آیا تتر ایمن است؟

داشتن یک زایمان خوب تا حد زیادی به پزشک شما و تجربه و تبحر ایشان در انجام زایمان موفق بستگی دارد. بر همین اساس ما به شما خانم دکتر جوانمرد خوشدل (متخصص زنان و زایمان) را پیشنهاد می کنیم. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت وقت ویزیت با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.

بیماری پسوریازیس یا صدف psoriasis (بخش دوم)

اگر چه علت پسوریازیس هنوز نامشخص است، اما دانشمندان معتقدند که این بیماری یک بیماری خود ایمنی است.

در پسوریازیس ، این فعالیت خود ایمنی منجر به تکثیر بیش از حد سلول های پوست می شود. به طور معمول، سلولهای پوست حدود 1 ماه طول می کشد تا خود را جایگزین کنند. با این حال، در افراد مبتلا به پسوریازیس، انجام این کار 3-4 روز طول می کشد.

محرک ها در هر فرد مبتلا به پسوریازیس متفاوت خواهد بود، اما برخی از محرک های رایج عبارتند از:
- استرس و اضطراب
- آسیب های پوستی
- عفونت ها
- تغییرات هورمونی

بیماری پسوریازیس یا صدف psoriasis (بخش اول)

داروهایی که می توانند باعث زیاد شدن پسوریازیس شوند عبارتند از:
- لیتیوم
- ضد مالاریا
- کینیدین
- ایندومتاسین

نکته مهم این است که پسوریازیس مسری نیست. دانستن و به خاطر سپردن این امر می تواند به افراد مبتلا به این شرایط کمک کند تا معاشرت خود را حذف نکنند.

عوامل خطر پسوریازیس

عوامل خارجی و داخلی می توانند خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهند.

برخی از عوامل خطر ابتلا به پسوریازیس عبارتند از:
- بیماری قلب و عروقی
- سندرم متابولیک
- ضربه به پوست
- فشار خون
- دیابت
- عفونت
- چاقی

ژنتیک می تواند نقش مهمی در شکل گیری پسوریازیس داشته باشد. در نتیجه، سابقه خانوادگی فرد ممکن است بر خطر ابتلا به پسوریازیس تأثیر بگذارد.
در میان جوانان، پسوریازیس ممکن است پس از عفونت ایجاد شود. برخی از عفونت های شایع تنفسی شامل گلودرد استرپتوکوکی، برونشیت و التهاب لوزه ها می باشد.

پسوریازیس در بین مردان و زنان به یک اندازه شایع است. این بیماری می تواند در هر سنی شروع شود، اما بیشتر در افراد 15 تا 25 سال شایع است. میانگین زمان شروع 28 سالگی است. گفته می شود، حدود یک سوم افراد مبتلا به پسوریازیس در دوران کودکی به آن مبتلا می شوند.

آیا پسوریازیس مسری است؟

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که در بدن ایجاد می شود. برخی عوامل محرک می توانند باعث ظاهر شدن پسوریازیس در وهله اول شوند یا سیستم های موجود را بدتر کنند.
با این حال ، پسوریازیس مسری نیست. فرد نمی تواند پسوریازیس را به فرد دیگر انتقال دهد.

تشخیص پسوریازیس

در حال حاضر هیچ آزمایش خونی که بتواند پسوریازیس را تأیید کند وجود ندارد، بنابراین پزشک با ارزیابی ضایعات پوستی فرد، وضعیت را تشخیص می دهد. بسته به شدت بیماری و نوع پسوریازیس فرد ممکن است ظاهر علائم متفاوت باشد.
لذا متخصص پوستی ماهر، همچون خانم دکتر کوثر هدایت برای تشخیص و درمان بیماری بسیار مهم است
ممکن است در برخی از بیماران برای تشخیص قطعی نیاز به بررسی نمونه برداری یا بیوپسی باشد.

درمان پسوریازیس

اگر پزشک تایید کند که فرد مبتلا به پسوریازیس است، درمان بستگی به نوع و شدت بیماری دارد. گزینه های اصلی شامل داروهای مالیدنی، خوراکی و تزریقی و فتوتراپی یا نوردرمانی است.
افراد مبتلا به پسوریازیس باید از نرم کننده ها برای مرطوب نگه داشتن پوست در هنگام استفاده از سایر درمان ها استفاده کنند. این احتیاط می تواند به کاهش خارش و سوزش کمک کند و همچنین ممکن است تعداد ضایعات یا پلاک های ایجاد شده را کاهش دهد.

داروهای درمان پسوریازیس

بسیاری از داروهای موضعی، خوراکی و تزریقی برای افراد مبتلا به پسوریازیس در دسترس است

درمانهای موضعی پسوریازیس

مردم درمانهای موضعی را مستقیماً روی پوست اعمال می کنند. این گزینه معمولاً اولین منبع درمان معتبر برای علائم خفیف تا متوسط است و هدف آن کاهش رشد سلول های پوست، کاهش التهاب و تسکین خارش یا ناراحتی است.
این درمان ها بدون نسخه یا با نسخه پزشک در دسترس هستند ولی توصیه می شود اول با یک پزشک زیبایی همچون خانم دکتر کوثر هدایت مشورت شود.

تار از مشتقات ذغال سنگ: این ترکیب می تواند به تسکین پسوریازیس پلاکی، خارش و ضایعات در پوست سر، کف دست و پا کمک کند. بیماران می توانند از تار ذغال سنگ به تنهایی یا در کنار درمان دیگر استفاده کنند. در شامپوها و کرم های،ترکیبی از این دارو استفاده می شود ولی استفاده بدون نظارت پزشک و طولانی مدت آن بدلیل احتمال ریسک سرطان زایی توصیه نمیشود.

سالیسیلیک اسید: این دارو می تواند به کاهش تورم و از بین بردن فلس ها کمک کند، اغلب در افراد مبتلا به پسوریازیس پوست سر و یا پلاکهای ضخیم پسوریازیساز این داروها استفاده میشود.

عوامل ضد خارش: اینها شامل محصولات حاوی کالامین، رکوبیزول، کورتون، کافور یا منتول هستند.

اگر چه این دارو ها در دسترس است ولی خانم دکتر کوثر هدایت توصیه می کنند، بدون مشورت با پزشک مصرف نشود.

کرم های کورتیکواستروئیدی: این ترکیبات التهاب را کاهش داده و خارش را تسکین می دهد و بویژه در فاز حاد بیماری جزو درمانهای اصلی هستند:
پزشکان اغلب کورتیکواستروئیدها را برای کمک به درمان علائم پسوریازیس توصیه می کنند. استروئیدهای مختلفی به صورت ژل، فوم، کرم، اسپری و پماد موجود است.

ویتامین دی مصنوعی: مردم اغلب از این دارو در کنار کورتیکواستروئید استفاده می کنند. این دارو می تواند به صاف شدن پلاک ها، رشد سلول های پوست و از بین بردن فلس کمک کند.

کرم پیمکرولیموس و پماد تاکرولیموس: اینها از درمان های غیر استروییدی اگزما و پسوریازیس هستند که ممکن است پزشک برای کاهش علائم پسوریازیس معکوس و پلاکی تجویز کند. مردم اغلب آنها را با یک دوره استروئید ترکیب می کنند.

رتینوئیدها: این آیا تتر ایمن است؟ ویتامین آ مصنوعی است که می تواند به کند شدن رشد سلول های پوست ، کاهش تغییر رنگ و تسکین خارش کمک کند. مردم معمولاً تازاروتن ، رتینوئید موضعی را با درمان کورتیکواستروئید ترکیب می کنند.

درمان های سیستمیک

درمان های سیستمیک در کل سیستم بدن کار می کند. پزشکان آنها را برای افرادی که دارای پسوریازیس متوسط تا شدید و آرتریت پسوریاتیک هستند تجویز می کنند. آنها به کاهش پیشرفت بیماری کمک می کنند.
بخشهای بعدی برخی از درمانهای سیستمیک را با جزئیات بیشتری بررسی می کند:

مواد بیولوژیکی

اینها داروهای مبتنی بر پروتئین هستند که از سلولهای زنده گرفته می شوند. داروهای بیولوژیک سلول های (تی) و پروتئین های ایمنی را که باعث پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک می شوند هدف قرار می دهد.برخی از آنها مانند سینورا یا ادالیموماب و اینفلکسیماب در واقع تحولی در درمانهای پسوریازیس ایجاد کردند. مصرف این داروها تزریقی است و بدلیل عوارض بالقوه حتما باید نحت نظارت پزشکان متخصص باشد.

متوترکسات

پزشکان متوترکسات را برای پسوریازیس بسیار شدید تجویز می کنند که عملکرد روزانه را محدود می کند و به هیچ درمان دیگری پاسخ نمی دهد. متوترکسات برای آرتریت پسوریاتیک و درگیری مفصلی و همچنین پسوریازیس اریترودرمیک، کف دست و پلک و ناخن موثر است.

سیکلوسپورین

پزشکان معمولاً سیکلوسپورین را برای جلوگیری از رد اعضای بدن پس از پیوند تجویز می کنند. با این حال، این دارو همچنین می تواند به افرادی که انواع بیماریهای پسوریازیس را نشان می دهند، کمک کند مانند پسوریازیس پلاکی، اریترودرمیک، پوسچولار و درگیری کف دست و پا.

رتینوئیدهای خوراکی

افراد مبتلا به پسوریازیس شدید می توانند از دارویی به نام استرتین استفاده کنند که بر خلاف اثرات این بیماری در بدن کار می کند.
فعالیت ایمنی را کاهش نمی دهد و برای افراد مبتلا به ایدز (اچ ای وی) که پسوریازیس شدید نیز دارند ایمن تر است.

درمان فتوتراپی در پسوریازیس

فتوتراپی شامل قرار گرفتن منظم پوست در معرض نورها و لیزرهای خاص زیر نظر پزشک است. نور می تواند رشد سلول ها را کند کرده، فعالیت ایمنی را سرکوب کرده و تحریک را کاهش دهد.
اگر درمان اولیه آنها موفقیت آمیز باشد، افراد می توانند فتوتراپی را در خانه با استفاده از لایت باکس یا دستگاه دستی انجام دهند. همچنین ممکن است برخی افراد قبل از قرار گرفتن در معرض اشعه UV
از قرص پسورالن استفاده کنند تا پوست آنها نسبت به نور حساس تر شود (به اصطلاح نوردرمانی پووا puva).

هر کسی که شرایطی را برای حساسیت به نور حس می کند، مانند لوپوس یا موارد قبلی سرطان پوست، نباید از فتوتراپی استفاده کند.

درمانهای خانگی پسوریازیس

جلوگیری از زیاد شدن پسوریازیس امکان پذیر نیست. با این حال، ممکن است فرد بتواند با کاهش عوامل خطر خارجی، خطر ابتلا به شعله ور شدن را کاهش دهد. این استراتژی ها می توانند در کنار برنامه های درمانی سنتی عمل کنند.
برخی از استراتژی ها عبارتند از:
- کاهش استرس با یوگا، ورزش و مدیتیشن
- خوردن رژیم متعادل
- تشخیص و اجتناب از عوامل محرک غذا مانند برخی ادویه های تند
- اجتناب از سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل بیش از حد بویژه در کاهش، درگیری پسوریازیس پوسچولر کف دست و پا موثر است.

همچنین ممکن است فرد بتواند از داروهای موضعی خانگی برای کاهش علائم مانند خارش استفاده کند. آنها ممکن است این کار را با مرطوب نگه داشتن پوست و اجتناب از دوش های داغ و طولانی مدت انجام دهند.
اگر چه پسوریازیس گاهی اوقات می تواند منزوی و ناراحت کننده باشد، اما مردم گزینه های زیادی برای مدیریت علائم و درمان فعالیت ایمنی بیماری دارند.

رژیم پسوریازیس

هیچ رژیم غذایی خاصی که بتواند پسوریازیس را درمان کند وجود ندارد. با این حال، بر اساس نظریه بنیاد ملی پسوریازیس، رژیم غذایی سالم ممکن است به فرد مبتلا به پسوریازیس کمک کند علائم خود را مدیریت کرده و خطر ابتلا به برخی عوارض را کاهش دهد.
التهاب یکی از علائم اصلی پسوریازیس است. انتخاب های غذایی خاص می تواند به کاهش یا حتی جلوگیری از التهاب در بدن کمک کند. حفظ رژیم غذایی سالم همچنین ممکن است خطر ابتلا به عوارضی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری های قلبی را کاهش دهد.
بنیاد ملی پسوریازیس توصیه می کند که افراد مبتلا به این بیماری از رژیم غذایی متنوع و سالم استفاده کنند که شامل موارد زیر است:

- محدود کردن مصرف الکل
- اولویت بندی منابع پروتئین بدون چربی، مانند: سینه مرغ
- خوردن ماهی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3
- کاهش مصرف گلوتن، در صورت حساسیت به گلوتن
- اجتناب از غذاهایی مانند کربوهیدراتهای ساده و چربیهای اشباع شده

خلاصه

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که باعث می شود بدن سلول های پوست را با سرعت بیشتری تولید کند. سپس این سلول ها روی پوست جمع شده و پلاکهای قرمز خارشدار همراه با پوسته ریزی ایجاد می کنند.
انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد، از لکه های کوچک و خارش دار در سر یا بدن تا بصورت شدید که می توانند قسمت های وسیعی از بدن را بپوشانند.

علت اصلی پسوریازیس مشخص نیست. با این حال، بسیاری از محرک های محیطی - از جمله استرس و تغییرات هورمونی - می توانند باعث ایجاد علائم بیماری شوند.
اگرچه هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما پیشرفت های اخیر در درمان پسوریازیس به این معنی است که افراد می توانند شدت آنها را کاهش دهند.

درمان موارد خفیف پسوریازیس شامل پماد موضعی و تنظیم شیوه زندگی است. با این حال، در موارد شدید، روماتولوژیست ها و متخصصین پوست ممکن است درمانهای پیشرفته تری مانند کورتیکواستروئیدها، رتینوئیدها، بیولوژیک یا فتوتراپی را تجویز کنند. مصرف این داروها بدلیل احتمال عوارض بالقوه حتما تحت نظارت پزشک و با بررسی های ازمایشگاهی منظم باشد.

لطفا در صورت مشاهده علائم برای سلامتی و بهبود خودتان با کلینیک زیبایی خانم دکتر کوثر هدایت تماس بگیرید.

آیا واقعاً خودروهای بزرگ ایمن تر هستند؟

همین سؤال در مورد خودروهای شاسی بلند و وانت ها مطرح است. شاید سایز خودرو مهم باشد، اما رفتار رانندگی، رعایت تعمیر و نگهداری و حفظ سرعت مطمئنه مهمترند.

به گزارش خودروتک به نقل از سایپانیوز، تردیدی نیست که خودروهای جدیدتر،‌ ایمن ترند. نگاهی به آمار مرگ و میر سالانه 2019 [آخرین آمار تاکنون] yearly fatality statistics from 2019 از مؤسسه بیمه برای ایمنی بزرگراه موسوم به IIHS [مخفف Insurance Institute of Highway Safety] نشان می دهد که احتمال مردن در تصادف نسبت به سال 1980 نصف شده است. به بیان دقیق تر در سال 1980 به ازای 100 هزار نفر 22.5 مرگ به ثبت می رسید در حال که در سال 2019 به ازای 100 هزار نفر 11.5 نفر به ثبت رسیده است.

کاهش چشمگیر در میزان مرگ و میر انسان ها در اثر تصادف به عوامل مختلفی بستگی دارد و در سه دهه گذشته، با بهبود زیرساخت ها، سیاست گذاری ها و رفتارهای رانندگان میزان مرگ و میر در اثر تصادف کاهش چشمگیری پیدا کرده است. رسانه ها معمولاً ایمن ترین خودروها the safest cars یا ایمن ترین شاسی بلندهای safest SUVs بازار را معرفی می کنند اما آیا می توان دسته بندی ها یا سگمنت های مختلف بازار را از لحاظ مرگ و میر با هم مقایسه کرد؟ مخصوصاً که انرژی جنبشی رابطه مستقیمی با وزن خودرو دارد.

به قدری عوامل مختلف در آمار مرگ و میر در اثر تصادف دخالت دارند که نمی شود ارزیابی این تصادف ها را به یک عامل نسبت داد. از جمله این عوامل می توان به این موارد اشاره کرد: سرعت، سن راننده، جنسیت، نوع جاده یا خیابانی که مردم در آن میرانند، سن خودرو، فناوری های به کار رفته در خودرو، تأثیر مواد مصرف شده [الکل، مواد مخدر] و هزاران عامل دیگر.

اما این ادعا هم نمی تواند درست باشد که ایمنی یک خودروی جمع و جور در سگمنت A با ایمنی وانت ها یا شاسی بلندهای تمام قد برابری می کند.

بنابراین این سؤال همچنان باقی است که آیا هر چه خودرو بزرگتر باشد، ایمنی بهتری ارائه می کند؟ یا این نظریه اصلاً با آمار و ارقام جور در می آید؟

در ماه مه سال 2020 مؤسسه بیمه برای ایمنی بزرگراه آ»اری را منتشر کرد که نشان می داد مرگ راننده در خودروهای کوچک بالاتر است. البته در این گزارش داده های خودروها به دسته بندی های جداگانه ای تقسیم شده بود از جمله مینی ون، شاسی بلند، وانت پیکاپ و هر دسته بندی بر اساس سایز طبقه بندی شده بود.

در دسته بندی خودروهای سدان چهار در و هاچبک ها آمار به این شکل بود که به ازای هر 10 میلیارد مایل پیموده شده، بزرگترین خودروهای این دسته 36 مرگ و میر و کوچکترین خودروهای این دسته 78 مرگ و میر به ثبت رسانده اند یعنی مرگ و میر در خودروهای کوچکتر این دسته دو برابر خودروهای بزرگتر این دسته بوده است.

در دسته بندی خودروهای شاسی بلند هم سایز آنها ماننده دسته بندی سدان ها مهم بوده به طوری که مرگ و میر در شاسی بلندهای جمع و جور چهار برابر شاسی بلندهای تمام قد بوده است. یعنی هر چه سایز خودرو بزرگتر باشد، مرگ و میر در آ« کمتر است.

تقریباً در تمام سگمنت ها وقتی با خودشان مقایسه می شوند، این یافته که خودروهای کوچکتر مرگ و میر بیشتری دارند، در آمار مشخص شده است (البته به جز وانت هایی که نیروی قوای محرکه به محور عقب اعمال می شود و خودروهای دو-دَر )

در بررسی سال های 2014 تا 2017 معلوم شده است که 20 خودرو به ازای هر میلیون دستگاه پلاک شده فقط 9 مرگ و میر راننده به ثبت رسانده اند. از این 20 خودرو فقط 4 تای آن در دسته بندی خودروهای کوچک یا جمع و جور دسته بندی می شوند (که عبارتند از: لندرور اوک، فولکس گلف،‌ نیسان لیف و میتسوبیشی آوت لندر) در حالی که 16 خودروی دیگر در دسته بندی متوسط یا تمام قد قرار می گرفتند.

از 20 مدل که بالاترین میزان مرگ و میر را نشان داده اند،‌ 15 مدل تحت عنوان مینی یا کوچک دسته بندی شده اند. بله آمارها یک ترند کاملاً واضح را نشان می دهند که راننده ها در خودروهای بزرگتر کمتر جان خود را از دست می دهند.

حالا این سؤال پیش می آید که آیا شاسی بلندها و پیکاپ ها از سایر خودروهای سواری ایمن تر هستند یا نه؟ داده ها و آمار نشان می دهند که به ازای 10 میلیارد مایل پیموده شده مرگ و میر در خودروهای سواری به طور متوسط 36 بوده در حالی که در شاسی بلند 19 و در پیکاپ 18 مورد بوده است.

بالاترین میزان مرگ و میر ثبت شده در خودروهای سگمنت کوچک یا مینی های چهار در ثبت شده است که به ازای 10 میلیارد مایل 78 مورد مرگ و میر بوده است. در همین اثنا، بدترین ها در سگمنت شاسی بلند (لاکچری های کوچک تک دیفرانسیل) با 40 مرگ و میر به ازای 10 میلیارد مایل و خطرناک ترین پیکاپ ها (تمام قدهای دو دیفرانسیل) هستند که 23 مرگ و میر به ثبت رسانده اند.

پایین ترین میزان مرگ و میر در بین سگمنت های مختلف خودرو «مینی ون» هستند، که در حقیقت خودروی خانواده هم به حساب می آیند. به ازای 10 میلیارد مایل پیموده شده فقط 15 راننده مینی ون جان خود را از دست داده اند. فیزیک دان ها آن را به وزن این خودروها نسبت می دهند اما واقعیت این است که معمولاً راننده مینی ون ها همیشه این را در نظر دارند که در صندلی عقب، کودکان نشسته اند.

جدای از آمارهایی که منتشر می شود و سوای آن که هر چقدر اندازه خودرو بزرگتر باشد، خودرو ایمن تر است در این نکته شکی نیست که موارد مهمتری وجود دارند و آن نگهداری صحیح خودرو از لحاظ فنی، رفتار خوب رانندگی،‌ عدم مصرف مواد، رعایت سرعت بهینه، رانندگی با هشیاری بالا عوامل مهمتری نسبت به سایز خودرو هستند.

سزارین: فواید، عوارض و مراقبتهای بعد از عمل

امروزه سزارین به یکی از روش های پر استفاده در زایمان تبدیل شده است. به طوری که حدود یک چهارم زایمان های کشور از طریق سزارین انجام می شوند. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن را دارید، دانستن اینکه در طول عمل سزارین و بعد از آن چه چیزی در انتظار شماست می تواند به شما در آماده سازی کمک کند. در این مقاله سعی شده است اطلاعات کاملی از اقدامات قبل و بعد و حتی در حین عمل به شما ارائه شود. برای دسترسی به قسمت های مختلف مقاله می توانید از فهرست زیر استفاده کنید.

• 1 سزارین چیست؟
• 2 فواید سزارین
• 3 چه زمانی باید سزارین کرد
• 4 معایب سزارین
• 5 خطرات سزارین
• 6 آماده شدن برای سزارین
• 7 قبل از سزارین چه اقداماتی باید انجام دهید
• 8 در طول عمل سزارین چه اتفاقاتی می افتد؟
• 9 بعد از عمل سزارین چه اقداماتی انجام می شود؟
• 10 مراقبت های بعد از سزارین
• 11 بعد از سزارین چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید
• 12 صحبت نهایی در مورد سزارین

سزارین چیست؟

زایمان سزارین یک روش جراحی است که در به دنیا آوردن نوزاد، از طریق برش در شکم و رحم استفاده می شود. در این روش کودک از طریق شکم مادر خارج می شود. عمل سزارین یا از پیش برنامه ریزی می شود یا این که در شرایط اضطراری انجام می شود. این جراحی برای مادر و نوزاد نسبتاً بی خطر است. با این حال، این عمل جراحی خطراتی را به همراه دارد. اگر خانمی قبل از بارداری بیماری فیبروم رحمی داشت و با جراحی میومکتومی شکمی درمان شد پزشک به او توصیه می کند در زمان وضع حمل نوزاد خود را به روش سزارین به دنیا آورد.

فواید سزارین

همان طور که در مقدمه مقاله اشاره شد آمارها حاکی از محبوبیت عمل سزارین در بین خانم آیا تتر ایمن است؟ ها می باشد. اما این محبوبیت به چه دلیل است؟ یکی از برتری های بزرگ سزارین نسبت به زایمان واژینال بدون درد بودن آن است. سزارین، زایمان را برای خانم هایی که ترس شدید از درد زایمان دارند را راحت کرده است. همچنین سزارین می تواند سریع و راحت انجام شود. به طوری که اگر برای سزارین برنامه ریزی نکرده اید، در شرایط اضطراری می تواند به سرعت انجام شود.

چه زمانی باید سزارین کرد

گاهی اوقات سزارین از زایمان طبیعی ایمن تر است و ترجیح داده می شود. در صورتی که هر یک از شرایط زیر را دارید ممکن است متخصص زنان، سزارین را توصیه کند:

زایمان در حال پیشرفت نباشد

عدم پیشرفت زایمان یکی از متداول ترین دلایل انجام سزارین است. در صورتی که رحم علیرغم انقباضات شدید در طی چند ساعت به اندازه کافی باز نباشد، ممکن است زایمان متوقف شود.

کودک در وضعیت غیرطبیعی قرار داشته باشد

وضعیت بریچ جنین بطوری که ابتدا پاها یا باسن کودک وارد کانال زایمان شود و یا کودک از سمت شانه قرار گرفته باشد، سزارین امن ترین راه برای به دنیا آوردن کودک می باشد.

نوزاد یا نوزادان دارای وزن زیادی باشند

در صورت حمل دو قلو، سه قلو یا تعداد بیشتر و غیر طبیعی بودن وزن کودک، ممکن است به سزارین نیاز داشته باشید.

غیر طبیعی بودن وضعیت بند ناف

اگر بند ناف مادر در حالت نامناسبی باشد یا دور نوزاد حلقه شده باشد عمل سزارین ایمن تر است.

وضعیت سلامتی نامناسب مادر

در صورت بروز مشکل جدی در سلامتی مانند مشکل قلب یا مغز، ممکن است سزارین توصیه شود. اگر در زمان زایمان به عفونت زگیل تناسلی فعال مبتلا باشید نیز سزارین توصیه می شود. شما می توانید در دوران بارداری هم با مراجعه به پزشک خود از سلامتی دستگاه تناسلی خود باخبر شوید. پزشک با بررسی این ناحیه، زگیل تناسلی را تشخیص و درمان لازم را انجام میدهد .

انسداد مکانیکی

در صورت داشتن یک فیبروئید بزرگ در کانال رحم، یک شکستگی یا در رفتگی شدید لگن یا بزرگ بودن غیر معمول سر نوزاد، به سزارین نیاز دارید.

غیر عادی بودن شرایط کودک

اگر متخصص متوجه تغییر در ضربان قلب کودک شود، سزارین بهترین گزینه برای زایمان می باشد.

داشتن سزارین قبلی

اگر زایمان قبلی شما سزارین بوده است پزشکان توصیه می کنند زایمان بعدی هم سزارین باشد.

اگر شما هم نیاز به انجام سزارین دارید ما به شما خانم دکتر جوانمرد را پیشنهاد می کنیم. دکتر جوانمرد با داشتن سالها سابقه در زمینه زنان و انجام زایمانهای متعدد سزارین و طبیعی شما را در داشتن یه زایمان ایمن و موفق کمک خواهند کرد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.

معایب سزارین

برخی از خانم ها برای جلوگیری از درد زایمان طبیعی یا عوارض احتمالی آن از پزشک تقاضا می کنند که با عمل سزارین، زایمان را انجام دهند. اگر قصد داشتن چندین فرزند را دارید سزارین توصیه نمی شود. زیرا سزارین خطرات زایمان های بعدی را بیشتر می کند. زنانی که چند بار سزارین می کنند در معرض مشکلاتی مانند خونریزی شدید قرار دارند که ممکن است نیاز به جراحی درآوردن رحم (هیسترکتومی) داشته باشند. همچنین زمان بهبودی از سزارین نسبت به زایمان واژینال بیشتر طول می کشد. توصیه می شود به توصیه های پزشک خود عمل کرده و اجازه دهید او برای شما تصمیم گیری کند.

خطرات سزارین

مانند سایر انواع جراحی های بزرگ، سزارین زایمان سزارین انتخابی نیز دارای خطراتی است. این خطرات به دو دسته تقسیم می شوند: خطرات مربوط به کودک و خطرات مربوط به مادر.

خطرات مربوط به کودک

• مشکلات تنفسی: احتمال ابتلا به مشکلات تنفسی در نوزادانی که توسط عمل سزارین متولد شده اند زیادتر است. این نوزادان در چند روز اول پس از تولد دچار تنفس غیر طبیعی و سریع می شوند.
• آسیب جراحی: در کودکان متولد شده با سزارین ممکن است شکستگی های بسیار کوچکی اتفاق بیافتد. البته این مورد بسیار نادر است و موارد خیلی کمی اتفاق افتاده است.

خطرات مربوط به مادر

• عفونت بعد از انجام سزارین: ممکن است مادر در معرض خطر ابتلا به عفونت رحم (آندومتریوز) قرار بگیرید.
• خونریزی پس از زایمان: سزارین ممکن است باعث خونریزی شدید حین و بعد از زایمان شود.

• واکنش به بیهوشی: چون سزارین نیاز به بی هوشی دارد امکان واکنش های جانبی به هر نوع بیهوشی وجود دارد.
• لخته شدن خون: سزارین ممکن است خطر ابتلا به لخته شدن خون در داخل رگ ها، به ویژه در پاها یا لگن را افزایش دهد. اگر یک لخته خون به ریه های شما برود و جریان خون را مسدود کند می تواند زندگی مادر را تهدید کند.
• عفونت بخیه: پارگی شکم توسط تیغ جراحی و بخیه ممکن است باعث عفونت شود.
• آسیب جراحی: صدمات جراحی به مثانه یا روده می تواند در حین سزارین رخ دهد.

آماده شدن برای سزارین

یکی از اقداماتی که پزشکان قبل از زایمان سزارین انتخابی انجام می دهند بررسی بی هوشی حین عمل است. معمولا پزشکان مادر را از عوارض احتمالی بی هوشی آگاه کرده و تلاش می کنند تا عوارض بی هوشی را به صفر برسانند. همچنین پزشکان از خانم ها می خواهند آزمایش خون بدهند. این آزمایشات اطلاعاتی در مورد گروه خونی مادر و میزان هموگلوبین خون ارائه می دهد. در صورتی که نیاز به انتقال خون باشد این اطلاعات مفید خواهند بود.
در مراحل آماده سازی قبل از عمل هر سوال یا ابهامی در مورد سزارین دارید از پزشک خود بپرسید. نگرانی های خودتان را با پزشک در میان بگذارید و اگر شرایط خاصی دارید او را آگاه کنید.

قبل از سزارین چه اقداماتی باید انجام دهید

در خانه

پزشک ممکن است از شما بخواهد که شب قبل از سزارین خود را با صابون ضد عفونی کننده کرده و حمام کنید. موهای ناحیه تناسلی خود را در 24 ساعت قبل از سزارین اصلاح نکنید. شیو کردن می تواند خطر عفونت در محل جراحی را افزایش دهد. اگر موهای ناحیه تناسلی شما نیاز به برداشتن داشته باشد، درست قبل از عمل توسط کادر جراحی تراشیده می شوند.

در بیمارستان

قبل از انجام عمل شکم باید تمیز و پاک شود. به احتمال زیاد یک لوله برای جمع آوری ادرار در مثانه شما قرار می گیرد. همچنین سرم هایی برای تأمین مایعات و دارو به دست یا بازوی شما زده می شود. شما می توانید زایمان خود را زیر نظر دکتر جوانمرد انجام دهید.

بیهوشی

بیشتر بخش های سزارین تحت بی حسی موضعی انجام می شود، که فقط قسمت پایین بدن شما را به خود اختصاص می دهد. این به شما امکان می دهد در طول عمل بیدار بوده و شاهد تولد نوزاد خود باشید. در مواقع اضطراری، گاهی اوقات بیهوشی عمومی لازم است. با بیهوشی عمومی، شما قادر به دیدن، احساس یا شنیدن چیزی در هنگام تولد نخواهید بود.

داشتن یک زایمان خوب تا حد زیادی به پزشک شما و تجربه و تبحر ایشان در انجام زایمان موفق بستگی دارد. بر همین اساس ما به شما خانم دکتر جوانمرد خوشدل (متخصص زنان و زایمان) را پیشنهاد می کنیم. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت وقت ویزیت با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.

در طول عمل سزارین چه اتفاقاتی می افتد؟

پزشک برای زایمان کودک از برش شکمی و برش رحم استفاده خواهد کرد.

برش شکم

پزشک برش را از طریق دیواره شکم انجام می دهد. معمولا این کار به صورت افقی بین ناف و اندام تناسلی انجام می شود. از طرف دیگر، پزشک ممکن است برش عمودی از زیر ناف تا دقیقاً بالای استخوان بالای واژن ایجاد کند. سپس پزشک شما از درون بافت چربی و بافت همبند برش هایی را به صورت لایه به لایه ایجاد می کند و عضلات شکم را برای دسترسی به حفره شکمی جدا می کند.

برش رحم

بعد از برش شکم، برش رحم انجام می شود. این برش معمولا به صورت افقی در قسمت تحتانی رحم با عرض کم ایجاد می شود. بسته به موقعیت کودک در رحم و اینکه آیا عوارضی وجود دارد یا نه ممکن است از انواع دیگر برش رحم استفاده شود.

تحویل نوزاد

نوزاد از طریق برش ها به دنیا آورده می شود. پزشک دهان و بینی کودک را از مایعات پاک می کند، سپس بند ناف را برش می دهد و برش ها با بخیه ها بسته می شوند. اگر بی حسی موضعی دارید، می توانید صدای کودک را بلافاصله پس از زایمان بشنوید و او را ببینید.

بعد از عمل سزارین چه اقداماتی انجام می شود؟

بعد از انجام سزارین، احتمالا چند روز در بیمارستان خواهید ماند. در این دوره پزشک به شما مسکن می دهد تا درد زایمان کاهش یابد. هنگامی که اثرات بیهوشی از بین رفت، باید مایعات فراوان بنوشید و پیاده روی کنید. این به جلوگیری از یبوست و بیماری های دیگر کمک می کند. همچنین تیم مراقبتی بیمارستان بخیه را از نظر علائم عفونت کنترل می کنند.
شیر دهی را به محض این که احساس کردید قادر به انجام آن هستید، می توانید شروع کنید. از پرستار خود یا یک مشاور شیردهی بخواهید که به شما یاد دهد چگونه موقعیت خود را حفظ کنید و از کودک خود حمایت کنید تا راحت باشید.

مراقبت های بعد از سزارین

در طی فرآیند بهبود سزارین، ناراحتی و خستگی رایج است پس نگران نباشید. برای تسریع بهبودی:

• سخت نگیرید: تا آن جا که می توانید استراحت کنید و برای چند هفته اول، از بلند کردن هر چیزی سنگین تر از کودک خودداری کنید. همچنین از بلند شدن از وضعیت چمباتمه زدن خودداری کنید.
• به دنبال تسکین درد باشید: برای تسکین درد بخیه، پزشک شما ممکن است پد های حرارتی، ایبوپروفن، استامینوفن یا دارو های دیگری را برای تسکین درد توصیه کند. بیشتر داروهای تسکین دهنده درد برای زنانی که شیرده هستند بی خطرند.
• از رابطه جنسی خودداری کنید: برای جلوگیری از ابتلا به عفونت، تا شش هفته بعد از سزارین از رابطه جنسی خودداری کنید. (بیشتر بخوانید: چه مدت پس از زایمان می توانم رابطه جنسی داشته باشم؟ )

بعد از سزارین چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید

بخیه روی شکمتان را بررسی کنید. به علائم و نشانه هایی که تجربه می کنید توجه کنید. اگر علائم زیر را دارید به پزشک مراجعه کنید:

• قرمزی و تورم بخیه
• عفونت و چرک کردن بخیه
• تب داشتن
• خون ریزی شدید
• شدیدتر شدن درد
• از دست دادن اشتها
• خستگی زیاد
• افسردگی دائمی و تغییر در خلق و خو

صحبت نهایی در مورد سزارین

انتخاب پزشک خوب برای زایمان یکی از مسائل مهم در دوران بارداری است. یک متخصص با تجربه می تواند در مورد این که سزارین انجام دهید یا نه، به شما مشاوره های مفیدی بدهد. خانم دکتر منیژه جوانمرد خوشدل متخصص زنان و زایمان با تجربه فراوان در زمینه سزارین بهترین مشاور و متخصص برای شما خواهند بود.

اگر قصد دارید عمل سزارین انجام دهید یا نمی دانید که بهترین روش برای زایمان شما چیست می توانید به دکتر چوانمرد مراجعه نمایید. برای گرفتن نوبت و وقت مشاوره می توانید با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.

انواع زگیل تناسلی در زنان و مردان، علائم و تشخیص

زگیل تناسلی یا زگیل مقاربتی (genital warts) یکی از شایع ترین بیماری های پوستی و عفونی است که در گروه بیماری‌های آمیزشی (STD) قرار می‌گیرد. این بیماری در اثر تماس مستقیم پوست با پوست فرد آلوده و از طریق برقراری روابط جنسی بین افراد منتقل می‌شود.

از آنجایی که این بیماری به شدت سرایتی است، معمولا با اولین تماس جنسی سریعاً به بدن فرد منتقل می‌گردد و به دنبال آن زائده‌هایی در اطراف ناحیه ی تناسلی و مقعد به وجود می‌آید. آمار ابتلا به زگیل تناسلی روز به روز در حال افزایش است و مبتلایان به دنبال راه های درمان سریع این عارضه هستند.

در ادامه با ما همراه باشید تا به بررسی کامل این بیماری، علائم زگیل در زنان و مردان، دلایل و راه های تشخیص و درمان زگیل تناسلی بپردازیم:

بیماری زگیل تناسلی چیست؟

عکس زگیل تناسلی

بیماری زگیل تناسلی یک بیماری عفونی است که عامل اصلی به وجود آورنده ی آن نوعی ویروس DNA دار با نام HPV یا پاپیلومای انسانی می‌باشد. این ویروس از طریق تماس مستقیم پوست افراد و عمدتا در اثر ارتباطات جنسی منتقل می شود. با مراجعه به صفحه HPV ویکیپدیا می‌توانید اطلاعاتی دقیق درباره این بیماری بدست بیاورید.

با تغییر الگوها و عادات جنسی افراد در جوامع امروزی متاسفانه سن شیوع این بیماری بسیار کاهش یافته و به مرز 12 سال رسیده است. میزان شیوع این بیماری در مردان و زنان به یک اندازه است و در فاصله ی سالهای 12 تا 35 زندگی که افراد معمولا از نظر جنسی فعال هستند احتمال ابتلا به این بیماری بسیار افزایش می‌یابد. بهترین راه پیشگیری از این بیماری، واکسن گارداسیل یا واکسن زگیل تناسلی است که علاوه بر ویروس HPV، از ابتلا به سرطان رحم جلوگیری می‌کند.

حتی امکان ابتلای کودکان به این بیماری وجود دارد. در کودکانی که به زگیل تناسلی دچار می شوند، به خصوص در کودکان زیر 2 سال باید دو عامل زیر را در نظر گرفت:

• تماس مستقیم دست آلوده با پوست کودک
• تجاوز جنسی به کودک

تصویر زگیل تناسلی در کودکان

ویروس HPV در سه ناحیه بدن که در برقراری روابط جنسی بیشتر درگیر هستند میتواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود.

• زگیل ناحیه تناسلی که از طریق ارتباط جنسی واژینال منتقل می‌شود.

تصویر زگیل تناسلی واژینال

• ناحیه‌ مقعد که بر اثر ارتباط جنسی دچار زگیل مقعدی می‌شود.

تصویر زگیل مقعدی

• زگیل تناسلی در دهان، زبان، لب‌ها و گلو که ناشی از ارتباط جنسی دهانی است.

در ادامه این مقاله بیشتر با این بیماری و علائم و روش‌های درمان آن آشنا خواهید شد.

علائم، نشانه‌ها و نحوه تشخیص زگیل تناسلی

بیماری زگیل تناسلی با علائم و نشانه‌های واضح و مشخصی همراه است که بسیاری از آنها به سادگی توسط خود فرد قابل تشخیص هستند. البته در برخی موارد این زائده‌ها درون نواحی داخلی دستگاه تناسلی (درون واژن یا دهانه ی رحم) به وجود می‌آیند و با علائم خاصی هم همراه نیستند اما تشخیص زگیل تناسلی در مردان راحت تر است.

در چنین شرایطی تشخیص این بیماری کار آسانی نیست و به بررسی‌های پزشکی نیاز دارد. بیشتر افراد زمانی به وجود این بیماری در بدن خود پی می برند که با علائم و نشانه‌های ظاهری آن برخورد می‌کنند.

مشاوران ما در واتساپ پاسخگوی سوالات شما هستند

اگر زائده ها و علائمی مشاهده می‌کنید که شما را نگران کرده و مشکوک به بیماری زگیل تناسلی هستید، می توانید برای دریافت پاسخ سوالات خود از طریق واتساپ با مشاوران ما در ارتباط باشید.

علائم زگیل تناسلی در زنان و مردان به شرح زیر است:

• وجود زائده های برجسته، سفت و توپر گوشتی شکل در اطراف ناحیه تناسلی و مقعد به شکل تک زگیل‌هایی پراکنده و ریز و یا برآمدگی های بزرگ تر به شکل خوشه‌ای و متمرکز هستند.
• رنگ زگیل‌های تناسلی غالبا به رنگ پوست است ولی در برخی موارد ممکن است تیره تر یا روشن تر از رنگ پوست فرد باشد.
• در افرادی که رابطه ی جنسی دهانی داشته‌اند این زائده‌ها ممکن است در اطراف نواحی دهان، زبان، لب ها و گلو ایجاد شده باشد.
• احساس خارش و سوزش در محل زگیل‌ها
• وجود رطوبت و ترشح در آیا تتر ایمن است؟ محل زگیل‌های تناسلی
• اگر زائده‌ه‍ا در مسیر مجاری ادراری قرار گرفته باشند می‌توانند باعث ایجاد خونریزی، بروز درد و انسداد مجاری ادراری شوند.

عکس زگیل تناسلی

نحوه تشخیص زگیل تناسلی در زنان

برای تشخیص بیماری، پزشک ابتدا یک معاینه روتین و ساده انجام می‌دهد و با معاینه ی ظاهری فرد این زائده‌ها را بررسی می‌کند. زگیل های تناسلی ظاهر و علائم مشخصی دارند و به سادگی قابل تشخیص هستند.

اگر علائم زگیل‌ آلت تناسلی در بدن فرد وجود نداشت حسب مورد، پزشک قسمت های پنهان و داخلی دستگاه تناسلی و مقعد را به وسیله دستگاه مورد بررسی قرار می دهد. چون گاهی زگیل ها در نواحی داخلی مثل دهانه ی رحم و درون واژن رشد می‌کنند، از این رو به راحتی قابل مشاهده نیستند.

در صورتی که احتمال ابتلای فرد به ویروس HPV و یا سایر عفونت های ناشی از آن وجود داشته باشد پزشک از روش های دیگری برای تشخیص ویروس در بدن فرد استفاده می کند.

این روش ها شامل دو روش زیر می باشد:

• تست پاپ اسمیر
• آزمایش خون

تست پاپ اسمیر

برای تشخیص ویروس عامل زگیل تناسلی و بررسی خطرات احتمالی آن به زنان بالای 35 سال توصیه می شود که حداقل سالیانه یک بار تست پاپ اسمیر را انجام دهند.این تست فقط مختص خانم هاست و با نمونه برداری مختصری از سلول های دهانه ی رحم و واژن ی توان یک بررسی دقیق پیرامون این بیماری و تبعات آن انجام داد. همچنین تست پاپ اسمیر بسیاری از عفونت ها و سرطان هایی که دستگاه تناسلی زنان را درگیر خود می کند را به خوبی نشان می دهد.

در این روش دهانه ی رحم به وسیله ی دستگاهی به نام اسپکولوم به آرامی باز می شود و سپس با یک برس استریل از سلول های دیواره ی رحم و واژن نمونه برداری های لازم را انجام می دهند.

عکس تست پاپ اسمیر برای تشخیص ویروس HPV

آزمایش خون زگیل تناسلی

برای تشخیص نوع زگیل های تناسلی و وجود ویروس HPV در بدن فرد علاوه بر انجام تست پاپ اسمیر که روشی مخصوص خانم هاست، روشی با نام روش مولکولی وجود دارد که هم برای خانم ها و هم برای آقایان قابل استفاده است. میزان حساسیت و دقت این روش بسیار بالاست و می‌تواند به طور دقیق مشخص کند که آیا شخص به ویروس HPV مبتلا است یا خیر ؟

یکی از راه های انجام روش مولکولی انجام روش ژنوتایپینگ است که به وسیله ی آن ژن HPV را توالی یابی می کنند و از این طریق به این مساله که آیا فرد به ویروس آلوده است یا خیر پی می برند.

همچنین برای تشخیص HPV روش دیگری هم با نام REAL TIME PCR وجود دارد که در آن ژن مورد نظر بیش از هزاران بار مورد تکثیر قرار می گیرد و سپس نتایج حاصل از آن را روی دستگاه آنالیز میکنند.

علل به وجود آمدن زگیل تناسلی

همان طور که گفته شد اصلی‌ترین علت زگیل تناسلی نوعی ویروس DNA دار به نام HPV یا پاپیلومای انسانی می باشد. این ویروس به طور کلی مسبب به وجود آمدن تمامی انواع زگیل هاست ولی از آنجایی که تا به امروز بیش از 100 تیپ مختلف از آن شناسایی شده است، هر تیپ زگیل های متفاوتی را در سطوح مختلف بدن ایجاد می‌کنند.

برخی از تیپ های ویروس HPV عامل ایجاد زگیل های تناسلی شناخته شده اند.

به طور کلی تمامی زگیل‌ها و زگیل‌های تناسلی که در بدن فرد به وجود می‌آیند در اثر ابتلا به ویروس HPV می‌باشد و عامل دیگری در بروز آن سهیم نیست.

اما نکته ی مهمی که در این رابطه وجود دارد دوره ی خاموشی این بیماریست.

همانطور که گفتیم ویروس HPV در اثر اولین تماس و رابطه ی جنسی با فرد آلوده به بدن فرد منتقل می شود. ولی علائم و نشانه های زگیل های تناسلی بلافاصله در بدن فرد به وجود نمی آید.

با توجه به وضعیت سیستم ایمنی بدن هر فرد مدت زمانی طول می کشد تا زگیل های تناسلی علائم و نشانه های خود را نشان دهند. این مدت زمان را نمی توان به طور دقیق مشخص کرد و به فاکتورهای زیادی بستگی دارد ولی به طور کلی از زمان دریافت ویروس، در حدود 3 ماه طول می کشد تا علائم و نشانه های زگیل های تناسلی بر روی بدن فرد مشاهده شود.

البته در برخی افراد که به سایر بیماری های آمیزشی مبتلا هستند و سیستم ایمنی بدنی آنها بسیار ضعیف است علائم و نشانه های زگیل های تناسلی در مدت زمان بسیار کوتاه تری ایجاد می شوند.

در برخی موارد مشاهده شده است که فرد پس از رابطه ی جنسی با شریک جنسی خود به زگیل تناسلی مبتلا شده است ولی خود فرد آلوده ممکن است تا سال ها هیچ علائمی از زگیل های تناسلی بر روی بدنش نداشته باشد.

راه‌های درمان زگیل تناسلی زنان و مردان

شاید از خود بپرسید که آیا زگیل تناسلی درمان می‌شود؟ زگیل های تناسلی قابل درمان هستند و برای از بین بردن آن روش‌های متعددی وجود دارد. اگر به زگیل تناسلی مبتلا شده‌اید قبل از هرچیز باید آرامش خود را حفظ کنید و بلافاصله به یک دکتر زگیل تناسلی مراجعه نمایید.

شاید افراد زیادی از مراجعه به پزشک خجالت بکشند ولی باید بدانید که هرچه درمان زگیل های تناسلی خود را سریع تر و زودتر آغاز نمایید درمان آن راحت تر است. داشتن استرس و پنهان کردن بیماری زگیل تناسلی فقط روند درمانی آن را کندتر و سخت تر می‌کند. معمولا استفاده از پماد زگیل برای کنترل و درمان این بیماری توصیه می‌شود.

روش‌های درمان زگیل تناسلی مردان و زنان تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد و هر دو باید با توجه به اندازه و محل دقیق زگیل‌ها یکی از درمان‌های کرایوتراپی یا لیزر را انتخاب کنند.

از آنجایی که برخی تیپ های این ویروس می تواند باعث بروز انواع سرطان شود درمان سریع و زودهنگام زگیل‌های تناسلی از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرفی تا زمانی که شما به زگیل‌های تناسلی مبتلا هستید نمی‌توانید با شریک جنسی خود ارتباط جنسی برقرار نمایید زیرا امکان سرایت زگیل ها وجود دارد.

به طور کلی برای تمامی انواع زگیل‌های تناسلی درمان‌های زیر در نظر گرفته می‌شود:

• لیزردرمانی
• کرایوتراپی
• سوزاندن با الکتروکوتر
• عمل جراحی
• دارودرمانی

در اینجا می‌توانید روش‌های درمان زگیل تناسلی با لیزر و کرایو را همراه با مزایا، معایب و هزینه هر روش مشاهده کنید.

انتخاب پزشک متخصص و با تجربه برای درمان زگیل تناسلی از اهمیت بالایی برخوردار است و نباید از کنار این موضوع به سادگی بگذرید. دکتر زارعی در کلینیک پایتخت یکی از بهترین پزشکان برای لیزر و کرایو زائده های زگیل تناسلی است که با استفاده آیا تتر ایمن است؟ از دستگاه های مدرن لیزر در کوتاه ترین زمان این عارضه را درمان می کند.

پاسخ به سوالات شما

اگر سوالی دارید که پاسخ داده نشده و یا قصد تعیین وقت مشاوره و ویزیت را دارید، همکاران ما در کلینیک پاسخگوی شما هستند.

6 علامت که نشان می دهد سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است

داشتن یک سیستم ایمنی Immune System قوی که بتواند با میکروب هایی که ممکن است با آنها برخورد کنید ، مقابله می کند از همه چیز مهم تر است .

در بحبوحه همه گیری COVID-19 ، بسیاری از افراد اقدامات احتیاطی بیشتری را برای حفظ سلامتی خود و خانواده خود انجام می دهند. شستن دست ها به مدت 20 ثانیه و رعایت فاصله اجتماعی از عوامل کلیدی جلوگیری از شیوع این ویروس است.

اگر متوجه شده اید که اغلب مواقع احساس بیماری و کسالت دارید ، این احساس مداوم خستگی یا علائم آزاردهنده دیگرکه نمی توانید علت آن را تشخیص دهید ، ممکن است به این معنی باشد که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف شده است.

علائم هشداردهنده ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن :

1. سطح استرس شما بالا است

تصادفی نیست که معمولا بعد از یک پروژه بزرگ در محل کار یا به دنبال یک موقعیت احساسی در خانه بیمار شوید. بر اساس گزارش انجمن روانشناسی آمریکا ، استرس طولانی مدت واکنش سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند.

“این به این دلیل استرس لنفوسیت های بدن را کاهش می دهد . در حقیقت لنفوست ها گروهی از گلبول های سفید خون هستند که به مبارزه با عفونت کمک می کند. هرچه سطح لنفوسیت های بدن کمتر باشد ، بیشتر در معرض خطر ویروس هایی مانند سرماخوردگی قرار می گیرید. ”

2. همیشه سرما می خورید

این عادی است که افراد بزرگسال هر سال دو یا سه مرتبه سرماخوردگی را تجربه کنند . علایم سرماخوردگی در اکثر مردم در عرض هفت تا 10 روز از بین میرود .

متخصصان بر این باورند که در طول این مدت ، سیستم ایمنی بدن سه تا چهار روز طول می کشد تا آنتی بادی ایجاد کند و با میکروب های مزاحم مبارزه کند.

اما اگر دائماً در حال سرماخوردگی هستید – یا سرماخوردگی دارید که دوره خود را طی نمی کند و علایم آن کم نمی شود – این نشانه واضحی است که سیستم ایمنی بدن شما به سختی در تلاش برای ادامه فعالیت است.

3. وجود مشکلات گوارشی زیاد

اگر اسهال ، گاز یا یبوست مکرر دارید ، می تواند نشانه ضعف سیستم ایمنی بدن شما باشد. تحقیقات نشان می دهد که تقریباً 70 درصد سیستم ایمنی بدن در دستگاه گوارش شما قرار دارد.
باکتری ها و میکروارگانیسم های مفید که در آنجا زندگی می کنند از روده در برابر عفونت دفاع می کنند و از سیستم ایمنی بدن پشتیبانی می کنند.
مقادیر کم این باکتری های مفید روده می تواند شما را در معرض خطر ویروس ها ، التهاب مزمن و حتی اختلالات خود ایمنی قرار دهد.

4. التیام کند زخم های بدن

پوست شما پس از سوختگی ، بریدگی یا خراش وارد حالت کنترل محل آسیب دیده می شود. بدن با ارسال خون غنی از مواد مغذی به محل آسیب ، از زخم محافظت می کند تا به بازسازی پوست جدید کمک کند.

این روند بهبودی به سلولهای ایمنی سالم بستگی دارد. اما اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف باشد ، آیا تتر ایمن است؟ پوست نمی تواند بازسازی شود. در عوض ، زخم های بدن ماندگار شده و به سختی بهبود می یابند.

5- تجربه عفونت های مکرر

اگر به نظر می رسد با عفونت های مکرر مبارزه می کنید ، سیستم ایمنی بدن شما ممکن است پرچم قرمز و هشدار را برای شما به نشان داده باشد .

علائم نقص ایمنی احتمالی در بزرگسالان

آکادمی آلرژی و آسم شناسی آلرژی آمریکا گزارش می دهد که علائم نقص ایمنی احتمالی در بزرگسالان عبارتند از:

ابتلا به بیش از چهار عفونت گوش در یک سال
ایجاد پنومونی دو بار در یک دوره یک ساله
مبتلا شدن به سینوزیت مزمن یا بیش از سه بار سینوزیت باکتریایی در یک سال
نیاز به بیش از دو دوره آنتی بیوتیک در سال

6. احساس خستگی دایمی

شما می دانید که لازم است به اندازه کافی در شبانه روز بخوابید و استراحت نمایید . اما اگر به اندازه کافی می خوابید و هنوز از خستگی رنج می برید ، به این معناست که سیستم ایمنی بدن سعی دارد در مورد وضعیت خود شما را آگاه سازد.

وقتی سیستم ایمنی بدن دچار مشکل می شود ، سطح انرژی نیز دچار مشکل می شود. محققان بیان می کنند که این امر به این دلیل است که بدن در حال تلاش برای ذخیره انرژی برای تقویت سیستم ایمنی است تا بتواند با میکروب ها مبارزه کند.

راههای تقویت سیستم ایمنی بدن

اگر علائم هشداردهنده بالا را در خود یافته اید پس لازم است به سیستم ایمنی بدن خود توجه بیشتری داشته باشید. چند تغییر در شیوه زندگی و وارد نمودن عادات جدید به طور طبیعی می تواند سیستم ایمنی بدن را قوی و سالم نگه دارد:

داشتن یک رژیم متعادل و سالم
به اندازه کافی خوابیدن
به طور منظم ورزش کردن
شستن مرتب دست ها
در موعد مقرر واکسن بزنید
وزن سالم را حفظ کنید
سیگار نکشید
سعی کنید استرس خود را به حداقل برسانید
سیستم ایمنی بدن شما کلید سلامتی شماست ، بنابراین هرچه بیشتر بتوانید از آن محافظت کنید ،کیفیت زندگی شما بهتر خواهد بود .

مرکز پرستاری سلامت اول با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.

کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.