انجام تراکنش های بیت کوین

معاملات خارج از زنجیره یا درون زنجیره ای چیست؟

بصورت کلی تراکنش های درون زنجیره ای بیت کوین توسط ماینرها تایید شده و در بلاک چین ثبت می شوند. از طرفی زمانی که تراکنش ها به دفتر کل اضافه می شوند، شبکه بلاک چین به روز شده و به حالت توزیع شده در می آید.

بطور کلی، یک تراکنش پیش از آنکه بتواند در شبکه بلاک چین ثبت شود، باید چندین مرحله را طی کند. در حقیقت جهت انجام تراکنش های درون زنجیره ای، باید در بلاک چین مد نظر، مقداری بیت کوین داشته باشید و آنها را در یک آدرس قفل کنید. از طرفی، جهت ارسال بیت کوین خود به آدرس گیرنده نیز نیاز است تا از یک کلید خصوصی استفاده کنید.

این یعنی هر کاربری که قصد انجام تراکنش های درون زنجیره ای را دارد، بایستی کارمزد انجام تراکنش مد نظر خود را بپردازد که این کارمزد بر اساس ابعاد تراکنش (در واحد بایت) و میزان ترافیک شبکه در آن زمان، متفاوت خواهد بود. جدا از این، ازدحام یا شلوغی شبکه نیز می تواند پردازش تراکنش ها را به تاخیر انداخته و در نتیجه تراکنش های بیت کوینی که کارمزد بالاتری دارند، معمولاً در اولویت قرار گرفته و سریعتر تأیید می شوند.

علاوه بر این موارد، شبکه بیت کوین به علت ماهیت شفافی که دارد، ایمن و قابل اطمینان است. از طرفی، از آنجا که بلاک چین، شبکه ای منبع باز بوده و دفتر کل عمومی نیز به آسانی در دسترس تمامی شرکت‌کنندگان شبکه است، احتمال وقوع حملات تقلبی یا پرداخت هزینه‌های مضاعف از طرف کاربران به حداقل می رسد.

جدا از آن، امنیت شبکه بلاک چین نیز از طریق تغییر ناپذیری آن است که تضمین می شود. در واقع در شبکه بلاک چین، هیچ چیزی را نمی توان تغییر داد و مواردی مثل جزئیات تراکنش، مُهرهای زمانی یا دیگر داده های موجود در بلاک ها، تغییرناپذیر هستند. از این رو، حملات مخرب، پیش از آنکه رخ دهند، توسط شبکه مسدود می شوند.

مفهوم تراکنش های خارج از زنجیره ای

معاملات خارج از زنجیره به معاملات انجام شده در یک شبکه ارز رمزنگاری شده گفته می شود که مقدار را به خارج از بلاکچین منتقل می کنند. معاملات خارج از زنجیره ای به ویژه در بین شرکت کنندگان بزرگ، به دلیل هزینه صفر و پایین آنها محبوبیت بیشتری پیدا میکنند.

معاملات خارج از زنجیره را می توان در مقابل معاملات درون زنجیره ای قرار داد.

نکات کلیدی تراکنش های خارج از زنجیره ای

• در ارزهای رمزپایه مبتنی بر بلاک چین ، معاملات خارج از زنجیره به معاملات خارج از بلاکچین اشاره دارد که می تواند در مقابل معاملات درون زنجیره ای قرار گیرد.
• معاملات خارج از زنجیره می تواند با تعویض کلیدهای خصوصی به کیف پول موجود به جای انتقال وجوه ، یا با استفاده از شخص ثالث یا مکالمه مبتنی بر کوپن انجام شود.
• معاملات خارج از زنجیره می تواند هزینه های کمتری ، تسویه حساب فوری و بی هویتی بیشتر از معاملات درون زنجیره ای را به همراه داشته باشد.
• بسته به روشی که استفاده می شود ، در نهایت ممکن است معاملات خارج از زنجیره ثبت شود.

معاملات خارج از زنجیره چگونه کار می کنند؟

معاملات خارج از زنجیره را می توان در مقایسه با معاملات درون زنجیره ای بهتر درک کرد.

یک معامله زنجیره ای ، به سادگی معامله نامیده می شود ، هنگامی معتبر شناخته می شود که بلاکچین اصلاح شده باشد تا معامله را در دفتر عمومی نشان دهد. این شامل اعتبارسنجی و احراز هویت معامله توسط تعداد مناسبی از شرکت کنندگان ، ضبط جزئیات معامله‌ در بلاک مناسب و پخش اطلاعات لازم به کل شبکه بلاکچین است که آن را غیرقابل برگشت می کند. این نوع معامله تنها پس از توافق اکثر قدرت هش شبکه شبکه قابل برگشت است.

اساساً، هر مرحله مرتبط با یک معامله زنجیره ای در بلاکچین اتفاق می افتد و وضعیت بلاکچین اصلاح می شود تا منعکس کننده وقوع و اعتبار معامله باشد.

در مقابل، یک معامله خارج از زنجیره ارزش را خارج از بلاکچین می گیرد. می توان آن را با استفاده از چندین روش اجرا کرد.

• اول، توافق نامه انتقال می تواند بین طرفین معامله وجود داشته باشد.
• دوم، معاملات خارج از زنجیره می تواند شخص ثالثی مانند ضامن را که ضمانت معامله را در بر می گیرد، درگیر کند. پردازندههای پرداخت امروزی مانند PayPal روی این خطوط کار می کنند.

روش دیگر برای معاملات خارج از زنجیره استفاده از مکانیزم پرداخت مبتنی بر کوپن است. یک شرکت کننده کوپن هایی را در ازای توکن دیگر خریداری می کند و کد را به شخص دیگری می دهد که می تواند آنها را بازخرید کند. بازپرداخت بسته به ارائه دهنده خدمات کوپن در همان ارز رمزنگاری شده یا در ارزهای مختلف امکان پذیر است.

به ساده ترین روش ، دو طرف حتی می توانند کلیدهای خصوصی خود را که شامل مقدار مشخصی کوین های رمزنگاری است ، مبادله کنند. به این ترتیب ، کوین ها هرگز آدرس / کیف پول را ترک نمی کنند ، اما ارز صاحب جدیدی را خارج از زنجیره دریافت می کند.

مزایای معاملات خارج از زنجیره

• اول، بسته به بار شبکه و تعداد معاملات منتظر در صف برای تأیید ، تراکنش های درون زنجیره ای می توانند طولانی مدت باشند.
• دوم ، معاملات خارج از زنجیره معمولاً هزینه معامله ندارند ، زیرا هیچ اتفاقی در بلاکچین رخ نمی دهد. از آنجا که هیچ ماینر یا شرکت کننده ای برای تأیید معامله لازم نیست ، هزینه ای وجود ندارد ، و آن را به گزینه ای جذاب تبدیل می کند مخصوصاً اگر مبالغ زیادی در آن درگیر باشد. از طرف دیگر ، معاملات رو به زنجیر ممکن است در برخی مواقع هزینه بالایی داشته باشد ، که منجر به مشکلات Bitcoin Dust می شود ، وضعیتی که به دلیل هزینه های بالای معامله ، مقادیر کمی بیت کوین قابل معامله نیست.
• سوم ، معاملات خارج از زنجیره امنیت بیشتری را برای شرکت کنندگان فراهم می کند ، زیرا جزئیات به طور عمومی پخش نمی شود. در انجام تراکنش های بیت کوین مورد معاملات درون زنجیره ای ، می توان با مطالعه الگوهای معاملات ، تا حدی هویت یک شرکت کننده را تعیین کرد.

آیا تراکنش های خارج از زنجیره بهتر از تراکنش های درون زنجیره ای هستند؟

هم تراکنش های خارج از زنجیره و هم تراکنش های درون زنجیره ای، از مزایا و معایب مختلفی برخوردار هستند. فناوری بلاک چین با معضل مقیاس پذیری روبرو است که می توان آن را بوسیله راه حل های خارج از زنجیره ای مدیریت کرد. از طرفی، در حالی که زمان تایید تراکنش های درون زنجیره ای، بسته به ازدحام و شلوغی شبکه، می تواند بسیار متفاوت باشد، تراکنش های خارج از زنجیره ای، بلافاصله اجرا می شوند.

جدا از این، کارمزدهای مربوط به تراکنش‌های خارج از زنجیره ای به مراتب کمتر از تراکنش های درون زنجیره ای است؛ از این رو، ممکن است تا در صورت اضافه نشدن تراکنش به بلاک چین، هیچ کارمزدی به آن تعلق نگیرد. همچنین تراکنش‌های خارج از زنجیره ای می‌توانند حریم خصوصی بیشتری را برای کاربران خود فراهم کنند، به طوری که جزئیات تراکنش‌ها از بلاک ‌چین اصلی دور مانده و به شکل عمومی در دسترس دیگر کاربران قرار نمیگیرد.

اما راه هایی وجود دارد که بوسیله آنها می توان در تراکنش های خارج از زنجیره ای، تعادل نسبی را بوجود آورد. به عنوان مثال، شبکه لیکوئید، تمرکززدایی بیت‌ کوین را قربانی تراکنش‌های peg-in می‌کند، یا شبکه لایتنینگ نیازمند این است که کوین های BTC در آن قفل شده و ظرفیت محدودی برای هر کانال پرداخت وجود دارد.

با وجود این تفاسیر، اساساً هنوز هیچ راه حل دائمی برای تراکنش های درون زنجیره ای ارائه نشده و فعلاً تنها به تراکنش هایی دسترسی داریم که خواسته های کاربران را بر اساس نیازهای فردی آنها برآورده می کند. با این حال، همانطور که بلاک چین و ارزهای دیجیتال روز به روز در حال تکامل هستند، این شانس نیز وجود دارد که تراکنش های خارج از زنجیره نیز به یک راه حلی دائمی برسند. البته که این دستیابی نیازمند زمان خواهد بود.

شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین

کوین ها شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین خود را دارند اما توکن ها روی شبکه سایر ارزها جابه جا میشوند. شلوغی بلاک چین‌های قدیمی، سختی، کندی و پرهزینه بودن تراکنش‌ ها سبب شد تا توکن‌های جدید با استفاده از شبکه‌های مختلف منتقل شوند.

از زمان معرفی بیت کوین بلاک چین ها و شبکه های مختلفی راه اندازی شدن که هر کدوم قوانین و ویژگی های خاصی دارن. بنابراین در زمان انجام معاملات و مبادلات ارز دیجیتال، مهم و ضروری است که به بلاک‌چین مورد استفاده ارز توجه کنیم. تشخیص و انتخاب درست شبکه انتقال و آدرس یکی از اصلی ترین لازمه های نقل و انتقال ارزهای دیجیتال است.

در حین انتقال ارزها اگر به شبکه یا آدرس اشتباه منتقل کنیم دارایی هایمان را از دست خواهیم داد. هنگام استفاده از شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین باید به این توجه کنیم که: ارز دیجیتال ما روی چه شبکه‌ای وجود دارد و آدرس مقصد با شبکه ارز دیجیتال همخوانی دارد یا نه.

تیم همیار کریپتو با آموزش شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین سعی دارد به کاربران کمک کند تا به اشتباه دارایی های خود را در شبکه های دیگر انتقال ندهند. علاوه بر مقالاتی که در این زمینه منتشرشده، کاربران می توانند در دوره های آموزشی کریپتو استارتر شرکت کنند.

انواع شبکه نقل و انتقال

انواع شبکه های نقل و انتقال در بلاک چین برای انتقال ارزهای دیجیتال به شرح ذیل می باشد:

1) شبکه بیت کوین (Omni)

2) شبکه اتریوم (ERC20)

3)شبکه ترون (TRC20)

4) شبکه بایننس(BEP2)

5) شبکه بایننس اسمارت چین (BEP20)

شبکه بیت کوین (Omni Layer)

یک لایه اضافی بر روی بلاک چین بیت کوین که یکی از مسیرهای انتقال ارزهای دیجیتال می باشد.

هدف این شبکه، انجام تراکنش های پیچیده رمزنگاری شده.

از معایب این شبکه می توان به کند و گران بودن آن اشاره کرد به همین دلیل بهتر است از شبکه های جایگزین استفاده کرد.

این شبکه کاملا ایمن است.

آدرس های این شبکه ساختاری مشابه آدرس های بیت کوین دارند.

بیت کوین (BTC)، یک لایه اصلی عمل است اما شبکه امنی، یک لایه بالاتر از بیت کوین قرار دارد و معیار پروتکل دارایی محسوب می شود.

لایه امنی زیربنای کل بلاک چین ها و ارزهای رمزپایه است.

در وایت پیپر آمده است که Omni Layer اساس اصلی پروتکل بیت کوین، بدون ایجاد تغییر در ساختار آن می باشد.

لایه Omni در واقع در بالای بلاک چین بیت کوین توسعه داده شده است.

امنی یک ارز رمزنگاری شده نیست ، بلکه لایه ای است که ویژگی های مبادله پیشرفته مانند ایجاد ارز ، معاملات غیر متمرکز ، قراردادهای هوشمند و غیره را ارائه می دهد.

مهمترین توکن های فعال بر روی این شبکه، تتر (USDT)، بیت کوین (BTC) و Maidsafe می باشند.

سرعت پردازش تراکنش های شبکه امنی کند و کارمزد های آن بالا می باشد.

تفاوت شبکه Omni با ERC20 و TRC-20

کارمزد

کارمزد، شبکه ترون کمترین میزان را نسبت به ERC20 و Omni دارد.

کاربران زیادی به سمت شبکه ترون جذب شده اند.

نوع بلاک چین

هر سه شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارند.

کد والت

توکن های شبکه TRC20، با حرف “T” آغاز می شود.

این شناسه برای شبکه اتریوم “0X” و برای Omni هم مشابه آدرس بیت کوین، می باشد.

سرعت انتقال

سرعت انتقال، Omni نسبت به شبکه ترون و اتریوم بسیار کندتر است.

بیشترین سرعت متعلق به TRC20 می باشد.

که می تواند تا ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه را به انجام دهد

شبکه اتریوم (ERC20)

مخفف “Ethereum Request for Comment“ و عدد 20، یک شاخص برای این پروتکل است.

ارز اتریوم و توکن های بستر آن در این شبکه منتقل میشوند.

چهارچوبی از قوانین و کدهای تعریف شده برای بهبود و عملکرد شبکه می باشد.

و هر توکنی که بخواهد با قراردادهای هوشمند روی این شبکه اجرا شود، باید طبق قوانین شبکه عمل کند.

۹ شرط برای قراردادهای هوشمند در این استاندارد وجود دارد، که ۶ شرط اجباری و ۳ شرط اختیاری می باشد.

این توکن ها، “توکن های ERC-20” نامیده می شوند.

موضوعی که این شبکه را با اهمیت تر می کند، امکان ساخت توکن و جذب سرمایه با عرضه اولیه کوین (ICO)، بدون نیاز به ساخت بلاک چین مجزا می باشد.

خدماتی که شبکه اتریوم در اختیار توسعه دهندگان قرار می دهد، سبب افزایش توکن های زیادی در بازار ارزهای دیجیتال شده است.

به همین دلیل شبکه ERC-20 یک تحول بزرگ در امور مالی آینده می باشد.

مزایای ERC20

این استاندارد به انسجام و نظم بیشتر شبکه کمک میکند و سبب ساده سازی هرچه بیشتر شده.

اگر شبکه ERC-20 وجود نداشت.

برای ساخت هر توکن باید یک بلاکچین خاص ساخته می شد.

صرافی ها هم ناچار بودند که پلتفرم خود را با هر یک سازگار و هماهنگ کنند.

معایب ERC20

یکی از این معایب امکان تخریب آنها است.

تخریب آنها زمانی است که به عنوان روش پرداخت در قراردادهای هوشمند به جای اتر به کار می روند

سودجویان از آگاهی کم افراد سو استفاده می کنند و با ساخت توکن های بدون پشتوانه اقدام به کلاهبرداری از کاربران در بازار نوظهور ارزهای دیجیتال می نمایند.

توکن های شبکه ERC20 از ویژگی های امنیتی اتریوم بهره مند انجام تراکنش های بیت کوین هستند.

سهولت ارائه توکن، سبب ساخت توکن های بدون پشتوانه می شود.

تیم همیارکریپتو توصیه می‌کند در سرمایه گذاری در این توکن ها دقت داشته باشید چرا که ممکن است بدون هدف و بدون پشتوانه باشند.

شبکه ترون (TRC20)

بلاک چین ترون (Tron) یک پلتفرم دیجیتالی غیر متمرکز با ارزی به نام Tronix است.
و براساس اثبات سهام (POS) است که امنیت شبکه را بالا می‌برد.
بلاک چین ترون بستری از یک شبکه غیر متمرکز P2P ، داده های نامحدود ، شفافیت ، ردیابی آسان و مبادله توکن را فراهم میکند.

آدرس بر روی شبکه ترون همانند آدرس زیر می باشد.

از تراکنش های فوری در مقیاس جهانی با دسترسی نامحدود پشتیبانی می کند و بسیار مقرون به صرفه و امن است.
توکن TRC-20 بیشتر یک پروتکل فنی در بلاک چین ترون برای قراردادهای هوشمند است.
اTRC-20 ارتقاء یافته پروتکل TRC-10 است، که به دلیل پشتیبانی از قرارداد های هوشمند امنیت بیشتری دارد.
توکن های TRC-20 از طریق شبکه همتا به همتا (P2P) که پراکنده و امن است مدیریت می شوند.
از آنجا که آنها به شبکه امن بلاک چین موجود در شبکه خود دسترسی انجام تراکنش های بیت کوین پیدا می کنند، هیچ نقض امنیت یا تقلب در سیستم وجود ندارد.
این پروتکل می تواند از کاربران در مقیاس بزرگ پشتیبانی کند.

شبکه بایننس (BEP2)

BEP2 مخفف Binance Chain Evolution Proposal2 است.

استانداری برای استفاده از توکن‌های جدید در Binance Chain، که با نماد (BNB) نشان داده میشود.

هدف از BEP2 ایجاد قوانین مشخص برای عملکرد توکن‌ها در بستر Binance Chain است.

در شبکه BEP2 سرعت بالای انتقال و کارمزد مناسب باعث تراکنش انواع کوین ها در این شبکه شده است.

بیت کوین، اتریوم، تتر و بسیاری از رمز ارهای معروف بر روی این شبکه امکان نقل و انتقال دارند.

همین نقل و انتقال سندی بر معتبر بودن این شبکه است.

کاردانو علاوه براینکه بر شبکه بلاکچین مستقل خود (ADA) منتقل میشود از طریق شبکه BEP2 نیز جابه جا میشود.

نحوه برداشت و واریز در شبکه BEP2 همانند شبکه ERC20 است.

رمز ارز بومی این شبکه BNB است که برای پرداخت کارمزد در شبکه استفاده می شود.

آدرس هایی که در شبکه اتریوم استفاده می شود با 0x شروع می شود اما در شبکه BEP20 با bnb شروع می شود.

یکی دیگر از تفاوت های شبکه BEP2 با ERC20 در واریز و برداشت است که در شبکه BEP2 از شما MEMO یا تگ میخواهد اما در شبکه ERC20 فقط آدرس کیف پول کافی است.

تفاوت BEP2 با BEP20 در اجرای قراردادهای هوشمند بر شبکه بلاکچین وبحث متمرکز _ غیر متمرکز بودن آن می باشد.

BEP2 غیر متمرکز و BEP20 متمرکز می باشد.

شبکه بایننس اسمارت چین (BEP20)

BEP20 بلاکچین موازی BEP2 است.

امکان اجرای قراردادهای هوشمند را دارد.

آدرس های آن مانند اتریوم با 0x شروع می شود.

کارمزد آن پایین است و سرعت آن بالاست.

قابلیت اجرای قرارداد هوشمند را دارد.

تعداد زیادی از کیف پول ها از توکن های BEP20 پشتیبانی می کنند.

نماد آن (BSC) می باشد.

تفاوت BEP2 و BEP20 در قابلیت استیکینگ است که انجام تراکنش های بیت کوین در شبکه BEP20 این قابلیت وجود دارد.

تفاوت این شبکه ها در چیست؟

از بعد اقتصادی و فنی تفاوت شبکه ها در سرعت،امنیت وکارمزد است.

اما از نظر کاربردی شما باید باتوجه به کیف پول خود شبکه انتقال خود را انتخاب کنید.

شبکه های دیگری از جمله پولکادات (DOT)، کاردانو (ADA)، استلار (XLM)، الگورند (ALGO) و ایاس (EOS) نیز وجود دارند.

تفاوت توکن ERC20 و TRC20

از آنجایی که یکی از مشکلات بزرگ بلاکچین اتریوم هزینه بالای کارمزد تراکنش هاست، بسیاری از تریدرها و کاربران به منظور خرید و فروش تتر از بلاکچین ترون استفاده کرده و به عبارتی تتر USDT-TRC20 را به USDT-ERC20 ترجیح می دهند.

آدرس توکن های TRC20

آدرس توکن های ERC20

تفاوت TRC20 و TRC10

TRC10 استاندارد تولید توکن است که توسط بلاکچین ترون حمایت میشود، تنها با استفاده از API قابل دسترسی است.

و هزینه انجام تراکنش با استاندارد TRC10 تقریبا یک هزارم انجام معامله با TRC20 است.

TRC20 استاندارد تکنیکال است که به منظور استفاده کاربران از قراردادهای هوشمند بلاکچین ترون توسعه یافته است.

تفاوت ERC20 و BEP2

آدرس توکن های BEP2 با حروف bnb آغاز شده اما آدرس توکن های ERC20 با 0X شروع می شوند.

کارمزد انجام معاملات با استفاده از توکن های استاندارد BEP2 بسیار به صرفه تر از ERC20 است.

تفاوت BEP2 و BEP20

هر دو توکن توسط صرافی بایننس توسعه یافته اند.

استاندارد BEP2 بر روی بایننس چین و استاندارد BEP20 بر روی بایننس اسمارت چین قرار دارد.

تفاوت BEP2 و BEP20 در قابلیت استیکینگ است که در شبکه BEP20 این قابلیت وجود دارد.

جمع بندی

شبکه های انتقال رمز ارزها بر پایه بلاک چین استوار است.

فناوری بلاک چین دارای انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال است.

به منظور سپرده سازی، نقل و انتقال، معامله و خرید و فروش از شبکه های انتقال ارز دیجیتال استفاده می شود.

هر بلاک چین برای مبادله و خرید و فروشرمز ارزها از قوانین خاصی پیروی می کنند که در زمان انجام مبادلات باید مورد توجه قرار گیرند.

در هنگام ورود به شبکه های انتقال هر ارزی را که بخواهیم برداشت کنیم، چون الگوریتم اجماعی که در هر شبکه استفاده می شود با شبکه های دیگر متفاوت است درنتیجه کارمزدها هم متفاوت می باشد.

هدف از ایجاد شبکه های انتقال رمز ارزها

1. حداقل کردن کارمزدها در معاملات و تراکنش ها.
2. افزایش میزان مقیاس پذیری در شبکه، به این معنا که انجام تعداد تراکنش ها در زمان یک ثانیه، کمتر و کمتر شود.

پنج شبکه کاربردی در دنیای رمزارزها وجود دارد و معامله گران ارزهای رمزنگاری شده خود را از طریق این بلاک چین ها منتقل می کنند:

OMNI: شبکه انتقال بر مبنای بلاک چین بیت کوین (Omni Layer)؛ یک لایه بر روی بلاکچین بیت‌کوین است که برای توسعه قراردادهای هوشمند و ساخت توکن به کار می‌رود.

ERC20: شبکه انتقال بر مبنای بلاک چین اتریوم (Ethereum Request for Comment)؛ استاندارد تکنیکال برای قراردادهای هوشمند، در بلاکچین اتریوم است.

TRC20: شبکه انتقال بر مبنای بلاک چین ترون (Tron Request for Comment)

BEP20: شبکه انتقال زنجیره هوشمند بایننس (Binance Smart Chain)؛ استاندارد توسعه توکن در بلاکچین BSC است.

BEP2: شبکه انتقال زنجیره بایننس (Binance Chain)؛ استاندارد تکنیکال برای توسعه توکن در بلاکچین بایننس است.

شبکه ای که در زمان کم و با کارمزد کم بتواند انتقال شما را انجام دهد گزینه مناسبی برای تبادل می باشد.

شبکه های نقل و انتقال را معرفی و با یکدیگر مقایسه کردیم، نتایج بررسی ها به شرح ذیل می باشد:

لیست شبکه براساس کمترین کارمزد

بایننس اسمارت چین BEP20

بایننس کوین BEP2

لیست شبکه ها براساس مدت زمان انتقال

بایننس کوین BEP2

بایننس اسمارت چین BEP20

تیم همیار کریپتو شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین را به طور کامل معرفی کرد تا در نقل و انتقال ارزهای خود در شبکه های مختلف دچار مشکل نشوید.

اساتید همیارکریپتو در دوره کریپتو استارتر شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین را به طور مفصل توضیح می دهند.

آشنایی با مفهوم خروجی های خرج نشده‌ی تراکنش یا UTXO

در این مقاله تصمیم داریم یکی از مفاهیم اصلی تراکنش های بیت کوین به نام UTXO یا خروجی های خرج نشده‌ی تراکنش را مورد بررسی قرار دهیم که باعث می شود در رقابت ارزهای دیجیتال ، شما از بقیه جلوتر انجام تراکنش های بیت کوین باشید .

این مفهوم در روزهای ابتدایی پیدایش بیت کوین خیلی حائز اهمیت بود و در صورتی که با مفهوم UTXO ها آشنا نبودید این امکان وجود داشت که تراکنشی را که هیچگاه تصمیم به انجام آن نداشتید به انجام برسانید .

با این وجود ، در وضعیت کنونی به خاطر طریقه‌ی کار کیف پول های بیت کوین ، مخصوصا کیف پول های HD ، نیازی نیست در خصوص درک کامل UTXO ها دیگر نگرانی داشته باشید .

اگرچه اطلاع داشتن از جزییات ، می تواند نکته‌ مثبتی به شمار رود و موجب می گردد در نگهداری بیت کوین‌هایتان بهتر عمل کنید و اطلاعات بیشتری از این عبارت تخصصی که معمولا در مبحث کارمزدهای بیت کوین مطرح است ، پیدا کنید .

UTXO یا خروجی های خرج نشده تراکنش چیست ؟

تراکنش بیت کوین در بردارنده‌ی ورودی ها و خروجی ها است .

تنها خروجی های خرج نشده تراکنش یا UTXO ها این امکان را دارند که به عنوان ورودی تراکنش های دیگر استفاده شوند . این در حالیست که خروجی های خرج شده پیش از این خرج شده اند پس دوباره امکان خرج شدن آنها وجود ندارد .

همواره به منظور انجام تراکنش نیازمند خروجی خرج نشده تراکنش یا UTXO هستید . در صورتی که دارای خروجی خرج نشده تراکنش نباشید ، بدین معناست که اصلا هیچ بیت کوینی در اختیار ندارید .

این مسئله در اصل به خاطر قوانین پروتکلی ‌اتفاق می افتد که ساتوشی ناکاموتو در بیت کوین تعریف نموده است تا از خرج کردن مجدد آن پیشگیری نماید . علاوه بر این ، در دنیای بیت کوین به هیچ طریق نمی توانید میزان دلخواهی از رقم تراکنش را خرج نمایید .

در صورتی که بخواهیم این مسئله را بیشتر باز کنیم می توان گفت : در صورتی که موجودی شما در آدرس کیف پول ، ۳ بیت کوین باشد و قصد داشته باشید ۰.۵ بیت کوین بپردازید ، ‌این امکان را ندارید که فقط ۰.۵ بیت کوین از آدرس کیف پول خود بفرستید و ۲.۵ بیت کوین را دست نخورده نگه دارید .

به جای آن می بایست تمام ۳ بیت کوین را خرج نمایید و امضای خود را ارائه کنید که ۰.۵ بیت کوین را فقط برای خریدتان در نظر بگیرید و اقدام به برگرداندن ۲.۵ بیت کوینی که باقی ماند به آدرس کیف پولتان کنید . به این موضوع ، فرستادن سرمایه باقی مانده به آدرس اول گفته می شود .

شاید بپرسید زمانی که پرداختی انجام می‌دهید هیچوقت دو تراکنش در کیف پول انجام نمی‌دهید . باید گفت بله این مسئله صحیح است ؛ چراکه کیف پول های جدید اقدام به رسیدگی تمام این کارها در پشت صحنه می‌نمایند .

زمانی که تراکنش بیت کوین انجام می شود ، دو UTXO به وجود می آید : یک UTXO همان کوینی محسوب می شود که به دریافت کننده فرستاده می‌شود و UTXO دیگر همان خروجی باقی مانده به شمار می رود که به کیف پول فرستنده بازگردانده می شود .

برای اینکه این مسئله واضح تر شود ، به جمع تراکنش های تصویر بالا توجه فرمایید که به وسیله‌ی یک فرد صورت گرفته است .

در تراکنش های ۱ الی ۴، مشاهده می کنید که همه‌ی خروجی های سمت راست دو عنوان خرج شده (spent) و خرج نشده (unspent) دارند و هر دو مقدار خروجی تراکنش شماره ۵ دارای عنوان خرج شده است .

در صورتی که بیشتر به تراکنش های ۱ الی ۴ توجه کنید ، کاربر با موجودی اولیه ۱۱.۸۵۲۴۲۸ بیت کوین انجام تراکنش های بیت کوین در تراکنش شماره ۱، دائما مشغول فرستادن ۰.۸ بیت کوین به آدرس دیگری است . در همه‌ی ۴ تراکنش ، موجودی که باقی مانده بعد از اینکه ۰.۸ بیت کوین کم کرد و همچنین اخذ کارمزد تراکنش به آدرس جدید بازگردانی می شود که به این آدرس ، آدرس باقی مانده تراکنش گفته می شود . اینروزها این آدرس ها به منظور آسان شدن برای کاربران به صورت اتوماتیک به وسیله‌ی کیف پول های HD تولید می‌گردند .

از کلیه‌ی این آدرس ها در تراکنش های ۲ الی ۵ ، تراکنش های تازه‌ای آغاز می‌گردد و به همین خاطر دارای برچسب خروجی های خرج شده هستند .

در پایان ، بعد از اینکه ۵ تراکنش ۰.۸ بیت کوینی انجام شد ، مقدار موجودی آدرس اصلی که اول ۱۱.۸۵۲۴۲۸ بیت کوین بود و به ۷.۸۳۸۸۶۸ بیت کوین نزول کرد . خروجی ۷.۸۳۸۸۶۸ بیت کوین ، خروجی خرج نشده تراکنش فرستنده و ۰.۸ بیت کوین ها، خروجی خرج نشده تراکنش دریافت کننده می باشد .

در صورتی که با دقت بنگرید در پایان ، آدرس عمومی موجودی اول و موجودی آخر تفاوت دارد . به همین خاطر تعداد زیادی از افراد وقتی که مشاهده می کنند هر تراکنشی که انجام می دهند ، آدرس کیف پول آنها دستخوش تغییر می‌شود دچار سردرگمی می‌شوند .

دلیلش می تواند این باشد که کیف پول های HD به صورت اتوماتیک باقی مانده موجودی را به آدرس باقی مانده موجودی می فرستند تا حریم خصوصی شما محفوظ بماند . پس اگر در دفعات بعدی شاهد تغییر آدرس بودید نگران نشوید و بدانید به دلیل دریافت UTXO ها در آدرس باقی مانده جدید این تغییر رخ داده است .

آموزش انتقال بیت کوین به حساب بانکی در 5 قدم ساده

یکی از اصلی‌ترین دلایلی که ارزهای دیجیتالی و به ویژه بیت کوین در مدت زمان کوتاهی در میان معامله گران، محبوبیت زیادی کسب نمودند، عدم تاخیر معاملات از طریق آن هاست. همین امر باعث شده تا انتقال بیت کوین به حساب بانکی نیز بدون تاخیر و به سادگی انجام گیرد. ما در ادامه قصد داریم نحوه انتقال بیت کوین به حساب بانکی را به طور کامل شرح دهیم. با ما همراه باشید.

انتقال بیت کوین به حساب بانکی به چه معناست؟

بگذارید قبل از اینکه نحوه انتقال بیت کوین به حساب بانکی را انجام تراکنش های بیت کوین شرح دهیم، مفهوم آن را بیان کنیم. منظور از انتقال بیت کوین به حساب بانکی در واقع همان تبدیل بیت کوین به پول رایج کشورهاست.

به بیان دیگر لازمه انتقال ارز دیجیتالی بیت کوین به حساب بانکی این است که یک مشتری که قصد خرید بیت کوین داشته باشد، برای خود بیابید و از او بخواهید در ازای فرو مقدار مورد نظر ارز دیجیتالی بیت کوین به شما پول نقد بدهد. در این صورت شما خواهید توانست پول نقدی را که مشتری به شما داده‌است بین حساب‌های مختلف، جا به جا نمایید. در مطلب ” بهترین ارز دیجیتال برای سرمایه گذاری ” شما میتوانید با انواع ارزها و ویژگی های آن آگاه شوید.

همچنین با مطالعه پیش بینی آینده ارزها می توانید “بهترین سرمایه گذاری تا سال 1400 ” را یافته و در واقع نحوه انتقال بیت کوین به حساب دیگر به این صورت است که ابتدا مقدار بیت کوین مورد نظر را به فروش رسانده و از خریدار بخواهید که معادل آن را به صورت پول‌های فیات به حساب بانکی شما واریز نماید. لازم به ذکر است ” حداقل برداشت بیت کوین ” می توانید از کف میزان برداشت مطلع انجام تراکنش های بیت کوین شوید .

مراحل تبدیل بیت کوین به تومان واریز به حساب بانکی

مراحل تبدیل بیت کوین به تومان واریز به حساب بانکی یا به عبارت دیگر نحوه انتقال بیت کوین، عبارت است از:

بررسی شرایط معامله

اگر قصد انتقال بیت کوین به حساب بانکی خود را دارید، ابتدا با استفاده از موتور جستجوی گوگل، یک صرافی معتبر ارز دیجیتال آنلاین که در زمینه خرید و فروش ارز دیجیتال، فعالیت دارد، پیدا نمایید. پس از یافتن سایت معتبر در این زمینه می‌توانید قیمت روز ارز دیجیتالی خود را گرفته و شرایط معامله را از جوانب مختلف، بررسی نمایید. همچنین جهت آشنایی با “ سایت معتبر خرید و فروش بیت کوین ” می توانید به مقاله مرتبط را مطالعه فرمایید .

پیشنهاد فروش

پس از اینکه به طور کامل، شرایط معامله را بررسی نمودید، جهت انتقال بیت کوین به حساب بانکی، پیشنهاد فروش خود را به صرافی مدنظر ارائه دهید تا در صورت تمایل به خرید، بتوانید با عضویت در آن سایت و انجام احراز هویت، بیت کوین خود را به فروش رسانید.

ارسال مدارک جهت احراز هویت

لازمه احراز هویت این است که مدارک خود را در سایت مورد نظر، بارگذاری نمایید. از جمله این مدارک می‌توان به ایمیل معتبر، فتوکپی کارت شناسایی، حساب بانکی و کارت ملی، اشاره نمود. جالب است بدانید در هنگام خرید بیت کوین روش هایی وجود دارد که می توانید بدون احراز هویت خرید خود را به راحتی انجام دهید جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله “ خرید بیت کوین بدون احراز هویت ” مراجعه نمایید .

دریافت آدرس اختصاصی

پس از اینکه مدارک مورد نیاز خود را در سایت معتبر جهت انتقال بیت کوین به حساب بانکی و یا تبدیل بیت کوین به تومان، بارگذاری نمودید، لازم است که آدرس اختصاصی از صرافی، دریافت نمایید تا بتوانید مراحل تبدیل بیت کوین به تومان واریز به حساب بانکی را انجام دهید.

کاربرد این آدرس اختصاص بدین منظور است که بتوانید به کیف پول خود وارد انجام تراکنش های بیت کوین شوید.( از طریق ” ساخت کیف پول بیت کوین ” می توانید با نحوه ساخت کیف پول آشنا شوید) سپس شما می‌توانید مقدار بیت کوینی را که با خریدار، جهت انجام معامله، توافق نمودید را برای او ارسال نمایید. پس از ارسال، یک زمان کوتاهی را بین 10 تا 30 دقیقه، صبر کنید تا تراکنش شما تائید شود. همچنین در مقاله ” مدت زمان انتقال بیت کوین به کیف پول ” میتوانید از مدت زمان آن این انتقال نیز آگاه شوید .

دریافت پول

اکنون رسیدیم به مرحله نهایی انتقال بیت کوین به حساب بانکی! پس از تائید تراکنش توسط ماینرها، مبلغ موردنظری که قبل از انجام معامله با خریدار به توافق رسیدید به حساب بانکی شما واریز خواهد شد.

انتقال بیت کوین به حساب بانکی با چه روش‌هایی امکان پذیر است؟

برای انتقال بیت کوین به حساب‌های بانکی، روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید با استفاده از هر یک از آن‌ها، مقدار مورد نظر بیت کوین خود را به پول‌های رایج، تبدیل نمایید. این روش‌ها عبارت است از:

انتقال بیت کوین به حساب بانکی از طریق صرافی‌ها

یکی از رایج‌ترین و البته ساده‌ترین روش‌ها برای اینکه سرمایه بیت کوینی خود را به حساب بانکی، انتقال دهید، مراجعه به صرافی‌های معتبر می‌باشد. نکته قابل توجه در این خصوص این است که اکثر صرافی‌های معتبر خارجی به کاربران ایرانی، خدمات اینچنینی ارائه نمی‌دهند، بنابراین لازم است که از طریق صرافی‌های معتبر داخلی، اقدام نمایید.

نحوه انتقال بیت کوین به این روش بدین صورت است که باید ابتدا به یک صرافی که از اعتبار کافی برخوردار است، مراجعه نموده و مقدار بیت کوینی را که قصد فروش دارید را با توجه به نرخ روز آن در صرافی مورد نظر به فروش رسانده و در ازای آن، پول نقد دریافت نمایید.

انتقال بیت کوین به حساب بانکی با استفاده از Coinbase

خوب است که قبل از نحوه انتقال بیت کوین به حساب دیگر درباره Coinbase، توضیحاتی ارائه دهیم تا بتوانید با اطلاعات کافی نسبت به انتقال بیت کوین به حساب بانکی، اقدام نمایید. کوین بیس در واقع از بزرگترین سیستم عامل‌هایی است که می‌توان از طریق آن در سطح جهانی، بیت کوین، تجارت نمود.

سیستم عامل کوین بیس همچنین این امکان را برای کاربران خود فراهم آورده‌است که بتوانند با استفاده از کیف پول ارز دیجیتالی بیت کوین خود، مقدار مورد نظر بیت کوین را به حساب بانکی خود، انتقال دهند.

نکته قابل توجه در خصوص این روش جهت انتقال بیت کوین به حساب بانکی، این است که حتما باید حساب بانکی در ایالات متحده و یا اروپا داشته باشید، در غیر این صورت، استفاده از این روش، میسر نمی‌باشد.

در صورت داشتن حساب بانکی در ایالات متحده و یا اروپا، تنها کافیست که مستر کارت و یا ویزا کارت نیز داشته باشید، در این صورت به راحتی می‌توانید بیت کوین به حساب بانکی خود، انتقال دهید.

انتقال بیت کوین با استفاده از BITSTAMP

BITSTAMP نیز یکی از سرویس‌هایی است که می‌توان با استفاده از آن بیت کوین را به حساب بانکی خود، انتقال داد. با استفاده از BITSTAMP می‌توانید از سرویس SEPA استفاده نمایید. البته لازم به ذکر است که استفاده از این سرویس تنها برای افرادی که در اروپا هستند و یا اینکه یک حساب بانکی در آن دارند، میسر می‌باشد.

نکته قابل توجه در خصوص استفاده از این روش، جهت انجام مراحل تبدیل بیت کوین به تومان واریز به حساب بانکی، کارمزد بالای آن است؛ به این صورت که مبلغی بین 5 تا 8 درصد را باید بدین منظور، پرداخت نمایید. پرداخت این هزینه برای حجم معاملات کم، به صرفه نیست و بهتر است که از این روش تنها برای حجم معاملات بیت کوینی بالا استفاده نمایید.

انتقال بیت کوین به حساب بانکی با استفاده از KRAKEN

یکی دیگر از روش‌ها جهت نحوه انتقال بیت کوین به حساب دیگر ، استفاده از روش KRAKEN می‌باشد. البته لازم به ذکر است انجام تراکنش های بیت کوین که این روش‌ برای حساب‌های بانکی یورویی، کاربردی است. روش KRAKEN همچنین این امکان را برای افرادی که در ایالات متحده، ژاپن، انگلیس و کانادا نیز هستند، پاسخگو می‌باشد.

از جمله مزایای KRAKEN می‌توان به این مورد اشاره نمود که درصد کارمزد جهت انتقال بیت کوین، نرخ پایینی دارد؛ به این صورت که به ازای هر معامله، تنها 0.15 تا 0.25٪ درصد به عنوان کارمزد، برداشت می گردد. این روش یکی از قابل اعتمادترین راه‌های انتقال بیت کوین به حساب بانکی می‌باشد، زیرا برای انجام این کار از طریق KRAKEN نیاز است هویت خود را تایید نمایید.

انتقال بیت کوین از طریق COINCORNER

COINCORNER نیز یکی دیگر از بهترین نحوه انتقال بیت کوین به حساب دیگر در کشورهای اروپایی از جمله انگلستان انجام تراکنش های بیت کوین می‌باشد. در COINCORNER دو روش انتقال بانکی GBP و برداشت‌های خودپرداز کارت‌های اعتباری، جهت انتقال بیت کوین، پشتیبانی می‌شود.

کارمزد تراکنش بلاکچین transaction fee، کارمزد تراکنش انتقال رمز ارز ها

اگر شما از دسته افراد علاقه مند به دنیای ارزهای دیجیتال هستید و یا حتی با آن سروکار دارید، مطمئناً این مطلب برای شما جالب و مفید میباشد.

این مقاله به صورت کاملا شفاف ،به سوالات شما درباره کارمزد تراکنش بلاک چین بر روی شبکه های مختلف رمزارز پاسخ می دهد.

کارمزد انتقال رمزارز چیست؟

تراکنش هایی که کاربر در شبکه رمزارز انجام میدهد مثل اکثر تراکنش های ارز دیجیتال روزانه فرد (خرید از کارت ،کارت به کارت کردن ،شارژ و اینترنت خریدن ) شامل یک هزینه کارمزد تراکنش میشود ، به این هزینه هایی که کاربران شبکه های رمز ارز برای تراکنش‌های خود پرداخت می‌کنند، کارمزد تراکنش یا کارمزد انتقال(Transaction Fee) می‌گویند. انتقال رمز ارز از یک آدرس به آدرس دیگری در شبکه از مواردی است که شامل کارمزد می‌شود.

شبکه های رمز ارز این امکان را به کاربران خود میدهند که کارمزد انتقال در شبکه بلاکچین را تغییر دهند و هر کاربر با توجه به شرایط معامله ای که قرار است انجام دهد ، نرخ کارمزد را تعیین میکند ، اما در نظر داشته باشید نرخی که برای کارمزد تراکنش خود تعیین می کنید با توجه به شبکه ای که قرار است تراکنش شما در آن انجام شود متفاوت است؛ مثلاٌ کارمزد تراکنش‌ بلاکچین در شبکه اتریوم و بیت کوین ، یکسانی نیست.

حالا ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که این کارمزدها به چه کسی میرسد؟ چگونه میتوان کارمزد شبکه را پرداخت نکرد؟

برای پاسخ به این سوالات حتما قسمت بعد را مطالعه کنید.

چرا کارمزد انتقال رمز ارز ضروری است و چه کسانی کارمزدها را دریافت می‌کنند؟

برای به پایان رسیدن تراکنش در یک شبکه رمز ارز مثل بیت کوین باید ماینینگ (mining) انجام شود . در فرآیند ماینینگ همه تراکنش‌های رمزارز جمع آوری میشوند و بعد از اینکه تایید شدند در دفتر کل دیجیتال بلاک چین به ثبت میرسند.

اگر ماینینگ توسط ماینرها با کیفیت بالا انجام شود ،‌ همه شبکه‌ها پاداشی برای آن ماینرها در نظر می‌گیرند و به آن پاداش بلاک میگویند .

هر بلاک تعداد زیادی تراکنش در خود دارد که این تراکنش ها توسط ماینرها تایید شده‌اند ،در این حالت ساختار زنجیره‌ای ایجاد شده که جمع همه زنجیره ها باعث تشکیل بلاکچین میشوند .

پس از اینکه ماینرها یک بلاک را با موفقیت استخراج کردند و به آن اعتبار دادند ،‌ پاداش بلاک (که کمی پیشتر درباره آن گفته شد ) به آنها تعلق می‌گیرد .

ماینرها قبل از انجام عمل ماینینگ یا استخراج باید میزان تراکنش های رمزارز آن بلاک را بررسی کنند، در واقع با انجام این بررسی چک میکننند که آن بلاک اعتبار داشته باشد ، پس از انجام این بررسی به استخراج بلاک می‌پردازند. استخراج یک بلاک ، از ماینرها وقت و انرژی بالایی میگیرد و در ازای آن به آنها کارمزد تعلق می‌گیرد .

عملکرد ماینرها باعث حفظ یکپارچگی در بلاکچین میشود و این یک امر ضروری میباشد .

به همین دلیل است که تمام شبکه ها یک کارمزد در نظر میگیرند و پرداخت کردن تراکنش ها جهت تایید معاملات توسط ماینرها و ادامه فعالیت آنها در شبکه الزامی است .

عوامل مؤثر بر میزان کارمزد شبکه های ارز دیجیتال

در ابتدای مطلب گفته شد که کاربران شبکه میتوانند مبلغ کارمزد تراکنش های خود را تعیین کنند . در نگاه اول روش خوبی برای انجام تراکنش های بیت کوین صرفه جویی در سرمایه میباشد اما این قابلیت برای صرفه جویی در سرمایه کاربران ارائه نشده است . در واقع ، این قابلیت به وجود آمده است تا ماینرها راهی برای اولویت ‌بندی تراکنش‌ها داشته باشند .

همچنین باید به این نکته توجه کرد که حجم تراکنش‌ها در شبکه روز‌به ‌روز در حال افزایش میباشد اما فقط تعداد محدودی ماینر برای تایید آنها وجود دارد .

به همین دلیل این قابلیت روی کار آمده است تا ماینرها بتوانند تایید تراکنش های دیجیتال موجود در شبکه را الویت بندی کنند و تراکنش‌های مهم‌تر در اولویت اول قرار گیرند .

این الویت بندی بر اساس مقدار کارمزد تراکنش بلاکچین پیشنهادی شما می باشد که هرچه بیشتر باشد ، تراکنش شما الویت بالاتری برای بررسی و تایید توسط ماینر خواهد داشت .