیین آن‌ها در “دستورالعمل معاملات قرارداد اختیار معامله سهام” در بورس اوراق بهادار تهران قابل ملاحظه است.