اسپرد و کمیسیون

انواع حساب های معاملاتی در فارکس

وقتی برای افتتاح حساب به سایت یک بروکر مراجعه کنیم با گزینه هایی نظیر جدول زیر روبرو خواهیم شد و باید یکی از گزینه ها را انتخاب کنیم.

در این مقاله تلاش می کنیم تا انواع حساب های معاملاتی بازار فارکس را به شما عزیزان معرفی کنیم تا بتوانید مناسب ترین گزینه را با توجه به شرایطتان انتخاب کنید.

برای کسب اطلاع راجع به بروکرهای DD ، STP و ECN به مقاله انواع بروکر مراجعه کنید و چنانچه در اثنای این مقاله به مفاهیمی برخوردید که معنای ان برایتان ناآشنا بود، برگردید و از مقاله مفاهیم مقدماتی بازار فارکس دیدن کنید.

حساب مجازی (Demo Account)

حساب دمو یا مجازی حسابی است که می توان با استفاده از پول یا اعتبار مجازی در آن به معامله پرداخت. در این حساب تمامی پارامترهای معامله مانند قیمت های نمایش داده شده، اسپرد،سواپ، کمیسیون و میزان سود و ضرر کاملا مانند یک حساب واقعی (Real) شبیه سازی می شوند. مخاطبین حساب دمو تریدرهای مبتدی هستند که به تازگی وارد عرصه معامله شده اند یا معامله گران حرفه ای که قصد تست کردن یک استراتژی معاملاتی جدید را دارند. به عزیزانی که به تازگی معاملات خود را شروع کرده اند اکیدا توصیه می شود معامله را با حساب دمو آغاز کنند و در صورت نتیجه گرفتن در این حساب، سراغ حساب واقعی بروند. بهتر است موجودی اولیه حساب دمو و همچنین لورج آن را به اندازه ای که بعدا می خواهید با همان مشخصات در یک حساب واقعی معامله کنید، تنظیم کنید.

حساب استاندارد (Standard Account)

معمولا حساب استاندارد توسط بروکرهای مارکت میکر و به صورت اسپرد ثابت ارائه می شود. در صورتی که حساب استاندارد بروکرتان اسپرد ثابت باشد، در مواقع اعلام خبر یا زمانی که به هر دلیلی بازار نوسانات شدیدی دارد برای معامله کردن مناسب تر است. چون در این شرایط اسپرد به شدت افزایش پیدا می کند. به عنوان نمونه اگر حساب با اسپرد شناور در بروکری داشته باشیم در حالت عادی اسپردی در حدود 2 پیپ روی جفت ارز EUR/USD اعمال خواهد کرد. این در حالی است که در مواقع اعلام خبرهای مهم مانند NFP این رقم می تواند تا 15 پیپ افزایش پیدا کند.

حساب مینی و میکرو (Mini and Micro Account)

حساب های مینی و میکرو حداقل واریزی اولیه کمتری نسبت به حساب های استاندارد دارند. غالبا حداقل واریزی برای این حساب ها در حدود یک تا ده دلار است. برخی بروکرها نمادهای کمتری را برای معامله روی این حساب ها قرار می دهند و در بعضی موارد کمیسیون معاملاتی بیشتری نسبت به حساب های استاندارد دارند. ولی از طرفی نیز حداقل حجم معامله در این حساب ها نسبت به حساب های استاندارد کمتر است.

حساب سنتی Cent Account) )

اکانت سنتی به حسابی می گوییم که موجودی حساب را به صورت سنتی نمایش می دهد.برای مثال در صورتی که حساب سنتی خودمان را 10 دلار شارژ کنیم، موجودی ما به صورت 1000 سنت نمایش داده می شود. حجم معاملات و نحوه مدیریت ریسک در این حساب کاملا مشابه با حساب دلاری است. این نوع حساب برای تریدرهای مبتدی که می خواهند در یک اکانت واقعی به کسب تجربه بپردازند ایده آل است. همچنین در صورتی که سرمایه اولیه دغدغه شما برای شروع کار در بازار فارکس است، حساب سنتی می تواند برای شما مناسب باشد. مثلا اگر می خواهید با 100 دلار معامله را در بازار فارکس شروع کنید احتمالا کار کردن در تایم فریم های بالای یک ساعت برایتان دشوار خواهد بود (به علت رعایت قوانین مدیریت ریسک) . اما در صورتی که از حساب سنتی استفاده کنید به راحتی می توانید در تایم فریم های بالا هم به معامله گری مشغول شوید. در نظر داشته باشید حساب نانو در برخی بروکرها معادل حساب سنتی است.

حساب اسلامی (Islamic Account)

حساب های اسلامی به نوعی از حساب ها گفته می شود که بروکر تا چند روز در آنها سواپ را اعمال نمی کند. تعداد شب هایی که سواپ اعمال نمی شود از یک هفته تا یک ماه در بروکرهای مختلف متفاوت است. همچنین بروکرها اقدامات مختلفی را بعد از اتمام این مدت مشخص شده با معاملات باز انجام می دهند. برخی معامله را می بندند و برخی دیگر از آن تاریخ به بعد سواپ را لحاظ می کنند. در صورتی که تمایل به استفاده از این نوع حساب ها را دارید حتما قبل از افتتاح حساب نزد بروکر، از قوانین و شرایطی که روی حساب های اسلامی خود اعمال می کند اطلاع حاصل کنید.

حساب پم Pamm Account) )

اگر علاقه مند به کسب سود در بازار فارکس هستید اما وقت یا دانش تحلیل کردن در این بازار را ندارید (راستی چرا؟ بیا اینجا دروه جامع تحلیل بورس و فارکس ما هم وقتشو برات جور می کنیم هم دانششو! ما ماهیگیری یادت می دیم، ماهی برات نمی گیریم.) می توانید از حساب پم استفاده کنید. Pamm که مخفف Percentage allocation management module (طرح تخصیص مدیریت درصد) است، به نوعی از حساب گفته می شود که در آن سرمایه مان را در اختیار یک تحلیلگر دیگر قرار می دهیم تا با آن به معامله کردن بپردازد و بخشی از سود نیز به عنوان دستمزد به او (مدیر حساب) پرداخت خواهد شد.

به شکل زیر توجه کنید:

چهار سرمایه گذار هرکدام مبلغی را در حساب پم سرمایه گذاری کرده اند. جمع سرمایه آنها 100000 دلار بوده است. در یک دوره زمانی 12500 دلار که معادل 12.5% حساب است سود کسب شده است که از این مبلغ 20% آن به مدیر حساب پرداخت شده و مابقی (که در این مثال 10000 دلار است) بین سرمایه گذاران تقسیم شده است.

نتیجه گیری

درست مانند انتخاب سبک معاملاتی و بروکر،انتخاب نوع حساب معاملاتی نیز بستگی به شرایط،روحیات و نوع معامله گری ما دارد. کسانی که به تازگی وارد بازار فارکس می شوند بهتر است از حساب های مجازی استفاده کنند. پس از کسب تجربه و تست کردن سیستم معاملاتی خود می توانید یک حساب واقعی افتتاح کنید. در صورتی که در تایم فریم پایین کار می کنید، حساب هایی که اسپر پایینی دارند ولی کمیسیون می گیرند (به شرطی که میزان کمیسیون مناسب باشد) برای شما بهتر خواهد بود. اگر علاقه مند به معامله کردن در تایم خبر هستید، بهتر است از حساب های با اسپرد ثابت استفاده کنید. اگر در تایم فریم بالا ترید می کنید بهتر است از حساب های اسلامی و اسپرد شناور استفاده کنید.

بروکر فارکس چیست؟ معرفی خدمات بروکر فارکس برای ایرانیان

بروکر یا همان Broker در فارسی با نام کارگزاری شناخته شده و وظیفه‌ی آن، تسهیل انجام امور است. بروکر فارکس یا همان کارگزاری فارکس، وظیفه‌ی تسهیل سرمایه گذاری در این بازار را برعهده داشت و خدمات اتصال به شبکه را برای کاربران فراهم می‌کند.

بروکر فارکس

علاوه بر آن، با توجه به اینکه بانک‌ها و تراکنش‌های مالی در ایران دارای محدودیت بوده و امکان پرداخت خارجی وجود ندارد، خدمت خاصی که بروکرهای فعال در ایران به کاربران ایرانی می‌دهند، تسهیل پرداخت و برداشت از حساب‌های مالی خارجی است. این مقاله، بخشی از مقاله‌ی جامع بروکر فارکس چیست بوده که در وبسایت آی آر بروکرز منتشر شده است. ده‌ها کارگزاری مختلف در ایران فعالیت کرده که شاید نتوان همه‌ی آن‌ها را معتبر شناخت. در سال‌های گذشته بارها و بارها شاهد کلاهبرداری از مشتریان در بروکرهای نامعتبر بودیم. بنابراین، در این مقاله قصد داریم تا هم بروکر و خدمات آن را معرفی نماییم و هم اینکه روش‌های شناخت بروکر معتبر را به شما آموزش دهیم.

خدمات بروکر چیست؟

کارگزاری فارکس به کاربران خود اجازه می‌دهد تا به صورت کاملا رایگان یک حساب معاملاتی در کارگزاری باز کرده و پلتفرم معاملاتی را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند. پلتفرم معاملاتی، برنامه‌ای است که قیمت آنی هر دارایی را نمایش داده، قابلیت نصب اندیکاتورها و ابزارهای مختلف را داشته و علاوه بر آن، کاربر می‌تواند با کلیک کردن برروی دکمه خرید یا فروش، سفارشات خود را به صورت آنی ثبت نماید. این ویژگی بین تمامی بروکرهای مشترک بوده و از این جهت تفاوتی میان بروکر خوب و بد وجود ندارد. اما هیچ بروکری خدمات خود را رایگان ارائه نمی‌کند. اگرچه ثبت نام در فارکس رایگان است، اما تمامی بروکرها هنگام ثبت معاملات (باز و بسته کردن معامله)، کارمزدهای خود را دریافت خواهند کرد. دقیقا همانطور که کارگزاری بورس ایران به ازای حجم معامله، سهم خود یا همان کمیسیون خود را برداشت خواهد کرد، بروکر فارکس نیز عدد نسبتا کمی را به ازای هر معامله یا حجم معاملات، دریافت خواهد کرد. اکثر بروکرهای فعال در ایران، امکان واریز و برداشت ریالی را برای کاربران خود فعال کرده‌اند تا نیازی به پرداخت کارمزدهای نسبتا بالا برای پرداخت خارجی وجود نداشته باشد.

تنوع سبد معاملاتی

بروکرها سبد معاملاتی متفاوتی را به کاربران خود عرضه می‌کنند. اگرچه دسته‌بندی دارایی‌های ارائه شده عموما ثابت بوده و شامل جفت ارزها، سهام، شاخص بورس، فلزات گران بها، رمزارزها، اوراق قرضه، کالاهای اصلی زندگی و انرژی است، اما بسته به قدرت بروکر، دارایی‌های ارائه شده می‌تواند تا 400 آیتم خاص نیز افزایش یابد. اگرچه بازار فارکس عموما با جفت ارزها شناخته می‌شود، اما علاوه بر جفت ارزها، دارایی‌های دیگری نیز قابل معامله بوده که پتانسیل سودآوری خوبی دارند. برای مثال، رمزارزها یکی از دارایی‌هایی هستند که این روزها هواداران بسیار زیادی داشته و به دلیل نوسانات نسبتا شدید (حتی تا 10 درصد در روز)، بستر خوبی را برای کسب درآمد ایجاد کرده‌اند. بروکرها عموما بیش از 10 رمزارز مختلف را برای معامله کردن در اختیار کاربران خود قرار می‌دهند.

پلتفرم های معاملاتی

اگرچه بیشتر تریدرهای فارکس از پلتفرم معاملاتی متاتریدر 4 استفاده می‌کنند، اما ممکن است بعضی از تریدرها به پلتفرم متا 5 نیز علاقه مند باشند. بروکرهای معتبر علاوه بر این دو پلتفرم معاملاتی، نسخه‌های اختصاصی خود را نیز در اختیار کاربران قرار می‌دهند. بسیاری از تریدرهایی که به تازگی وارد بازار فارکس شده‌اند، ترجیح می‌دهند از متاتریدر 5 استفاده کنند، این در حالی است که تریدرهای قدیمی‌تر هنوز هم معتقدند که بهترین پلتفرم معاملاتی، همان متاتریدر 4 است.

کارمزدهای کم

اگرچه میزان کارمزد نمی‌تواند مستقیما ربطی به اعتبار بروکر داشته باشد، اما بروکرهای فارکسی که مشتری مداری را پیشه کنند، عموما کارمزدهای معاملاتی خود را در حد کم تعیین خواهند کرد. اسپرد، کمیسیون و سواپ سه مدل کارمزدی که بروکر به ازای هر معامله دریافت خواهد کرد. اسپرد بر مبنای تفاوت قیمت خرید و فروش آنی محاسبه شده و دو مدل ثابت و شناور دارد. در اسپرد شناور، میزان این کارمزد متغیر بوده اما عموما کمتر از نرخ تعیین شده برای اسپرد ثابت است. اسپرد بر اساس پیپ محاسبه شده و عدد بسیار کوچکی است، اما در صورتیکه تریدر از استراتژی معاملاتی اسکالپینگ استفاده کند، مجموع کارمزدهای پرداخت شده رفته رفته به عدد قابل توجهی خواهد رسید. اگر می‌خواهید بدانید که هر پیپ چند دلار است می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید.

روش دوم دریافت کارمزد، کمیسیون نام داشته که بستگی به حجم معاملات دارد. در کارمزد اسپرد، حجم معاملات ملاک نبود، بلکه تفاوت قیمت آنی خرید و فروش ملاک محاسبه قرار می‌گرفت. اما در کمیسیون، حجم معاملات انجام گرفته لحاظ خواهد شد. کمیسیون بر مبنای لات محاسبه شده و عموما بین 3 تا 10 دلار است. البته در بعضی از حساب‌های معاملاتی، هیچگونه کمیسیونی برای تریدر در نظر گرفته نشده است. اگر مفهوم لات را نمی‌دانید، می‌توانید مقاله لات در فارکس را مطالعه نمایید. آخرین روشی که بروکرها با آن کارمزد دریافت می‌کنند، سواپ نام داشته و تنها زمانی لحاظ خواهد شد که معاملات بیش از یک روز باز باشند. سواپ که اصطلاحا با نام‌هایی همانند نرخ بهره، کارمزد شبانه و . نیز شناخته می‌شود، صرفا برای معاملاتی است که بیش از 24 ساعت باز باشند. اگر سبک معاملاتی تریدر، بلند مدت باشد، سواپ ممکن است در طولانی مدت تبدیل به یک عدد قابل توجه شود. در غیر این صورت، میزان مجموع هر سه کارمزد، عموما اعداد بسیار ناچیز خواهد شد. بهتر است بدانید که نرخ اسپرد، کمیسیون و سواپ نه تنها در حساب‌های معاملاتی مختلف، متفاوت است بلکه برای هر دارایی نیز متفاوت است. بنابراین، پیش از انجام هر معامله، حتما از میزان این کارمزدها مطمئن شوید.

ملاک اصلی اعتبار بروکر

در بین وبسایت‌های فارسی بیان شده است که فقط کارگزاری‌هایی معتبر هستند که دارای رگولاتوری معتبر باشند. جالب است بدانید که رگولاتوری‌های معتبر، هیچ کدام اجازه‌ی فعالیت در ایران را به کارگزاری نخواهند داد. به همین جهت نیز تمامی بروکرهای فعال در ایران، ابتدا یک شعبه مجزا تاسیس کرده تا بتوانند برای شعبه‌ی مجزای خود که عموما نیز در مناطق آزادی تجاری و اقتصادی است، یک رگولاتوری معمولی از مدل آفشور دریافت نمایند. بنابراین، داشتن رگولاتوری برای ایران خیلی هم ملاکی برای اعتبار نیست، اما به هر حال، تنها چیزی که می‌تواند تریدر را خاطر جمع سازد، مدت زمان حضور بروکر در بازار و تجربه‌ی سایر تریدرها از فعالیت در این کارگزاری است. صد البته که داشتن رگولاتوری در کنار سابقه و قدمت و حضور در بازارهای مالی، بیانگر اعتبار بروکر فارکس خواهد بود.

واریز و برداشت برای ایرانیان

یکی از مشکل‌ترین قسمت‌های فعالیت در بازار فارکس، پیدا کردن روش مناسب برای واریز و برداشت از حساب کارگزاری فارکس است. اگرچه تمامی بروکرهای معتبر فعال در ایران، روشی را برای این کار ارائه کرده‌اند و عموما این روش بدون کارمزد یا نهایتا با 1 درصد کارمزد است، اما به هر حال ممکن است بعضی از کارگزاری‌ها هنوز این مشکل را برطرف نکرده باشند. دقت داشته باشید که استفاده از پرفکت مانی، عموما روش مناسبی برای برداشت از حساب‌های معاملاتی در بروکرها است. پرفکت مانی تنها 0.5 درصد کارمزد داشته که حتی از میزان کارمزد بسیاری از صرافی‌های فارکس، کمتر است. برای پیدا کردن بهترین روش واریز و برداشت هم می‌توانید با پشتیبانی بروکر صحبت کرده و هم با مشاوران وبسایت آی آر بروکز مشورت نمایید. برای مراجعه به سایت آی آر بروکز می‌توانید به نشانی irbrokers.com مراجعه نمایید.

شرایط جدید برنامه وابسته

از اینکه عضو برنامه افیلیت نورد اف ایکس هستید متشکریم! افتخار داریم اعلام کنیم از 11 آوریل 2016، شرایط جدید برنامه افیلیت اجرایی می شود و کمیسیون شرکا تقریباً دو برابر خواهد شد! در تاریخ برنامه افیلیت ما این بخش مهمترین بروزرسانی است.

کمیسیون های پایه به شرح ذیل افزایش می یابد:

• برای "حساب های میکرو" - از 25% به 40% اسپرد!
• برای "حساب های 1:1000" - از 25% به 30% اسپرد!
• برای حساب های "استاندارد" - از 20% به 30% اسپرد!
• برای حساب های “MT-ECN” - از 20% به 30%

شرایط برای شرکای ویژه (VIP) بسیار جذاب تر است:

• برای "حساب های میکرو" - از 25% به 50% اسپرد!
• برای "حساب های 1:1000" - از 25% به 40% اسپرد!
• برای "حساب های استاندارد" - از 25% به 40% اسپرد!
• برای حساب های “MT-ECN” - کمیسیون 40%!

شرکای فعلی نور اف ایکس به صورت خودکار به شرایط جدید منتقل خواهند شد.

اطلاعات کامل در مورد شرایط بروزشده و تفاهم نامه بازنویسی شده شریک در وب سایت ذیل موجود است: https://nordfxpartners.com.

ما مطمئن هستیم ارزش این پیشرفت عظیم را در شرایط شریک درک خواهید کرد و درآمدهای خود را از برنامه افیلیت نورد اف ایکس افزایش خواهید داد.

کارگزاران A-Book چگونه کسب درآمد می‌کنند و پول درمیاورند؟

اگر به دو مثال قبل دقت کرده باشید، متوجه می‌شوید که کارگزاران A-Book هیچ پولی در نیاوردند.

مثال‌ها اینطور نمایش داده شدند تا ببینید کارگزار چطور ریسک بازار را منتقل می‌کند.

پس کارگزاران A-Book چطور پول در می‌آورند؟

برخلاف کارگزاران B-Book، کارگزار A-Book با باخت مشتری خود پول در نمی‌آورد.

ولی در عین حال کارگزار A-Book خیریه نیست و باید کسب درآمد کند.

فهمیدن روش کسب درآمد کارگزار به شما کمک می‌کند که هدف‌های آنها را درک کنید. تمرکز بر آن اهداف به شما کمک می‌کند ارزیابی کنید که آیا خواسته‌های آنها با شم مطابقت دارد یا خیر.

حالا که پروسه انتقال ریسک را توضیح دادیم، ببینیم چطوری کارگزاران A-Book کسب درآمد می‌کنند.

کارگزاران A-Book چگونه کسب درآمد می‌کنند

وقتی یک کارگزار روش A-Book را می‌گزیند، اگر یک مشتری اقدام به خرید یک دارایی (یک ارز یا یک جفت‌ارز) کند او بلافاصله:

• دارایی را به او می‌فروشد، حالا یا به قیمت خرید (با کمیسیون) یا با سود (بدون کمیسیون). بعد
• بلافاصله جفت‌ارز را از تامین‌کننده نقدینگی برای حساب خود خریداری می‌کند و تراکنش را در دفتر خود ثبت می‌کند.
  

اگر کارگزار شما پذیرای ریسک در معامله نباشد، دو راه برای کسب درآمد وجود دارد.

کمیسیون

در مثال قبلی، آرتمیس (مشتری) و کارگزار قیمت‌های ورود و خروج یکسان داشتند.

اینجا کارگزار می‌تواند با گرفتن کمیسیون پول در بی‌آورد.

کمیسیون معمولا با توجه به اندازه معامله محاسبه می‌شود. هر کارگزاری به نحوی قیمت خود را بیان می‌کند.

می‌توان به ازای هر لات، به ازای هر میلیون دلار یا به عنوان درصدی از حجم معامله حساب کرد.

برای مثال، کارگزار ممکن است 60$ برای هر 1 میلیون دلار یا 6$ برای هر لات استاندارد حساب کند.

با توجه به کارگزار، ممکن است تخفیف دریافت کنید، البته باز بستگی به حجم معاملاتتان دارد. هرچقد معامله بیشتر، تخفیف بیشتر.

برای مثال اگر بالای 100 میلیون دلار در ماه معامل کنید، بجای 60$ به ازای هر 1 میلیون دلار، ممکن است یک تخفیف 33% بگیرید و کمیسیون‌اتان به 40$ کاهش یابد.

اسپرد با سود

کارگزاران A-Book با افزایش نرخ قیمت (سود) نیز می‌توانند کسب درآمد کنند.

در این حالت کارگزار کمی به قیمتی که به مشتریان خود ارائه می‌دهد می‌افزاید.

قیمت خرید کارگزار از تامین‌کننده نقدینگی بهتر از قیمتی است که به مشتری ارائه می‌دهد.

سود کارگزار در همین تفاوت قیمت است.

این افزایش نرخ مثل خرید مواد غذایی از سوپرمارکت است.

مغازه جنس خود را با قیمت کل می‌خرد و به قیمت جزء به شما می‌فروشد.

سوپرمارکت به ازای تامین نیاز غذایی شما پول در می‌آورد.

اگر اینطور نبود در مغازه تخته می‌شود.

همین مفهوم در مورد کارگزار A-Book اسپرد و کمیسیون صدق می‌کند. در ازای ارائه خدمات به شما (قابلیت گمانه‌زنی در قیمت ارز)، با افزایش نرخ قیمت کسب درآمد می‌کند.

از تامین‌کننده نقدینگی به قیمت کل خرید می‌کند و به شما به قیمت جزء می‌فروشد.

در نتیجه، یک کارگزار A-Book در واقع فروشنده نقدینگی است.

مثال افزایش نرخ: خرید EUR/USD

در این مثال، کارگزار نرخ را به اندازه 1 پیپ یا 0.0001 افزایش می‌دهد.

سناریو #1: EUR/USD رشد می‌کند

همینطور که می‌بینید، EUR/USD رشد کرد.

آرتمیس 98 پیپ سود کرد، یعنی طرف معامله (کارگزار) همانقدر ضرر کرد.

ولی. کارگزار معامله جداگانه‌ای با تامین‌کننده نقدینگی داشت.

در این معامله، کارگزار 100 پیپ سود کرد، یعنی طرف معامله (تامین‌کننده نقدینگی) 100 پیپ ضرر کرد.

سود معامله با تامین‌کننده نقدینگی از ضرر معامله با آرتمیس بیشتر است، پس ارزش سود کل کارگزار 2 پیپ یا 600$ (300$ x 2 پیپ) است.

توجه کنید که آرتمیس "برد" و کارگزار "نباخت".

کارگزار ضرر نکرد چون ریسک بازار را به تامین‌کننده نقدینگی انتقال داده بود.

سناریو #2: EUR/USD سقوط می‌کند

در این مثال، آرتمیس یک پوزیشن خرید EUR/USD به قیمت 1.2001 باز می‌کند.

اندازه پوزیشن او 3,000,000 واحد یا 30 لات استاندارد است. یعنی حرکت هر پیپ مساولی با 300$ است.

EUR/USD حسابی سقوط می‌کند.

آرتمیس تصمیم می‌گیرد ضرر را متوقف کند و پوزیشن را در 1.699 می‌بندد و 302 پیپ یا 90,600$ ضرر می‌کند.

طرف معامله (کارگزار) 302 پیپ سود می‌کند.

ولی. کارگزار با تامین‌کننده نقدینگی یک معامله دیگر دارد.

در این معامله، کارگزار 300 پیپ ضرر کرده، یعنی طرف معامله (ت.ن) همانقدر سود کرده است.

سود این معامله از ضرر معامله آرتمیس بیشتر است، ارزش سود کلی 2 پیپ یا 600$ است.

توجه داشته باشید چه EUR/USD بالا یا پایین برود، س/ض کارگزار یکی است.

بخاطر اینکه ریسک بازار را به تامین‌کننده نقدینگی انتقال داده بود، 302 پیپی که اگر ریسک را خودش قبول می‌کرد به دست می‌آورد از دست داد.

ولی خب، پوشش دادن ریسک هزینه‌های خودش را دارد.

وقتی یک معامله A-Book می‌شود، کارگزار دیگر در معرض ضرر بخاطر جابجایی قیمت نیست، ولی اشکال این روش هم این است که در معرض سود بخاطر جابجایی قیمت نیست.

درآمد کارگزار فقط از افزایش نرخ می‌آید.

همینطور که الان یاد گرفتید، از آنجایی که کارگزار A-Book هیچ ریسکی در معامله را قبول نمی‌کند، آنها با "افزایش نرخ" اسپرد یا کمیسیون گرفتن پول در می‌آورند.

این مدل تجاری همه تضاد منافع بالقوه را حذف می‌کند، زیرا برد یا باخت مشتری تاثیری بر درآمد کارگزار ندارد.

بازار به هر سمتی حرکت کند کارگزار پول خودش را در می‌آورد.

البته، ما فرض می‌کنیم که کارگزار دارای فناوری لازم برای پوشش دادن سریع و بدون خطا در هنگام معامله هست.

چگونه کارگزاران کتاب A-Book پول در می‌آورند

در اینجا یک مدل ساده از نحوه کسب درآمد یک کارگزار A-Book آورده شده است:

مثال افزایش نرخ قیمت اسپرد

حالا یک مثال ساده از افزایش نرخ قیمت را ببینیم.

متوسط، اسپرد سازمانی خام در EUR/USD حدود 0.1 پیپ است و توسط کارگزار A-Book پرداخت می‌شود.

همینطور هزینه حجم A-Book نیز هست که کارگزار باید پرداخت کند.

برای EUR/USD، حدود 2 دلار برای هر لات است (معادل 0.2 پیپ).

اینها را جمع نیم:

از آنجایی که میانگین اسپرد در بازار خرده‌فروشی برای ‌EUR/USD از 1 تا 1.5 پیپ متغیر است، هزینه نهادی کارگزار A-Book برابر با 0.3 پیپ است، با اضافه کردن 1 پیپ افزایش نرخ، اسپرد نهایی 1.3 پیپ است.

این معادل 13 دلار آمریکا برای هر لات استادارد یا 1.30 دلار آمریکا برای هر مینی‌لات یا 0.13 دلار برای هر میکرولات است.

بنابراین هر لات استادارد، برای کارگزار 10 دلار درآمد خواهد داشت.

و برای هر مینی لات، 1 دلار درآمد خواهد داشت.

اسپرد و کمیسیون

Liquidity Provider (Raw Spread)	Trading Platform’s A-Book Volume Fee	Broker’s Markup (pips)	Retail Spread (pips)	Retail Spread (USD)	Income on each lot (pips)	Income on each lot (USD)
EUR/USD	0.1	0.2	1	1.3	$1.30	1	$1
A-Book Transaction Fee	0.3

و برای هر میکرولات، کارگزار 0.10 دلار آمریکا درآمد دارد.

Liquidity Provider (Raw Spread)	Trading Platform’s A-Book Volume Fee	Broker’s Markup (pips)	Retail Spread (pips)	Retail Spread (USD)	Income on each lot (pips)	Income on each lot (USD)
EUR/USD	0.1	0.2	1	1.3	$0.13	1	$0.10
A-Book Transaction Fee	0.3

همانطور که می‌بینید، یک کارگزار A-Book فقط 1$ در هر مینی‌لات (10,000 واحد) در می‌آورد، همچین رقمی برای یک کارگزار مناسب نیست.

تازه اگر میکرولات را A-Book کند،‌ درآمدش حتی کمتر است، چیزی حدود 10 سنت!

حالا می‌بینید که اگر مشتریانی دارید که با پوزیشن‌های کوچک معامله‌ می‌کنند، کار کردن به عنوان یک کارگزار A-Book چقدر دشوار است.

درآمد کارگزار اگر تعداد مشتریان در مقایسه با مقدار متفاوتی از مینی‌لات‌ها (10000 واحد) افزایش یابد، اینطور بنظر می‌رسد.

در ادامه درآمد کارگزار را بعد از پرداخت اسپرد سازمانی و کارمزد تراکنش می‌بینیم.

مثال درآمد ماهانه A-Book

بر اساس اعداد بالا، درآمد ماهیانه یک کارگزار A-Book که مشتریانش مینی‌لات معامله می‌کنند را دیدیم.

Number of Customers	Number of mini lots per month per customer
5	10	30
100	$500	$1,000	$3,000
500	$2,500	$5,000	$15,000
1,000	$5,000	$10,000	$30,000
5,000	$25,000	$50,000	$150,000
10,000	$50,000	$100,000	$300,000

مثال درآمد سالانه A-Book

بر اساس اعداد بالا، درآمد سالیانه یک کارگزار A-Book که مشتریانش مینی‌لات معامله می‌کنند را دیدیم.

Number of Customers	Number of mini lots per month per customer
5	10	30
100	$5,000	$12,000	$30,000
500	$30,000	$60,000	$150,000
1,000	$60,000	$120,000	$360,000
5,000	$300,000	$600,000	$1,500,000
10,000	$600,000	$1,200,000	$3,600,000

همانطور که می‌بینید، پول درآوردن برای کارگزاران A-Book خیلی سخت است، مگر اینکه یک عالمه مشتری داشته باشند که مدام (و در سایزهای بالا) معامله می‌کنند.

کارگزاران A-Book ترجیح می‌دهند که با معامله‌گران سودآور کار کنند، زیرا معامله‌گران سودآور تمایل دارند اندازه و/یا حجم معاملات خود را افزایش دهند که یعنی کارگزار درآمد بیشتری خواهد داشت.

آنهایی که کارگزاران A-Book را می‌پسندند، استدلال می‌کنند که مدل اجرای A-Book برای مشتریان بهتر است، زیرا کارگزار مستقیما از ضرر مشتری سود نمی‌برد. یعنی منافع کارگزار با مشتری هماهنگ‌تر است.

اسپرد و کمیسیون

شما قبل از ثبت نام در هر بروکری، باید مواردی مثل انواع واریز و برداشت، مقدار کمیسیون و اسپرد، رگولاتوری، انواع حساب‌های ارائه شده توسط بروکر، پشتیبانی و … را مورد بررسی قرار دهید تا بتوانید مناسب‌ترین بروکر فارکسی را که با شرایط مد نظر شما همگام است انتخاب کنید. پس در ادامه به این موارد می‌پردازیم تا در نهایت انتخاب بروکر مناسب برای شما سهل و آسان شود.

همانطور که در بازار سرمایه ایران (بورس اوراق بهادار) تعداد کارگزاری‌های زیادی برای ارئه خدمات وجود دارند و ما هم در مقاله‌ای مفصل به بررسی آنها پرداختیم، در بازارهای مالی جهانی و بین المللی نیز بروکرهای متعددی برای ارائه خدمات به سرمایه‌گذاران فعالیت می‌کنند. پس همانطور که در بورس اوراق بهادار ایران توضیح دادیم که “چگونه یک کارگزاری خوب انتخاب کنیم؟!” در این مطلب هم توضیح خواهیم داد که چگونه یک بروکر فارکس را با توجه به شرایط خود انتخاب کنید تا بتوانید با خیالی آسوده‌تر به سرمایه‌گذاری در این بازار پهناور جهانی بپردازید.

سرمایه‌گذاران و تریدرهای بازارهای مالی با توجه به شرایطی مثل کشور محل سکونت، نوع استراتژی معاملاتی، دیدگاه زمانی(بلند مدت یا کوتاه مدت) و … ممکن است خدمات و ابزارهای متفاوتی از بروکر خود توقع داشته باشند که در زمان انتخاب بروکر باید با توجه به شرایط خود، مقایسه بروکرها را انجام دهند. اما به طور کلی، فارغ از برخی موارد که ممکن است برای یک تریدر شرایط ویژه‌ای به حساب آید، برخی از خدماتِ مشخص و کلی وجود دارند که شما با هر میزان از تبحر در ترید و یا محل سکونت و یا نوع استراتژی به آن نیاز دارید. پس در خدمات و ابزارهای مشترکی که بین کارگزارها وجود دارد، بروکری بهتر خواهد بود که تعداد بیشتری از خدمات و ابزارهای مالی را با کیفیتی مناسب به شما ارائه دهد. پس بهتر است با این ابزارها و خدمات آشنا شویم تا بتوانیم انتخاب بهتری داشته باشیم.

انواع بروکر فارکس

همانطور که می‌دانید بروکر (کارگزار) نهاد واسطی است که در هر بازاری ارتباط بین خریدار و فروشنده را برقرار می‌کند. در بازار فارکس نیز بروکرها به عنوان یک نهاد مالی غیربانکی نقش نهاد واسط را دارند و در واقع دستور خریداران و فروشندگان را اجرا کرده و خریدار و فروشنده را به هم وصل می‌کنند و در این میان با کارمزدی که از طرفین می‌گیرند توجیه ارائه خدمات را برای خود دارند و از این طریق به سود می‌رسند.

کارمزد بروکرهای فارکس معمولا به صورت کمیسیون و اسپرد و سوآپ از تریدرها گرفته می‌شود.
کمیسیون (Commission): کارمزد و مبلغی که کارگزار بابت ارائه خدمات روی هر معامله دریافت می‌کند.
اسپرد (Spread) : اختلاف بین دو نرخ بازار یعنی قیمت درخواستی(ask) و پیشنهادی(bid)
سوآپ (Swap) : بهره شبانه
پس : کارمزد بروکرهای فارکس = کمیسیون + اسپرد + سوآپ

با توجه به نوع حسابی که شما انتخاب می‌کنید و خدماتی که بروکر ارائه می‌کند ممکن است کارمزد فقط شامل کمیسیون باشد و یا فقط شامل اسپرد باشد و یا ترکیبی از سه مورد بالا باشد. البته تجربه نشان می‌دهد نوع کارمزد تأثیر چندانی برای تریدهای سودآور ندارد. (البته از آنجایی که قانون خاصی برای تعیین نرخ کارمزد در فارکس وجود ندارد، اگر بروکری خارج از حد عرف اقدام به دریافت کارمزد کند مشتریان خود را از دست خواهد داد و شما نیز به عنوان یک تریدر در انتخاب بروکر بحث کارمزد را به عنوان یکی از فاکتورها، ملاک قرار خواهید داد. پس بحث کارمزد یک عامل رقابتی بین بروکرها می‌باشد)

با توجه به نوع فعالیت بروکر، ممکن است حساب‌های معاملاتی مختلفی در اختیار مشتریان قرار گیرد که شما بر اساس شرایط خود حق انتخاب این حساب‌ها را دارید.
به طور کلی بروکرها ممکن است به شکل رگوله و یا فقط دارای مجوز ثبت باشند که بر همین اساس حساب‌ها متفاوتی را ارائه می‌دهند. نوع حساب‌های ارائه شده معمولا به صورت استاندارد یا ECN هستند که در ادامه با آنها آشنا می‌شوید.

برخی از بروکرها نیز ممکن است به شکل شعبه‌ای کوچکتر از یک بروکر معتبر و بزرگ باشند که بر اساس مشتریانی خاص در کشورهای خاص خدمات خود را ارائه می‌دهند. به عنوان مثال سوآپ (یا همان بهره شبانه در کشورهای اسلامی حرام است و از این‌رو بروکر با تأسیس یک شعبه با شرایطی ویژه به مسلمانان آن کشور با حذف سوآپ خدمات خود را ارائه می‌دهد)

خوب حالا ببینیم شما بر اساس انواع حساب قرار است چه نوع بروکری را انتخاب کنید. به طور کلی می‌توان بروکرهای فارکس را به دو دسته تقسیم کرد:

۱. بروکرهای با میز معامله (Dealing Desk = DD) یا مارکت میکر (Market Maker)

۱. بروکر با میز معامله (Dealing Desk = DD) (یا بهتر است بگوییم بروکرهای مارکت میکر Market Maker)، بروکرهایی هستند که در واقع بازار اصلی را شبیه سازی می‌کنند و فقط مشتریان خود را به همدیگر وصل کرده تا داد و ستد کنند و در سایر مواقع که تعداد طرفین (خریدار و فروشنده) با هم برابر نیست طبق سازوکارهایی خود به عنوان طرف دیگر معامله قرار می‌گیرند. از این‌رو هم از طریق دریافت کارمزد بین طرفین سود می‌کنند و هم از ضرر شما نفع می‌برند. (و البته ممکن است از سود شما متضرر شوند اما در زمان‌هایی که طرف دیگر معامله قرار می‌گیرند به دلیل اینکه افراد کمتری در این بازار سود می‌کنند سود آنها بیشتر از ضرری است که می‌کنند).
در واقع مشتری‌های بروکرهای مارکت میکر نرخ‌های اصلی و معاملات حقیقی بازار بین بانکی را مشاهده نمی‌کنند و این موضوع ممکن است کمی ترسناک باشد ولی با این حال به دلیل رقابت میان بروکرها، نرخ‌های ارائه شده توسط کارگزاران مارکت میکر، بسیار نزدیک به نرخ اصلی بین بانکی می‌باشد و یا در بعضی مواقع برابر با نرخ‌های اصلی است.

۲. بروکرهای بدون میز معامله (No Dealing Desk = NDD)

۲. بروکر بدون میز معامله (No Dealing Desk = NDD) بروکرهایی هستند که در واقع به معاملات و نرخ‌های بین بانکی متصل می‌شوند و خودشان در طرف معامله شما قرار نمی‌گیرند. البته همین بروکرها نیز به دو حالت می‌توانند کار کنند. ۱. کارگزاران (Electronic Communication Network) ECN که سفارش‌ها را فقط به بازار بین بانکی هدایت و متصل می‌کنند و ۲.کارگزاران (Straight Through Processing) STP که می‌توانند سفارشات را به هر یک از ارائه دهندگان نقدینگی خود مانند بانک‌ها یا صرافی‌های بین بانکی یا شرکت‌های هج‌فاند هدایت و متصل کنند. چون در حالت ECN اسپردها بسیار فشرده است معمولا بروکر در این نوع از معاملات کمیسیون دریافت می‌کند، در حالی که کارگزاران STP می‌توانند کمیسیون دریافت نکنند و فقط از اسپردها سود ببرند. (در بروکرهای مختلف ترکیب تمام این حالت‌ها ممکن است وجود داشته باشد)
بروکرهای ای سی ان (ECN) به مشتریان خود اجازه می‌دهد تا در کنار موسسات بزرگ و بانک‌ها اقدام به معامله کنند اما در بازار خرد فارکس (Retail Forex) نمی‌توان به راحتی قبول کرد که یک بروکر واقعا ECN باشد. (مخصوصا بروکرهایی که به جوامع محدودتر مثلا فقط به ایرانیان خدمات می‌دهند). پس بهتر است بدانید که معمولا بروکرها روی حساب‌های خود نام ECN را می‌گذارند ولی در واقعیت مارکت میکر هستند و یا در حالت خیلی بهتر در بعضی موارد اگر ببینند مشتری‌های بزرگشان سودآور هستند سفارشات آن‌ها را به یک تأمین‌کننده نقدینگی (Liquidity Provider) متصل می‌کنند و در واقع نقش یک بروکر STP را بازی می‌کنند.

پس بروکر Dealing Desk = DD بهتر است یا No Dealing Desk = NDD ؟!؟!؟!؟

درست است که شاید بهتر باشد شما حسابی داشته باشید که در واقع NDD باشد و البته از نوع ECN ولی با این حال مهم این است که شما سودآور باشید. چون در این صورت چه در بروکر مارکت میکر کار کنید چه در بروکری که به نرخ‌های اصلی بین بانکی متصل است شما سود خود را دریافت خواهید کرد. در بالا هم اشاره شد که عملا خیلی از بروکرها که روی حساب‌های خود نام ECN قرار می‌دهند عملا مارکت میکر هستند. شاید انتخاب بروکر بر این اساس زمانی مهم باشد که مثلا فرد هم سودآور باشد و هم مبلغ بسیار بالایی برای ترید داشته باشد (مثلا یک یا ده میلیون دلار) و ترس این را داشته باشد که اگر طرف معامله او کارگزار باشد(بروکر مارکت میکر) در نهایت بروکر از پس پرداخت سود او بر نیاید. قطعا کسی که به این اعداد و ارقام رسیده باشد راه‌هایی وجود دارد تا بروکرهای بین‌المللی مثل IG ، Saxo bank ، CMC Markets ، TD Ameritrade ، Forex.com ، XTB ، City Index ، Swissquote ، Interactive و … را برای معاملات خود انتخاب کند. (این بروکرها در حال حاضر به ایرانیان خدمات نمی‌دهند)

از طرفی برخی بروکرها بر اساس میزان سرمایه شما خدمات خود را ارائه می‌دهند. مثلا می‌گویند برای افتتاح حساب ECN باید حداقل فلان مقدار را شارژ کنید و اگر کمتر از آن مقدار را داشته باشید به شما حساب‌های دیگری (که در واقع خودشان طرف دیگر آن معامله هستند:مارکت میکر) می‌دهند.

در کل با توجه به تفاوت‌هایی که در بالا اشاره شد شما بهتر است بر اساس شرایط خود بروکر مورد نظر خود را انتخاب کنید. اما باز هم تاکید می‌کنم تجربه نشان می‌دهد اگر بروکر مناسبی را انتخاب کنید که در حال رقابت با سایر بروکرهاست و سعی دارد خدمات بهتری ارائه دهد برای شما مقدار کارمزد (که متشکل از کمیسیون، اسپرد و سوآپ) است نباید تفاوت چندانی داشته باشد و مهم این است که شما استراتژی معاملاتی سودآوری داشته باشید. حتی بعضا دیده شده بروکری کارمزد بسیار کمی در نظر گرفته است تا مشتریان را به سمت خود جلب کند ولی در زمان‌های خاص از مشتریان خود سواستفاده کرده است. پس ملاک اصلی شما صرفا نباید کارمزد کمتر باشد.

تا اینجا سعی شد یک توضیح و دسته بندی کلی در مورد بروکر به شما ارائه شود تا بعد از این بپردازیم به مواردی که می‌تواند برای ما ایرانیان در انتخاب بروکر مهم باشد. پس مشخص کردن بروکر بر اساس دسته‌بندی که در بالا ذکر شد می‌تواند ملاکی برای انتخاب شما باشد اما موارد مهم‌تر دیگری وجود دارند که در ادامه به آن می‌پردازیم.

با توجه به شرایط ایران، بسیاری از بروکرهای معتبر جهانی که در بالا نام برخی از آن‌ها اشاره شد به ایرانیان خدمات و حساب معاملاتی ارائه نمی‌دهند. همین امر باعث می‌شود تا در ابتدا به دنبال بروکرهایی باشیم که به ایرانیان سرویس می‌دهند و پس از آن در بین این بروکرهایی که به ایرانیان خدمات می‌دهند به دنبال بروکرهای مطمئنی باشیم که نیازهای ما را برطرف کنند. نیازهایی مانند: روش‌های جابجایی پول، سرعت نقل و انتقالات، داشتن پشتیبان به زبان فارسی، امنیت بالا و …

پس توجه به فاکتورهای زیر در انتخاب بهترین بروکر فارکس برای ایرانیان بسیار حائز اهمیت خواهد بود:

اعتبار بروکر بر اساس رگولاتوری

از آنجایی که بروکر قرار است بین ما و فرد دیگری که در آن طرف معامله قرار دارد به عنوان واسط عمل کند پس می‌توان آن را به نوعی شریک تجاری دانست و انتظار می‌رود اجرای دستورات معاملاتی ما به دقیق‌ترین شکل ممکن توسط این شریک و بنگاه معاملاتی انجام شود. پس لازم است این شریک تجاری از سوی مراجعی که مسئولیت نظارت و رسیدگی به فرآیندهای مالی را دارند مورد اعتبار سنجی قرار گیرد. همانطور که در ایران کارگزاری‌های بازار سرمایه و سهام زیر نظر سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت می‌کنند، لازم است بروکرهای خارجی و بین‌المللی نیز زیر نظر سازمان‌های معتبر مالی فعالیت کنند. پس معیار و فاکتوری تحت عنوان رگولاتوری (Regulatory) یا تاییدیه سازمانی مطرح می‌شود که برای مورد تایید بودن بروکر‌ها می‌توان از آن برای صحت فعالیت کارگزار استفاده کرد.
اولین قدم برای شروع فعالیت در بازار فارکس (بعد از مشاهده آموزش‌های ابتدایی و آمادگی لازم برای حضور در این بازار)، افتتاح حساب و سرمایه گذاری در بروکری است که شما انتخاب می‌کنید. لذا باید قبل از فکر کردن به کسب سود در ابتدا به فکر حفاظت از اصل سرمایه خود باشید. پس انتخاب بروکر رگوله شده برای حفظ اصل سرمایه می‌تواند مهم باشد.

در ادامه به بررسی برخی از این رگولاتورها خواهیم پرداخت:

در واقع رگولاتورها (Regulators) سازمان و نهادهای بازرسی هستند که مسئولیت رسیدگی و نظارت بر فرآیندهای مالی انجام شده در بروکرها را برعهده دارند که معمولا فرآیند بررسی و بازرسی این نهادها به صورت گردشی و دوره‌ای انجام می‌شود و سپس اگر بروکر به دستورالعمل‌ها و ضوابط مربوطه از سوی سازمان رگولاتور پایبند بوده باشد می‌تواند تاییدیه سازمانی را از نهاد مربوطه دریافت کند. از این‌رو بروکرهایی که موفق به اخذ مهر تاییدیه سازمانی از سوی شرکت رگولاتوری می‌شوند را اصطلاحا رگوله شده (Regulated) می‌نامند.

نکته مهمی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که نهادها و سازمان‌های رگولاتوری تماما یکسان نبوده و از لحاظ قوانین، حوزه فعالیت و میزان اعتبار با یکدیگر تفاوت دارند. ممکن است برخی از این رگولاتورها قوانین سخت‌تری نسبت به سازمان‌های دیگر داشته باشند و یا برخی از این نهادها در کشورهای خاصی مورد استفاده قرار گیرند و جهان‌شمول نباشند و یا برعکس ممکن است برخی در چهارچوب قوانین بین‌الملل کار خود را دنبال کنند. اگر در مورد FATF در اخبار چیزی شنیده باشید متوجه می‌شوید که این سازمان‌ها قرار است چه کاری انجام دهند. (FATF یک نهاد سیاست‌گذاری بین دولتی است که هدف آن ایجاد استانداردهای بین المللی و توسعه و ارتقای سیاست‌هایی در سطح ملی و بین المللی برای مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم است)
در سراسر دنیا سازمان‌های نظارتی زیادی وجود دارند که از لحاظ قدرت اعتبارنامه و شرایط پذیرش، ویژگی‌های متفاوتی دارند. بنابراین باید متوجه شوید که نهادهای رگولاتوری که دارای نظارت بیشتر و قوانین سخت گیرانه تری نسبت به سازمان‌های مشابه دارند، میزان اعتبار بالاتری خواهند داشت. به عنوان مثال، بروکری که قصد داشته باشد تحت نظارت BVI قرار گیرد، باید حداقل ۵۰۰ هزار دلار سرمایه اولیه در حساب بانکی خود داشته باشد و این حساب را به این سازمان معرفی کند. در مقابل ممکن است یک سازمان نظارتی دیگر با حداقل ۳۰ هزار دلار اعتبارنامه خود را صادر کند.

پس توجه به این نکته که بروکر از چه نهادی موفق به اخذ تاییدیه شده است بسیار مهم خواهد بود. هر چه کیفیت و استاندارد سازمان رگولاتور بیشتر باشد، بروکر مورد تایید این نهاد نیز کیفیت و استاندارد بالاتری خواهد داشت. پس بروکرها به منظور ایجاد اعتماد و اطمینان بخشی به مشتریان سعی می‌کنند از سوی سازمان‌های رگولاتوری معتبر، تاییدیه‌های خود را دریافت کنند تا سرمایه‌گذاران بیشتری را جذب کنند.

رگولاتوری‌هایی که میزان اعتبار آن‌ها دو یا سه ستاره هستند به اصطلاح رگولاتوری‌های آفشور هستند. این رگولاتوری‌ها معمولا در مناطق آزاد اقتصادی تأسیس می‌شوند. چون در این مناطق معمولا معاف از مالیات هستند و یا اگر مالیاتی هم وجود داشته باشد از بخشودگی‌های زیادی برخوردار هستند و در واقع در قوانین مالی و اقتصادی سخت‌گیری زیادی به خرج نمی‌دهند. (مثل مناطق آزاد کشور خودمون : کیش، قشم، چابهار، انزلی، ارس، اروند و ماکو و …) پس توجه داشته باشید که این رگولاتوری‌ها به علت نظارت کمتر بر عملکرد موسسات مالی و شرکت‌های سرمایه‌گذاری و بروکرها، اعتبار کمتری نسبت به رگولاتوری‌های اروپایی و امریکایی و رگولاتوری‌های معتبر بین‌المللی دارند. البته به این معنی نیست که این رگوله‌ها هیچ اهمیتی ندارند زیرا بسیاری از بروکرهایی که قصد دارند به کشورهای تحریمی مثل ایران خدمات دهند مجبور هستند از رگولاتوری‌های آفشور استفاده کنند.

پس باید توجه داشته باشید اسپرد و کمیسیون که عدم وجود رگولاتوری با کیفیت و درجه یک برای یک بروکر لزوما به معنای بی‌اعتبار بودن آن نیست. چه بسا زمانی که صحبت از انتخاب بروکر فارکس برای ایرانی‌ها می‌شه اکثر بروکرها رگوله‌های معتبر جهانی را ندارند و آن هم به دلیل قوانین سخت‌گیرانه رگولاتوری‌های درجه‌ یک و تحریم‌هایی است که علیه ایران وجود دارد.

البته می‌توان به این نکته توجه کرد که برخی از بروکرهای معتبر بین‌المللی با داشتن یک بروکر زیرمجموعه و در واقع با شعبه‌های آفشور خود به ایرانیان خدمات می‌دهند و به نوعی محدودیت‌های رگولاتوری اصلی را دور می‌زنند. بنابراین، درمواردی ممکن است یک بروکر رگولاتوری درجه‌ یک مثل FCA یا SEC را نداشته باشد ولی به دلیل سابقه خوب و خدمات حرفه‌ای و یا زیرمجموعه یک بروکر معتبر بودن، از اعتبار کافی بین سرمایه‌گذاران برخوردار باشد.